Hey meiden!
Het is hier inderdaad een beetje stilletjes. Iedereen heeft z'n ergste verdriet gehad nu en is langzaam bezig het leven weer op te pakken, zou dat de reden zijn?
Maar nog steeds veel herkenbare verhalen. Het ongesteld worden en de gevoelens die daar bij komen kijken, dat je blij bent dat alles weer werkt, maar aan de andere kant dat je zo baalt omdat je graag zwanger had willen zijn.... Het missen van je zwangerschap en je kindje... Hoewel het met mij nu wat beter lijkt te gaan ben ik erg bezig met mijn eerste miskraam, van april. Als alles goed was gegaan had ik nu al bevallen kunnen zijn en hadden we de komende feestdagen met ons gezinnetje doorgebracht. wat een heerlijk vooruitzicht was dat en ik vind het ongelooflijk zuur dat we nu nog steeds niks hebben om naar uit te kijken. Het was makkelijker geweest als ik nu zwanger zou zijn, dan had ik niet steeds zo hoeven denken aan de vorige keer!
Ik stel me steeds dezelfde vragen; was ons kindje een meisje of een jochie, hoe zou het er uit zien als het nu geboren was, zou ik een leuke kraamtijd hebben, zou ik nu lekker met de buuf of mijn schoonzusje aan het genieten zijn van onze kindjes en zouden ze later veel met elkaar spelen? Hoe hadden we dit jaar kerst gevierd als alles goed was gegaan, gezellig samen, de kachel hoog en lekker knus met de kaarsjes aan onder de kerstboom? Daar verlang ik zo naar! Maar helaas, moet dat alles nog even wachten, hopelijk vier ik volgens jaar de kerst wel op die manier.....
Vanmiddag moet ik voor de nacontrole naar het ziekenhuis. Ik verwacht daar niet veel bijzonders van. Wel hoop ik dat ze direct zullen beginnen met de onderzoeken, want ik heb aangegeven dat ik daar zo snel mogelijk mee wilde beginnen. Laten ze maar wat bloed aftappen en verder gaan met de onderzoeken. En stiekum hoop ik dat de gyn ook al wat kan zeggen over eventueel rijpende eitjes? Als ze dan vandaag gaan beginnen met die onderzoeken, dan kunnen we vanavond weer gaan klussen.....
Hebben jullie dat ook, dat seks een andere betekenis heeft gekregen, dat je het anders beleeft? Mijn vriend heeft aangegeven dat hij het niet zo leuk meer vind de laatste tijd, dat hij echt zin moet maken.... Ik vind dat wel jammer, omdat ik juist dat idee van seks om zwanger te worden wat los hoopte te kunnen laten. Maar ik begrijp hem ook heel goed, we moeten nu condooms gebruiken tijdens het vrijen en dat om niet zwanger te worden. Terwijl we dat juist graag willen. Raar idee is dat dan.....
Beetje intiem misschien, maar ik ben benieuwd naar julie ervaringen!
Nou, ik ga me maar ens klaar makn voor de gyn, ik laat wel weten hoe het is gegaan!
Liefs,
Karin
Het is hier inderdaad een beetje stilletjes. Iedereen heeft z'n ergste verdriet gehad nu en is langzaam bezig het leven weer op te pakken, zou dat de reden zijn?
Maar nog steeds veel herkenbare verhalen. Het ongesteld worden en de gevoelens die daar bij komen kijken, dat je blij bent dat alles weer werkt, maar aan de andere kant dat je zo baalt omdat je graag zwanger had willen zijn.... Het missen van je zwangerschap en je kindje... Hoewel het met mij nu wat beter lijkt te gaan ben ik erg bezig met mijn eerste miskraam, van april. Als alles goed was gegaan had ik nu al bevallen kunnen zijn en hadden we de komende feestdagen met ons gezinnetje doorgebracht. wat een heerlijk vooruitzicht was dat en ik vind het ongelooflijk zuur dat we nu nog steeds niks hebben om naar uit te kijken. Het was makkelijker geweest als ik nu zwanger zou zijn, dan had ik niet steeds zo hoeven denken aan de vorige keer!
Ik stel me steeds dezelfde vragen; was ons kindje een meisje of een jochie, hoe zou het er uit zien als het nu geboren was, zou ik een leuke kraamtijd hebben, zou ik nu lekker met de buuf of mijn schoonzusje aan het genieten zijn van onze kindjes en zouden ze later veel met elkaar spelen? Hoe hadden we dit jaar kerst gevierd als alles goed was gegaan, gezellig samen, de kachel hoog en lekker knus met de kaarsjes aan onder de kerstboom? Daar verlang ik zo naar! Maar helaas, moet dat alles nog even wachten, hopelijk vier ik volgens jaar de kerst wel op die manier.....
Vanmiddag moet ik voor de nacontrole naar het ziekenhuis. Ik verwacht daar niet veel bijzonders van. Wel hoop ik dat ze direct zullen beginnen met de onderzoeken, want ik heb aangegeven dat ik daar zo snel mogelijk mee wilde beginnen. Laten ze maar wat bloed aftappen en verder gaan met de onderzoeken. En stiekum hoop ik dat de gyn ook al wat kan zeggen over eventueel rijpende eitjes? Als ze dan vandaag gaan beginnen met die onderzoeken, dan kunnen we vanavond weer gaan klussen.....
Hebben jullie dat ook, dat seks een andere betekenis heeft gekregen, dat je het anders beleeft? Mijn vriend heeft aangegeven dat hij het niet zo leuk meer vind de laatste tijd, dat hij echt zin moet maken.... Ik vind dat wel jammer, omdat ik juist dat idee van seks om zwanger te worden wat los hoopte te kunnen laten. Maar ik begrijp hem ook heel goed, we moeten nu condooms gebruiken tijdens het vrijen en dat om niet zwanger te worden. Terwijl we dat juist graag willen. Raar idee is dat dan.....
Beetje intiem misschien, maar ik ben benieuwd naar julie ervaringen!
Nou, ik ga me maar ens klaar makn voor de gyn, ik laat wel weten hoe het is gegaan!
Liefs,
Karin