We gaan ervoor!! - Part I

Goedemorgen,

Gister op kraambezoek geweest en blijf baby's zo leuk vinden, nu helemaaaaal natuurlijk. Ik slaap alleen erg slecht maar misschien heeft heel NL er last van door dat klamme weer.... Maar kan ook van de spanning komen.

Laura: spannend hoor, je ei! Zo te horen / lezen hebben jullie in ieder geval goed je best gedaan, fijn gevoel lijkt me.

We hebben donderdag om 14.55uur een afspraak bij de gyn dus om 14uur ga ik weg op mn werk.  Zijn ZO blij dat dat nu al is en uiteraard hopen we dat we een knipperend hartje zien maar kans is groot dat dat nog te vroeg is. Zal al blij zijn als er iets te zien is op de echo!

We hebben onze "grote" vakantie natuurlijk al gehad in april, was 4 weken namelijk. Laatste week september gaan we nog een weekje naar Marbella, heerlijk. Zald aar dan wel enorm aan toe zijn, sowieso al maar nu helemaal.

Ik heb ook wel zoiets van: ok heb stap 1 gehad: ben zwanger. Nu is de grote klus: zwanger blijven! Hopelijk gaat t goed en kunnen ze me in t ziekenhuis gerust stellen. Merk wel als ik me even niet "zwanger voel" dan maak ik me meteen zorgen, maar goed dat hoort erbij. Mn borsten worden met de dag groter en ik word soms gek van de jeuk!! Ze doen ook pijn maar niet zo erg als de vorige keer, maar die jeuk....
En ik word weer een beetje molliger. Was natuurlijk weer ana t sporten en heb t idee dat ik meteen weer ronder ben geworden. Maar neem t voor lief maar heb meteen t idee dat iedereen t aan me ziet!

Miep: bijna je NOD! Hoe voel je je? Wat een mooie tekst zeg uit dat liedje... Ik herken je gevoel hoor, en dat van de andere meiden, het is gewoon allemaal menselijk wat we voelen. Hetzelfde hadden wij met die vrienden die "ineens" belden dat ze een kindje kregen. We waren strontjaloers! Wij waren eerst!! En helemaal apart dat ze niet 100% blij waren... Maar goed wat ik wil zeggen is: we snappen elkaar allemaal en turrlijk zijn jullie blij voor ons maar je gunt het jezelf toch meer dan een ander. Das logisch / natuurlijk denk ik, het gaat hier niet om het gunnen van een leuke baan maar het gunnen van een kind, iets van jezelf wat je je dol-en dolgraag wil!

Vandaag zijn manlief en ik 9 1/2 jaar samen! Jippie!

Ik kan ook niks, maar dan ook niks, voor mn man geheim houden. We zijn ook echt beste vriendjes ook en vertellen elkaar alles. Soms teveel misschien maar het voelt goed.

Fijne dag, groetjes!





Naam
MK/Curettage
Verwachte eisprong
NOD                
Poging nr. na mk/curettage
Datum evt. controle
Leeftijd

Sjenientje
20 juni
18 juli (?)
1augustus  (?)
1e (?)
?
?

Miep
19 juni
20 juli
3 augustus
1e
al geweest
32

Janneke
7 juli
25 juli
8 augustus
1e
geen
28

Laura
10 juni
28 juli
11 augustus
2e
geen
33

Linda
23 maart
1 augustus
14 augustus
5e
al geweest
30

Marijke
17 juni
2 augustus
15 augustus
2e
31 juli
33

Joanna
1 juni
2 augustus
17 augustus
2e
al geweest
30

Patricia
10 juli
7 augustus

21 augustus

1e
7  augustus
30


Mama13
11 april
31 juli
17 augustus
3e

geen

29

Charlie

11 juli

8 augustus

22 augustus

1e

?

?

Y
23 juli
20 augustus
3 september
1e
?
?

Yosha
28 juli
25 augustus
8 september
1e
?
32

****
****
****
****
****
****
****

Zwanger













Naam
MK/curettage
Uitgerekende datum
Hoeveelste kindje
Poging na mk / curettage
Datum gyn / vk
Leeftijd

Marieke
12 juni
25maart 2009
1e
1e
?
30

Jannie
18 juni
30maart  2009
1e
1e
31 juli
29
 

Hi Laura,
ik was precies 6 weken die eerste keer toen ik echt een gierende buikpijn  had en naar de EHBO ben gegaan. Uiteindelijk ben ik 3 dagen later met spoed opgenomen en geopereerd. Tijdens die kijkoperatie bleek dat mijn eileider al gescheurd was en dat die er dus uit moest. Vond het echt verschrikkelijk! Zag gelijk mijn kansen gehalveerd worden. Toch is het zo dat de overgebleven eileider gaat proberen aan de andere kant ook de eitjes op te vangen. Het lichaam  werkt toch fantastisch! Dus mijn kansen liggen niet op 50% maar rond de 80% dus dat was weer een meevaller(tje). Het verwerken van die EUG ging goed omdat ik gelijk weer zwanger was maar nu het ook deze keer is misgegaan komt de klap extra hard aan merk ik.    
Hoop nu inderdaad weer gauw zwanger te zijn maar vrees gelijk weer voor het ergste. Ben zelf al zo'n hypochonder dus ik kan mezelf helemaal gek maken!
Na die pillenkuur in het ZH nu weer ongesteld uds maar weer afwachten. Baal het meest van dat wachten steeds. het duurt allemaal zo lang! Elke keer dat ik ongesteld word denk ik gatver, wéér een maand wachten.
Maar ja, daar is ook niets aan te doen en natuurlijk weet ik dat anderen langer bezig zijn maar toch... na die ellende nu twee keer achter elkaar.
Groeten, Y






quote: 75Laura reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('28-07-2008 16:37:52'));

Hoi Y,
Dat is de Niet Ongesteldheids Dag waar we allemaal erg op hopen!!
Welkom hier. Jij hebt ook wat meegemaakt zeg. Is je ene eileider door de buitenbaarmoederlijke zwangerschap kapot gegaan (of hoe noem je dat??).
Ik hoop voor jou ook 3x is scheepsrecht!! Het onbevangene is er idd af op deze manier!!

Mijn buik borrelt weer wat af. Zouden het de voortekenen van Pasen zijn hihi???



 
Hoi Laura, Ik weet inderdaad vrij zeker wanneer mijn ei is geweest, door zowel de ovutesten als die bekende buikpijn. Maar wanneer precies weet ik niet. Vrijdagavond had ik twee dikke strepen op de ovutest. Dan moet de sprong binnen 24 a 48 uur komen. Vrijdagavond en zaterdag bijna de hele dag had ik die buikpijn. Ik denk dus dat het zaterdag is geweest, maar houd het voor de zekerheid maar even op zondag. Dat is nu dus inmiddels 9 dagen geleden. Over 5 dagen m'n NOD hoop ik.
Vorige keer dat ik zwanger was, had ik eigenlijk voor zover me opgevallen was niet echt zwangerschapskwaaltjes voor mijn NOD. Ik had alleen al 3 dagen heel sterk zo'n zelfde  gevoel in mijn buik als ik heb wanneer ik ongi moet worden. Daar schiet ik dus nu helemaal niets mee op. Ik heb dus ook niet echt iets waar ik heel erg op let. Behalve...... De vorige keer had ik nadat ik een paar weken zwanger was een hele dunne streep verticaal onder over mijn buik lopen in de richting van mijn navel. Ik weet nog dat ik de avond voor DE echo, toen ik al een paar dagen heel sterk het gevoel had dat het fout zat, in bed naar mijn buik zat te kijken en snikkend tegen mijn man zei "En m'n streep is ook weg!!!". Daarna heb ik niet meer gekeken of ik die streep nog wel of niet kon zien. Maar een paar dagen geleden keek ik weer...... Een heel, heel dun streepje. Ik vraag me steeds af of ik het mezelf verbeeld, maar mijn man ziet het ook. Nu twijfel ik natuurlijk steeds of die streep wel echt helemaal weg is geweest, omdat ik niet meer heb gekeken in de tussentijd.
Ik heb stiekem ook echt het gevoel dat het meteen de eerste keer weer raak zal zijn. Dat had ik eigenlijk al meteen na de curettage. Dat heb ik nog steeds. Dat maakt me ook wel heel erg bang, want als ik dadelijk wel ongi word, dan ben ik dan alleen maar nog meer teleurgesteld. Ik hoop maar dat dit stemmetje dat nu zegt dat het weer raak is, hetzelfde stemmetje is dat vorige keer zei dat het niet goed zat. Want dat stemmetje heeft er kennelijk verstand van. Ik ben bang dat er niets anders op zit dan nog 5 dagen rustig afwachten (of korter natuurlijk als ik eerder ongi wordt).

Oe ja, met de fiets over hobbels als je ei eraan komt. Deze keer viel  mijn ei  bij mij in het weekend en de vorige keer was het met koninginnedag / hemelvaart, dus heb ik toen niet gefietst. Maar de keer ervoor, dat was de eerste maand nadat ik met de pil gestopt was, toen we nog niet echt aan het proberen waren zwanger te worden (eerst maar eens een ongi afwachten, kijken hoe het loopt). Toen had ik op wat achteraf geloof ik zo'n beetje dag 19 was zo'n pijn in mijn buik, zeker elke keer dat ik opstond. Op het einde van de dag moest ik naar huis fietsen. Au, au, au. Elk hobbeltje deed inderdaad zo'n pijn. Toen wist ik echter niet dat dat mijn eisprong was. Omdat het zo'n pijn deed, heb ik het wel onthouden. Zo'n 2 weken later werd ik  ongi. Toen ging er natuurlijk wel een lampje branden. De volgende maand ben ik met ovutesten begonnen en toen had ik dezelfde pijn weer de dag na een positieve ovutest. Toen wist ik het eigenlijk wel zeker.
Ik vraag me nu af of ik dat ook zo voelde toen ik nog aan de pil was. Ik ben nogal een doos met pijn. Zodra het weg is, ben ik het helemaal vergeten. Het zou dus goed kunnen dat ik dat vaker heb gevoeld, maar dat ik nooit heb geweten wat het was. Aan de andere kant, dit voelde ik zoooo duidelijk, dat kan bijna niet dat dat niet opvalt als je dat vaker hebt. Of zou dat allemaal echt heel anders voelen als je nog aan de pil bent? Weet jij dat?
Mijn ex heeft trouwens inderdaad inmiddels een gezien. Is getrouwd met iemand die al een kindje had en ze hebben nu samen ook nog een dochtertje van inmiddels geloof ik ruim 3 jaar. Toen ik hoorde dat hij een dochtertje had, vond ik dat alleen maar leuk. Inmiddels had ik een hele fijne relatie met mijn huidige man en wij waren nog helemaal niet met kinderen bezig. Maar toen ik hoorde dat hij ging trouwen, toen ben ik echt een hele week sjacherijnig geweest. Haha. Nu lijkt dat allemaal zo onbenullig.
Linda heeft inderdaad veel gemist. Ik ben benieuwd hoe het met haar is. Hopelijk heeft ze een geweldige vakantie. Haar eisprong komt er ook weer aan. Misschien helpt de vakantie wel.

@ Jannie: Overmorgen naar de gyn. Spannend zeg. Ik ga ervan uit dat je dan inderdaad wel een echo zal krijgen. Het zal waarschijnlijk wel te vroeg zijn voor een kloppend hartje, maar je weet nooit. Maar ook als het nog niet klopt, de bevestiging dat alles goed zit, is natuurlijk ook al geweldig.
Marbella! Klinkt goed. Lekker een weekje ertussenuit als iedereen al weer terug is. Dat is natuurlijk altijd fijn.

@ Y: Welkom hier. Balen dat je hier zit natuurlijk. Na alles wat er al is misgegaan, hopelijk ga jij dadelijk lekker mee in de positieve golf van berichten waar wij hier allemaal op hopen.
Een kennis van mij heeft een soortgelijk verhaal als jij voor wat betreft het gedeelte over de buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ook zij heeft toen 1 eileider verloren. Dat is nu iets meer dan een jaar geleden. Ik begreep van haar inderdaad ook dat de andere eileider het dan gewoon voor een groot gedeelte overneemt. Inderdaad heel apart. We balen nu allemaal natuurlijk een klein beetje van ons lichaam, nu het is misgegaan, maar eigenlijk is het een wonderlijk iets. Toch knap dat het ene deel het voor een ander deel overneemt als dat wegvalt. Die kennis  is nu, iets meer dan een jaar later, trouwens inmiddels bevallen. Ik weet niet of het een jongen of een meisje is geworden, maar van wat ik heb gehoord, gaat alles goed.
Ik kan me zo goed voorstellen dat je zo baalt van al dat wachten steeds weer. En het niet weten tot wanneer je nog moet wachten. Het kan best zo zijn dat er genoeg zijn die al langer bezig zijn of die al meer mee hebben gemaakt, maar dat maakt jullie verlangen naar een kindje niet minder en daar wordt het wachten niet leuker van. Hopelijk is het nu snel weer raak en gaat het deze keer wel goed.

Nou, ik ga even bij mijn mannetje kijken. Hij is buiten de muren van de veranda aan het schilderen. Daarna denk ik dat ik de badkamer maar eens ga poetsen. Moet hoognodig weer gebeuren.
Tot later.
 
He meiden,

daar was ik weer...druk weekend gehad en gister natuurlijk curretage.

Vrijdag op kraamvisite geweest bij nichtje van mijn man, erg mooie baby en we hebben er alleen maar van genoten, had verwacht een traantje weg te pinken, maar nee hoor, alleen maar genoten daar....iedereen was op de hoogte....tis ook wel raar, mijn man wil graag vader worden en zijn zus is net oma geworden (is mama geworden toen zij 19 was) en wij zijn afgelopen april getrouwd toen mijn man 40 was.....dus een wereld van verschil!!

Zaterdag met mijn schoonouders uiteten geweest en zondag naar mijn zus op de camping. Zij heeft drie kids, 8 jr, 5 jr en 5 mnd....heerlijk gezwommen met zijn allen en gebbqed.

Uiteindelijk lagen we pas om 24.00 uur op bed, om 5.45 uur ging t wekkertje en om 7.15 uur mocht ik me melden in t ziekenhuis, direct dikke tranen van de zenuwen, maar de verpleging stelde me meteen op mijn gemak.

Ging al eerder weg om infuus te laten prikken en gelukkig mocht mijn man mee...daarna direct door na ok....moest drie ker zuchten en viel langzaam weg, helemaal niet eng!!

Werd wakker op uitslaapkamer (dacht dat ze toen nog moeten beginnen..haha), had wel meteen last van buik onderin, maar kreeg pijnstilling via een infuus.
Toen naar eigen kamer....daar was een vrouwtje die een abortus moest laten plegen van haar vriend, had haar in de steek gelaten (wat een L#L!!).....ze is 39 jaar, geen kindjes dus haar laatste kans om zwanger te raken....tijdens infuus raakte zij helemaal in paniek, omdat ze een gezond kindje draagt.....ze gaat er nu voor, heb haar geadviseerd om internet op te gaan, zal ongetwijfeld ook wel een forum voor zijn, alleen staande moeders! Werd zo verdrietig van haar verhaal, ze wil wel, maar ze weet niet of ze het alleen redt....zoooooo dubbel! Kreeg een dikke knuffel van haar, echt zooo lief!

Om 12.00 uur mocht mijn man me weer ophalen....had erg in de zenuwen gezeten en werd gek van alle bolle buiken en babies in het ziekenhuis....tis een echte binnenvetter, dus was wel verbaasd dat ie dat tegen me zei (zit hem dus meer dwars dan dat ie tot nu toe heeft aangegeven...).

Maar goed, alles is goed gegaan gelukkig, moet over 2 weken terugkomen bij gyn, 2 weken niet zwemmen, tampons, geen sex en 1 week rustig aan doen....dus we wachten tot aan het bezoek van de gyn voordat we weer gaan vrijen...dan weten we zeker dat alles goed weg is en dat zien we dan als ons startmoment! Poging 2!

Vandaag vloei ik al haast niet meer (wat een opluchting is na 4 weken vloeien!!) en buikpijn heb ik ook niet...Ben een beetje moe, geestelijk gaat het prima (waarschijnlijk omdat wij dit al 4,5 week weten), hoop weer snel de oude te zijn!

@Janneke en Marieke: GEFELICITEERD!!! echt helemaal super! wauw...nu maar hopen dat het bij ons en de rest van dit forum ook snel weer raak is en dat de kleintjes allemaal blijven zitten!

Nou dit was mijn update weer (beetje lang sorry, is van een paar dagen!! haha),

liefs Yosha
 
Hoi!

Miep: ik heb gelukkig mn dagboek bijgehouden en had dus op 7 juli t idee dat ik mn ei had. Daarna had ik vaker buikpijn en was ik moe, maar bleken dus achteraf zwangerschapskwaaltjes.
Ik hoop het ZO dat het raak is; ik herken je gevoel... Vorige keer ook in 1 keer raak dus nu misschien ook wel... En wat jij met die streep hebt, had ik met de bultjes op mn tepels. Waren ze weggeweest? Ik wist bijna zeker van wel maar je gaat toch twijfelen. Maar ik zag het ook als een teken: moet haast wel zwanger zijn! Ze vielen me ineens op.

Linda: je hebt al veel gemist en je denk ik nog in kunnen houden om een pc op te zoeken... Apart idee dat je heel veel niet weet!

Yosha: welkom terug! Over 2 weken al terugkomen? Dat is wel fijn, helemaal omdat je dan weer aan de klus mag als alles goed blijft gaan. jaja en nu ben ik zwanger; besef het nog niet hele tijd hoor. Maar ben er superblij mee!! Ik ben waarschijnlijk 2 weken en 5 dagen na de curettage al zwanger  geraakt, dus dat is een fijn idee. Als we nu een beebietje krijgen moeten we daarna echt aan de anticonceptie, al was ik van mening dat ik nooit meer aan de pil zou gaan... Ach ja eerst deze zwangerschap maar eens laten slagen!

Marieke: hoe is het? Slik jij ook visolie-capsules?

groetjes
 
Hoi Dames,

Ik heb gisteren de ovulatie testen gehaald bij kruidvat.
ze zijn wel een beetje prijzig maar heb het er wel voor over.
ik wou het mijn man gisteren vertellen, maar ik had zo'n last van
mijn nek dat ik vroeg op bed ging was er gewoon misselijk van.
om 1.30 s'nachts naar de huisartsen post, zit een spier klem
en hoogswaarschijnlijk ook een zenuw, moet 2 dagen afwachten anders
naar de huisarts. maar ga mijn man het wel binnenkort vertellen wacht alleen
op een goed moment.

y: welkom "helaas" en 2 achterelkaar, ik wens je veel sterkte komende
periode ik hoop dat je je ei kwijt kunt hier.

Jannie: wel leuk lekker naar dirty dancing, ik wou wel eens naar een musicall
maar man lief vind het niet zo veel aan. ps is het jannie of janneke?
hoe voel je nu?

Marieke: al last van zwangerschaps kwaaltjes?

Miep: bijna nod spannend ik duim voor je.

nou ga er maar even vandoor heb nog een beetje last van mijn nek
hoofdpijn, duizelig dus ik doe even rustig aan.

groetjes






 
he meiden,
heb wel meegelezen, maar merk dat ik niet veel tijd neem om te reageren. Dat komt omdat een vriendin van mij gister haar 2e kindje heeft moeten verliezen. Echt heel tragisch allemaal. Ik zal jullie verder niks vertellen, omdat jullie dan alleen maar dingen te weten komen, die je als zwangere (of bijna zwangere) niet wilt weten. Maar het is verschrikkelijk. Ik heb haar in januari leren kennen. Ze was 5 dagen voor mij bevallen van een dochter met een chromosoomafwijking die niet met het leven verenigbaar was. Toen kon ze nog denken, oke dat had 'gewoon' een miskraam moeten zijn, ondanks alle pijn. Nu nog geen 7 maanden later is ze haar zoon verloren. Ik kan het niet geloven, het is zo oneerlijk!!

Verder even kort:
Laura, laat je nog wat glitters over, ik wil er ook gebruik van maken! (al staat mijn hoofd er niet echt naar, maar ja)

Y, helaas welkom, leuk dat je ons gevonden hebt.

?? Sorry ben je naam even kwijt. Fijn dat de curretage meegevallen is. Gek hoor dat die richtlijnen per ziekenhuis anders zijn. Ik moest 2 weken rustig aan doen en mocht 1 week niet in bad, niet zwemmen en niet seksen. Nou ja, we hebben 1,5 week gewacht. Heb geen gevoelige buik ofzo, dus ga er maar vanuit dat het goed zit.

gr.
Patricia mama van Bas*

 
Goedemiddag allemaal,

Brrrr wat een weertje opeens. Vanmorgen nog in rok en zonder jas weggegaan, maar het plenst hier nu.... Heb de bus maar naar huis genomen, anders had ik geen droge draad meer aan gehad....
Dat onweer erbij is wel leuk als je lekker thuis zit, maar als je er doorheen moet is het wat minder Miep!! Hihi, ik geniet daar ook wel van hoor, leuk die flitsen kijken of lekker in bed....

Vervelend dat je slecht slaapt Jannie, en vooral nu (al last van moeheid?). Wij hebben de mazzel dat onze slaapkamer niet op de zon zit, dus het is daar altijd goed toeven!
Baby's vind ik ook leuk, maar vind kids leuker als ze wat ouder worden en beginnen met praten en lopen. Afgelopen weekend dat babytje, wat een schatje, maar nog zo klein en dat hoofdje dat zo heen en weer gaat, best een beetje eng hoor!! Zal wel anders zijn als het van jezelf is, maar ben altijd bang dat er iets mis gaat of zo....

Ja fijn gevoel dat we ons best hebben gedaan voor het ei, we kunnen er nu niks meer aan doen (denk dat ei nu wel geweest is), dus we wachten maar weer eens af tot 11 augustus. Nog maar 13 nachtjes slapen :))))

Jullie vakantie duurt nog lang Jannie! Snap dat jullie je zomervakantie al gehad hebben, dat is eventjes balen nu!! Ik moet nu nog 2 weken en 3 dagen werken en ik zie er zo naar uit. Het is stil op het werk en ik ben de oudstgediende, krijg daarom momenteel de moeilijkste dingen voor mijn kiezen. Zal blij zijn als ik met vakantie mag!!
Gelukkig dat je last hebt van zwangerschapskwaaltjes, geeft tot ietsje meer zekerheid! Vooral omdat we beiden de ervaring hebben dat de kwaaltjes afnemen als het niet goed blijkt te zijn!
En dat molliger worden, tis voor een goede zaak!!!

Tot straks!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan