Waar zijn de april 2009 moeders?

hoi allemaal,
@ muriel vergeten doe je een mk nooit en te nimmer, mijn man werkt met ouderen die een beetje dement zijn, maar degenen die een mk gehad hebben die weten het nog precies ,hoe dement ze ook zijn! ik denk met een volgende zw schap het verdriet wel verzacht maar de spanning zal altijd blijven denk ik.Dat is wel jammer die eerste weken zullen nooit meer onbezorgd zijn
Mocht ik ooit weer zwanger raken zal het genieten voor mij echt pas beginnen met een week of 12, 13
Een nieuwe zw schap zie ik nu  nog niet zo zitten, maar net wat ik eerder zei ik ga ook niet aan de pil, want we willen begin volgend jaar wel weer een poging wagen
Van beide keren was ik snel zwanger van mijn zoon in een keer van de mk in 3 keer
Als mijn gezin straks compleet is wil ik een tatto, een soort symbool van beide kinderen en  dit kindje wat nooit heeft mogen komen word daar ook in verwerkt, vind ik wel een mooie gedachte

Ben ook weer aan het werk geweest deze week moet zeggen dat dat weer aardig ging.Er was er een die feliciteerde me nog, een medewerker van de nachtdienst die wist nog niet van mijn mk, dit was wel ff pijnlijk
Maar stilaan krijgt het een plaatsje, ook al moet ik zeggen dat ik er nog wel veel aan denk
 
Hallo allemaal,
Ik ben vandaag maar eens naar de huisarts geweest, omdat ik zo moe blijf de hele tijd.  Dat was een goed gesprek, want natuurlijk is er helemaal niks lichamelijks aan de hand..... tranen met tuiten toen de huisarts zei dat mensen flink onderschatten wat een miskraam met je doet en dat hij het niet zo raar vond dat ik zo moe blijf. De huisarts nam uitgebreid  de tijd voor mij en  heeft me vooral maar laten praten, over de beide miskramen, over mijn allergrootste wens om moeder te worden, over de familie en de confrontatie met mijn pas bevallen schoonzus, kortom, ik heb daar lekker kunnen vertellen en uithuilen. Het advies; neem de tijd, doorleef je verdriet en ga af op je gevoel. Een fijn advies, geen nieuws, maar toch fijn om te horen van een professional......

Liefs, Karin  
 
He karin, heel goed, je hart even luchten! En tja, het is ook niet niks. Ik vind dat het best goed gaat, en heb tegelijkertijd ook nog een doosje vol "maren".  
Het gaat goed,
maar ik ben nog wel heel snel heel moe.
Maar ik heb nog wel weinig geduld met mijn kinderen, ben snel geïrriteerd.
Maar ik heb wel weinig weerstand en ben dus nu snipverkouden en mijn stem is bijna weg na een week lesgeven.
Maar ik moest ontzettend janken nadat ik mijn een van mijn beste vriendinnen aan de lijn had. Ze komt dit weekend met haar man en kinderen hier logeren en ik zie er zo naar uit. En ook zo niet, want we waren tegelijkertijd van onze derde uitgerekend en nou delen we dit niet meer. Toen ik haar sprak, wist ik opeens weer zo zeker dat ik dit allemaal zo k*t vind! ik wil ook nog zwanger zijn en daarvan genieten! Zucht....

Maar goed... het gaat wel allemaal elke dag een beetje beter. De ene dag een groter beetje, de andere dag een kleiner beetje.

Liefs voor nu, ik ga zo de oudste weer van school halen. Eerst de jongste uit bed vissen - hij zal wel balen, hij ligt nog zo lekker te slapen!
 
En Karin, ik woon inderdaad in het zeer kinderrijke SH in Z. In het oudste stukje daarvan, ons huis is al bijna 11 jaar oud. Wij wonen er zelf bijna 2 jaar nu. Daarvoor woonde ik de wijk W in Z en daarvoor in het buurstadje K. aan die mooi IJssel. Woon nu zo'n 12 jaar in deze regio. En met veel plezier.
 
Hoi meiden,

Wat hebben weer troost aan elkaar vandaag. Ben vandaag voor het eerst op het werk. Het gaat goed en ben blij dat ik weer begonnen ben, maar ben nu erg moe en wil even mijn verhaal met jullie delen.

Mijn schoonzus is gister bevallen. Dat is toch even slikken. Natuurlijk ben ik erg blij dat het kindje helemaal gezond is, maar het zit me al de hele dag in mijn hoofd dat ik tegen het bezoek opkijk. Van de ene kant wordt ik blij om een kleintje te zien, maar aan de andere kant denk en zie ik ons kindje weer voor me...en dat leeft niet meer. Het maakt ook erg moeilijk om langs te gaan, aangezien wij ze de afgelopen weken niet meer hebben gezien. Ze vonden het te moeilijk om te bellen of langs te komen.
Volgens mij is dit herkenbaar voor je Karin? Goed dat je naar de dokter bent geweest en fijn dat hij veel begrip toonde. Merkt toch dat veel mensen na een aantal weken denken dat je het geaccepteerd hebt en weer vrolijk verder kunt.

Ik hoop positief te kunnen blijven. Natuurlijk zullen er nog veel momenten van verdriet komen, maar denk ook dat een volgende zwangerschap het verdriet wat verzacht als je door de onzekeren weken bent. Daarom hoop ik toch weer snel hersteld te zijn en dan willen we het weer proberen om zwanger te worden. Hopelijk komen er snel positieve tijden voor ons en kunnen we elkaar over enkele maanden feliciteren.....nu delen we ons verdriet en dan kunnen we onze zwangerschapsverschijnselen e.d. delen......laat de zon maar blijven schijnen.

Meiden, veel sterkte en tot mails

 
@meisjeb: wat een mooi symbool om een tatoo te laten zetten. Ik ben nog zoekend, maar wil zeker ook iets blijvend aan dit kindje hebben (ook al denken anderen daar anders over). Het is en blijft ons eerste kindje.
Toch even schrikken dat  zelfs dementen  een mk niet vergeten. Een litteken voor het leven.
 
hoi allemaal!
ja ja die pasgeboren babys en die zwangeren, ik herken wel iets in de verhalen van degenen die het daar moeilijk mee hebben, ik zie bijv heel erg op tegen de eerste ontmoeting met mijn collega, die even ver zou zijn als ik als ik geen mk had gehad. Ik betrap mezelf erop dat ik op de dienstlijst kijk en hoop dat ik haar niet tref (erg he) die confrontatie is op het moment nog wat te groot
Ja joh je gunt het een ander maar jezelf gun je het evenveel!! (misschien nog ietsje meer hihihi)

Karosie wat fijn dat je je hart heb kunnen luchten bij de ha!!
En idd ik hoop dat straks de zon weer gaat schijnen voor ons allemaal en we elkaar straks weer kunnen feliciteren, en een gezonde zw schap ingaan!! en straks de allermooiste baby van de wereld mogen verwelkomen!!
 
Hey hallo allemaal,
Ja, Muriel, die situatie is erg herkenbaar, met je schoonzusje en de kleine. Tuurlijk ben je blij voor hen, maar het was toch veel mooier geweest als jij je daar ook nog steeds op kon verheugen? De confrontatie met zo'n kleintje is dan wel vreemd, en als je zijn/haar ouders dan ook al zo'n tijd niet hebt gezien en je daar ook nog eens vervelende gevoelens over hebt, is het allemaal wel heel moeilijk. Ik hoop voor je dat de weg nu open ligt om het ook eens met je schoonzus te heben over hoe jij de afgelopen weken hebt beleefd en wat je van haar daarin hebt gemist. Voor mijzelf geld dat mijn schoonzus en zwager ook nog steeds niet zijn geweest, ze hebben zelfs niet gebeld in de afgelopen 3 weken. En het meest rotte vind ik dat ze zelf geen enkel benul hebben van hoe ze zich opstellen naar ons. En dus kunnen we wachten tot sint juttemis voor zij het gesprek met ons aangaan. Mijn vriend mist zijn broer en is van plan om dan toch binnenkort maar eens te bellen. Onbegrijpelijk dat mensen zo oogkleppen op kunnen hebben...als familie zet je soms toch gewoon je eigen belang opzij voor dat van een ander? Of is dat een verkeerde opvatting van mij?
Inderdaad lijken anderen soms te  denken dat het na een paar weken allemaal wel weer gaat. Ik merk zelf dat, ook al vind ik dat wel moeilijk, nu ik zelf gewoon maar zeg wat ik denk en voel, ik daardoor meer begrip krijg van anderen. Een vriendin zei gister dat ze zich nooit eerder realiseerde hoe het moet zijn een miskraam te krijgen en een collega begon er vandaag over dat hij het knap vond dat ik ondanks alles toch mijn werk nog zo goed kon doen. Dat soort opkikkertjes heb je soms  nodig!  
Meisjeb,  fijn dat het weer  ok is voor je om op je werk te zijn. Ik hoop dat je contact met je zwangere collega je mee zal vallen!
Wensvoor3: Dus jij bent de brug overgestoken van  W naar S? K is ook mooi wonen trouwens. Ik woon aan de andere kant van Z, maar kom daar ook niet vandaan.... Ik hoop dat je vriendin lief voor je is komend weekend en dat je er met haar over zult kunnen praten.  Snap je verdriet wel,  het was zo leuk geweest om samen zwanger   te zijn, dat schept zo'n andere band met elkaar!
Geniet van het zonnige weekend allemaal, laat de energie maar komen!
Liefs,
Karin    
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan