Waar zijn de april 2009 moeders?

Hoi allemaal,
Hoe is het ermee? Beetje kunnen genieten van het mooie weer?
Ik merk dat ik mijn energie weer een beetje terug krijg. Fijn is dat zeg. Ik ben niet ongesteld nog, terwijl het nu 4 weken en 3 dagen na de curettage is. De cylcussen voor de MA waren een wat langere (van 30 dagen) en twee korte, van 23 dagen. Ben wel benieuwd wat er nu gebeurt. Het voelt wel alsof er een menstruatie aan zit te komen.

Hoe is het Maike Sanne? Gaat alles goed? En zijn er al weer dames op controle geweest?

Ben benieuwd hoe het met jullie gaat.

Liefs!
 
Hoi meiden,

Inderdaad het weekend weer voorbij en gelukkig heeft de zon wat energie gegeven.

Karosie,wat herkenbaar onze verhalen betreft de schoonfamilie. Ik kan me er druk om blijven maken dat sommige mensen alle begrip tonen en anderen het juist af laten weten. Ik zou mijn schoonzus en zwager  graag  laten  weten dat we het niet leuk vinden dat ze zich niet verdiepen in ons verdriet en niet vragen hoe het voelt e.d., maar ik leg me erbij neer. Ik gun hun ons verdriet niet meer en laat me ook niet kennen. Inmiddels zijn we ook bij de kleine wezen kijken. En moet toegeven dat ik het niet erg moeilijk vond. Het doet toch wat met je als je zo'n kleintje ziet. Kan alleen maar hopen dat wij ook snel zo'n kleintje mogen verwelkomen.

Wensvoordrie, fijn om te horen dat je weer meer energie krijgt.
Ik merk dat het iedere dag een beetje beter gaat. Werken is nog steeds vermoeiend, maar geeft ook weer afleiding. Merk ook dat de zwangerschapsverschijnselen zo goed als over zijn. Ook de pijn onder in de buik en rug zijn verdwenen. Wel heb ik nog steeds wat bruine afscheiding en dat schijnt normaal te zijn? Regelmatig wordt ik nog overvallen door huilbuien. Ben ook erg benieuwd  wanneer de menstruatie gaat komen.
Ben alweer aan het temperaturen om zo mijn lichaam meer te begrijpen. Doen jullie dat ook?

Meisjeb, hoe gaat het? Hoop dat je de kracht vindt dat je je collega kan zien/ spreken. Een collega heeft inmiddels ook verteld zwanger te zijn. We waren vrijwel tegelijk uitgeteld. Gelukkig is ze daar erg lief mee omgegaan. Natuurlijk ben ik erg blij voor haar, maar het doet toch even pijn. Het zou  leuk zijn geweest om  samen zwanger te zijn.  Nu ik het weet, wordt het iedere dag wel wat makkelijker om daar mee om te gaan. Zoals je hierboven kunt lezen, ben ik ook vrijwel meteen naar de kleine van mijn schoonzus wezen kijken. Nu geeft het me wat meer rust in mijn hoofd om de tijd aan ons zelf te besteden.

Babybelle, hoe gaat het met je? Weet je al meer over de pijn in de borst? Bij mijn nacontrole heb ik het nog gehad over een schimmelinfectie, maar de gyn vertelde dat het absoluut geen miskraam kan veroorzaken of gevolgen heeft tijdens een zwangerschap. Voor de bevalling moet het wel behandeld worden ivm dat het kindje dan een infectie kan krijgen.

Meiden, veel sterkte en afleiding vandaag. We moeten vertrouwen hebben dat er voor ons ook nog mooie tijden aankomen. Veel liefs.
 
hoi hoi
@ muriel wat moedig van je dat je op kraambezoek gegaan bent! knap van je dat je je verdriet opzij gezet hebt en de kracht gevonden hebt om toch te gaan
En dan ook nog qua werk, jij ook een zwangere collega in dezelfde tijd, ja ik ook, eens zal ik de confrontatie aan moeten gaan, al moet ik zeggen dat ik de moed nog niet heb.Te pijnlijk nog.Het voordeel is wel we werken beiden parrtime dus de keren dat we elkaar zullen treffen zullen niet zo vaak zijn.Maar andere collegas praten wel over haar en het verloop van de zw schap dus zo krijg ik er nog een hoop van mee. Tuurlijk gun ik het haar en ben blij maar zelf hoopte ik lekker met haar mee kunnen zwangeren!!

gistyer een pittige dag gehad, de ongesteldheid is er weer,en de tranen ook weer werd ik even met de neus op de feiten gedrukt dat de zwangerschap nu echt niet meer is.Raar ik wist dat natuurlijk al wel maar nu met die ongi die hielp me er weer even aan herinneren.Wel ben ik blij dat alles weer werkt zal k maar zeggen

Maar over t algemeen gaat t goed, de ene dag beter dan de andere
Wel denk ik iedere dag nog aan de mk
Ben benieuwd hoe het de anderen vergaat
 
Hi meiden,

Af en toe lees ik een beetje mee bij jullie ("even gluren bij de buren") en sommigen van jullie ken ik nog van het april 2009 forum.

Wat fijn voor jullie dat jullie elkaar gevonden hebben, zoals jullie wellicht hebben gezien hebben wij (forum "we gaan ervoor!"; degenen die in juni - of net daarvoor of daarna - een miskraam hebben gehad) al ons derde forum geopend en het blijft druk gezellig en we kunnen allerlei vragen, leuke verhalen en probleempjes bij elkaar kwijt.
Goed om te zien dat jullie dat ook hebben en hopelijk komen jullie er binnenkort weer bovenop na deze nare periode. Ik weet hoe jullie je voelen! Heb het geluk dat ik meteen zwanger ben geraakt maar de band met de meiden blijft.

Sterkte allemaal en veel vruchtbaarheid gewenst voor jullie!

Groetjes, Janneke
 
Dank je wel, Janneke!

Hier gaat het best aardig deze dagen. Vandaag heb ik een testje gedaan en deze was negatief. Ik voel van alles, maar of het nou een menstruatie is die er aan komt of iets anders? Ik weet het dus niet. Vandaag is manlief jarig en ik dacht: "testen! Als het positief is, dan heb ik wel een hele leuke verrassing...".
Vanavond gaan we samen uit eten. Nu maar hopen dat ik niet nu nog even snel ongesteld wordt, geen zin in gelek vandaag.

Hoe is het met jullie?
 
Hi allemaal,

Janneke, ook ik kijk weleens bij de buren/jullie. Ik vind het fijn om mijn verhaal en gevoel te delen. Op goede dagen geeft jullie forum me goede moed. Zie dat er vele weer snel zwanger zijn geworden. Denk net zoals bij de meeste dat de wens na een mk alleen nog maar groter wordt. Dankjewel voor alle vruchtbare wensen. Ik hoop dat er weer snel positieve tijden aankomen.

Meisjeb, kan me voorstellen dat je de confrontatie met je collega  nog te moeilijk vindt. Ik vind het van mezelf best knap dat ik de moed heb gehad om op kraamvisite te gaan. Ook ben ik blij dat ik de kracht had/heb om met mijn zwangere collega om te gaan. Het blijft toch moeilijk. Ook mijn collega's praten veel over haar en over mijn mk en gevoelens wordt niet meer gesproken. Ze vinden het toch makkelijker om over zwanger zijn te praten. En dat is wel pijnlijk. Had ook graag mee willen praten.

Kan me voorstellen dat de menstruatie dubbel voelt. Je bent blij dat het weer op tijd is gekomen, maar ook wel weer de bevestiging dat de zwangerschap echt over is. Ben benieuwd of de hormonen na de menstruatie ook weg zijn. Denk dat ik dan wel een test ga doen om te kijken hoe het met de hormonen staat.
Wensvoordrie, bij jou zijn de hormonen dus al weg. Hoop dat je vanavond kan genieten met z'n 2-en. Veel plezier toegewenst. Je maakt het wel spannend hoor, door van alles te voelen en wellicht dat het wat anders is dan een naderende menstruatie. Ben benieuwd.

Groetjes

 
Hee dames,

Wat fijn om te lezen dat iedereen aan de beterende hand is. HIer eigenlijk ook. Ik zit nu 2 weken na mijn curretage en voel me eigenlijk beter dan ik had gedacht. Ben weer lekker aan het werk en heb weer wat meer energie. Nog niet helemaal terug, maar langzaamaan gaat alles beter. Heb wel nog last van uizelingen. Maar dat kan ook komen door de narcose heb ik gehoord.Heb vorige weer (1,5 week na curretage) een zwangerschapstest gedaan en die was nog positief. Wel heel licht. Maar gisteren was hij negatief!!! Ben zo blij!!! Wie had dat gedacht dat je ooit blij kon zijn met een negatieve tst. Maar nu weet ik tenminste dat alles uit mijn lichaam is.
Volgende week woensdag nog even op nacontrole en dan hebben we het hopenlijk allemaal gehad. Het vruchtje is ook  onderzocht en daar krijgen we dan ook de uitslag van.
Ik kom gauw weeer kijken hier. Ben benieuwd wanner de eerste ongesteld gaat worden (of niet natuurlijk) En hopenlijk heeft er snel de eerste van de (eigenlijk) april mama's een positieve test in handen!!!
Doeiiiii
 
Maui, dat klinkt goed. Fijn dat het ook bij jou weer de goede kant op gaat.

Vandaag hoorde ik dat het dochtertje van kennissen gisteren ,een paar dagen na  haar geboorte overleden is. Ze heeft tijdens de bevalling zuurstoftekort gehad en na een paar dagen van bange hoop heeft ze het niet gered. Ben er best wel van slag van. Je kindje verliezen als je er al 9 maanden naar uitkijkt en alles tot die tijd goed was.... wat een immens verlies.
Nu ik dit zo gehoord heb (en wat ik nu opschrijf is heel persoonlijk, mijn gevoel, ik wil absoluut geen waardeoordeel vellen over andermans verlies en verdriet daarom): ik heb er nu nog meer "vrede" mee dat mijn zwangerschap in  een relatief vroeg stadium niet goed gelopen is. Dat zo gewenste kindje in wording van mij was niet goed en dat kon ook niet goed worden. Dat besef ik nu gewoon nog meer. Pfff, zit hier gewoon even een potje te janken....
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan