Wensvoor3, Jakkes zeg, wat een schrik! Lijkt me logisch dat je je nu naar voelt, ik krijg er zelfs al kippenvel van! Weet je inmiddels al wat meer?????
Ik denk aan je, ennee....zo snel mogelijk een echo laten maken lijkt me, dat moet in SH toch kunnen?
Helaas heb ik zelf ook niet echt een positief verhaal....toch weer ongesteld geworden. Ik heb er nog niet eerder zo enorm van gebaald als nu, ik ben zo teleurgesteld!
Ik ben van t weekend echt mezelf niet geweest, zo jankerig de hele tijd en zo boos.... omdat iedereen om me heen maar zwanger wordt en het overal maar goed gaat, allemaal blije mensen en meelevende vragen en ik sta nog steeds met lege handen! Ik gun niemand een miskraam, maar ik zou soms ook wel willen dat er eens iemand anders was die hetzelfde mee zou maken, dat maakt het zo veel makkelijker. Ik denk dat ik er dan makkelijker over kan praten en dat er dan wat meer begrip zou zijn!
En april komt dichterbij en ik heb nog maar 1 kans om voor die datum zwanger te worden en iedereen om me heen lijkt die maand helemaal te vergeten als het om mijn gevoelens gaat..... He jakkes, wat een klaagzang, maar ik voel me nu even zo alleen......
En vrijdag heb ik een belafspraak met de gyn over de testuitslagen en natuurlijk kon ik mezelf niet inhouden, ik heb stiekum op internet naar de meest nare en rampzalige berichten gespeurd, zodat ik nu zeker weet dat er iets helemaal mis is met mij.... Nee hoor, grapje, ik kan t nog wel relativeren, maar ik begin het toch wel spannend te vinden nu. Wat als er wel iets uitkomt, wat dan? En wat als ze niks vinden, terwijl ik bijna zeker weet( ahum, voel en mijn gevoel is sterk, daar mag ik op vertrouwen) neem ik daar dan genoegen mee?
Kortom, sorry, ik kan ook even niks positiefs bedenken....
Iedereen veel sterkte en succes, en nogmaals Wens voor3, ik denk aan je!
Liefs, Karin
