Waar zijn de april 2009 moeders?

Hey dames!
Nou, daar ben ik ook weer eens!
Wensvoor3, ben je al op je roze wolk gestapt of durf je nog niet blij te zijn?
Bij mij zijn sinds vrijdag de uitslagen van het bloedonderzoek binnen.... "Waarvoor belt u eigenlijk?" Vroeg de arts....lekkere binnenkomer he? "Nou, ik bel voor de uitslagen van het bloedonderzoek, van 3 maand geleden..." " oja, daar is niks uitgekomen"  
Zo begon het gesprek met de gyn, fijn hoor! Maar hij maakte t wel weer goed uiteindelijk, dat ie zich kon voorstellen dat het een dubbel gevoel geeft. Fijn dat íe dat zelf ook weet. Maar goed, nee, er is niks gevonden, geen chromosoomafwijkingen, geen stollingsafwijkingen, geen nare erfelijke ziektes, allebei helemaal kerngezond! Normaal zou ik een gat in de lucht spreken als een dokter mij dit zou vertellen, maar ik heb er toch nu een raar gevoel bij. Er is dus niks dat ik de schuld kan geven van mijn misgelopen zwangerschappen, zelfs mijn eigen lichaam niet. Tuurlijk ben ik opgelucht, het had ook net zo goed iets kunnen zijn waar helemaal niks aan te doen was geweest. Maar toch, ik had er zo'n behoefte aan om de situatie weer wat meer in eigen hand te nemen, al had ik pillen moeten slikken of mezelf iedere dag moeten spuiten....dat had ik dan graag gedaan, als ik daarmee een gezond kindje zou kunnen krijgen!  
Ik heb zelf wel aangegeven dat ik er toch nog steeds geen goed gevoel bij heb, dat voor mij het tussentijdse bloedverlies nauw samenhangt met de miskramen en dat ik wil dat 'ie het dossier  eens goed doorleest. Nou, dat zou hij doen en ik mocht een afspraak maken voor een inwendig onderzoek. Ach ja, ik ben het inmiddels al gewend dat mensen naar mijn onderstel zitten te staren en er in lopen te wroeten.  
Ik heb mezelf voorgenomen dat ik net zo lang blijf zeuren tot ik zwanger ben, ik wil proberen in ieder geval 'binnen' te blijven in het ziekenhuis, hopend op de best mogelijke zorg bij een volgende zwangerschap. Maar goed...daar moeten we natuurlijk eerst ff wat voor doen.....hihihi.....
Nou, hoe is het met jullie allemaal? Weten jullie wel dat er een jubileum aan zit te komen? We zijn al bijna een half jaar samen!

Nou, groetjes en liefs aan al mijn anonieme vriendinnetjes en lotgenoten!  
 
Hoi allemaal,

Hoe gaat het met jullie? Ik kijk regelmatig of iemand hier al weer een nieuw berichtje heeft achtergelaten.

Hier blijft het wat stressvol. Vorige week weer een bloeding en weer een goede echo. Wel heb ik het dringend advies van de verloskundige gekregen om minder te gaan werken, want ik liep mezelf wel voorbij door alle spanning. Oververmoeid kan ik blijkbaar heel snel raken. Sinds vrijdag werk ik dus nog maar halve dagen en dat voelt nu al beter. We zien wel voor hoe lang, maar wat mij betreft houd ik dit voorlopig zo aan.

groetjes wensvoordrie
 
Hoi,

Wensvoordrie wat balen dat het zo spannend blijft, kan mij voorstellen dat de spanning ook niet goed voor je is. Hopelijk houdt het bloeden nu op door rust te nemen.

Karosie, heb je het onderzoek al gehad? Ik ken het gevoel, geef me een reden voor de miskraam en los het op!

Op dit moment heb ik weer een flinke dip. Degene om mij heen die gelijk tijdig opgingen bij de 1e zwangerschap zijn aan het aftellen voor de bevalling. Het lijkt wel of iedereen om mij heen zwanger is....pffff dat valt mij ook zwaar, ben gewoon stik jaloers!

Maar ben nu ook net weer ongesteld geworden, 1e keer na mijn 2e miskraam. En ondanks dat ik weet dat je blij moet zijn dat alles weer werkt na de miskraam ben ik er totaal niet blij mee. Bloed zie ik nu in verband met verdriet en wanhoop en dat voel ik nu dus ook weer zo.

Het is ook allemaal oud bloed, dus ik weet ook nog niet of de ongesteldheid nu goed doorzet, maar dat zal allemaal wel.

Nou sterkte allemaal weer.... in april duik ik onder denk ik!
 
he dames!
 hier ben ik ook weer s
 @ wensvoor3 balen die bloedingen! Maakt je wel weer onzeker bah bah
Gelukkig waren de echos wel steeds goed maar het bloeden moet wel stoppen das waardeloos! Hopelijk helpt meer rust, maar ja makkelijker gezegd dan gedaan als je al 2 kids rond hebt rennen

@ Rosa, haha in april duik ik onder!! Ik doe met je mee!
Ik merk aan mezelf ook dat ik meer moeite krijg met de naderende maand april
Zeker als ik me bedenk dat ik nu verlof had gehad en volgende maand ons kindje springen me de tranen in de ogen. En dan zegt iedereen om me heen ja maar daar moet je niet aan denken want t is nu eenmaal niet zo. Dit zijn veelal mensen die nooit een mk hebben gehad. Dan denk ik wacht maar als het jou overkomt zul je nog wel eens aan me terugdenken! Natuurlijk gun je t niemand maar mensen die zulke stomme opmerkingen maken moeten beter nadenken vind ik

En veel zwangeren, ja ik ken t, hier regent t ook zwangeren de een na de ander
Gister was ik bij Ikea en daar ook een en al buik. Auw! Ik heb er zeker 7 gespot en t   was er niet eens druk. En toen ik mijn aankoop op moest halen bij t magazijn kwam ik langs... juist ja de prenatal. Zucht
April wat mij betreft mag je snel voorbij gaan! ;) Dan zal deze dip vast ook wel weer voorbij zijn!
 
Hey meiden,
Wat fijn dat jullie het   in deze tijd net zo lastig vinden als ik het ervaar. In april onderduiken lijkt mij ook wel een goed plan, als we samen ergens afspreken, wordt het misschien ook nog gezellig, haha!
Ik was anders al 2 weken met verlof geweest en over precies een maand was ik uitgerekend. Ik probeer er maar het beste van te maken, maar het valt me niet mee. Zelfs mijn vriend weet niet wat mijn uitgerekende datum was, ik moet hem daar dus iedere keer aan herinneren en dat vind ik mooi klote. Dat ik dus steeds weer uit moet leggen waarom ik me rot voel, bah!
Volgende week moet ik weer ongesteld worden en ik hoop dat dit niet gebeurd, want volgens mij is weer zwanger zijn de beste manier om niet meer zo op te zien tegen de maand april.
Laatst stond er een artikel bij ons in de krant, over miskramen en de beleving ervan bij de moeders. Er stond een heel mooie tekening bij, een vrouw met in haar hoofd een volgroeid kind. Dat vond ik echt de spijker op zijn  kop, ik was er zo blij mee dat dit in de krant stond. En ik hoop dat heel veel mensen in mijn omgeving het hebben gelezen en dat ze me nu beter zullen begrijpen.....
 
Mijn vriendin bracht me vorige week op een idee; doe iets leuks voor jezelf op die dag, iets waardoor je het niet vergeet, maar die dag wel prettiger beleeft. En misschien moet ik dat maar doen, al heb ik  nog niet echt een idee wat ik dan moet doen.  
Ik wil dat er die dag iets nieuws in mijn leven komt, een start van iets.... Misschien moet ik maar een hondje kopen, of een jonge vogel, als gezelschap voor mijn andere  monsters......Of  misschien, koop ik wel een pop......
Wat zouden jullie bedenken voor jullie zelf?  

Veel liefs, Karin  
 
Hoi allemaal,

Inderdaad, we staan op de drempel van april. En alhoewel ik gelukkig weer zwanger ben (en ondanks weer bloedingen deze week - gisteren weer een goede echo, nu 12 weken en 2 dgn), voelt het toch raar. Om me heen zie ik een aantal hoogzwangeren en werkelijk waar, wat was dat kindje welkom geweest. Twee naaste vriendinnen, een leerling en een directe collega: ze zijn allemaal rond de eerste week van april uitgerekend en wat had ik het mooi gevonden als het bij mij ook goed gegaan was.

Manlief is niet meer bezig met die datum, die maakt zich vooral zorgen of het nu allemaal wel goed blijft gaan. Maar ik merk dat ik de datum nog wel in mijn hoofd heb.

Karin, om een antwoord te geven op je vraag: mischien kun je voor je zelf (en je partner of een goede vriendin) een verwendagje inplannen? Moet ja natuurlijk van houden, maar een dagje uit of lekker naar de sauna of naar een schoonheidspecialiste.

Wat je ook doet, het zal lastig zijn, zeker voor diegene die nog niet opnieuw zwanger zijn geraakt. Ik kijk hier regelmatig en hoop zo hard dat ook voor jullie de komende tijd een positieve test mag brengen. Allemaal veel sterkte gewenst!
 
Ik denk dat mannen het makkelijker kunnen loslaten omdat het hun lichaam niet is geweest. Maar hier precis hetzelfde hoor, ik ben er ook veel meer mee bezig dan mijn man, en dat irriteert mij ook! Heb deze week weer echt een verdrietige week, lijkt wel of er opeens allemaal extra verdriet uit komt. Maar komt denk ik echt door de aankomende periode.

Geef jezelf een mooi sierad Karosie, dan heb je een blijvende herinnering aan een "rottige"tijd maar wellicht wel een herinnering aan je ongeboren kindjes. Of inderdaad een lekker dagje sauna.

Ik heb eind maart wel een weekje vrijgepland en ga dan lekker dagje saua doen en een weekendje weg. Even wat positieve dingen.

Maar ben het met je eens, pas als wij zwanger zijn van een gezond kindje worden wij pas echt weer vrolijk!

Karosie ik duim dat je volgende week een positieve test hebt.

Wensvoordrie ben blij dat het weer goed was!
 
Ook hier voel ik de naderende april maand. Zeker nu ik weet dat het deze maand weer niet is gelukt. Ik probeer er zo min mogelijk mee bezig te zijn (daarom horen jullie ook minder van mij), maar iedere keer wordt je weer teruggegooid. April komt dichterbij, dan weer een zwangeren en nog één en dan vraagt weer iemand of je al zwanger bent etc.

Ik vind het wel een goed idee om de dag iets te gaan doen of zo. Ik kijk er best tegenop. Maar misschien is het me nog gegund om voor de uitgerekende datum een positieve test in handen te hebben.

Ik kan me voorstellen dat het moeite kost als je man/vriend er minder mee bezig is. Dat merk ik ook. Hij gaat er met een andere manier mee om, maar probeer me zoveel mogelijk te steunen.

Wensvoor3 ik hoop voor je dat het bloeden stopt. Dat geeft je toch wat meer rust. Maar blijf denken aan de positieve echo's.

Alle andere dames veel sterkte toegewenst. We hebben gezegd dat de zon voor ons weer gaat schijnen......laten we hopen dat het binnenkort echt zo is als de zon zich weer laat zien.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan