Hallo allemaal,
Ik heb zo'n medelijden met mijn man...was gisteren zo chagerijnig en verdrietig en dat heeft hij geweten... Moest even alles kwijt maar gelukkig voel ik me vandaag stukken beter.
@Yvonne: ik kan me voorstellen dat je de kwaaltjes helemaal niet erg vind. Ik was de ochtend voor ik de mk kreeg ineens niet meer misselijk en daarvoor wel, herkenbaar dus. Lijkt me wel spannend als je dan weer zwanger bent en even een keer geen kwaaltje hebt, volgens mij denk je dan gelijk dat het weer mis gaat maar dat hoeft helemaal niet zo te zijn natuurlijk. Dus maak je ook niet direct grote zorgen als je even geen last van kwaaltjes hebt.
@San: spannend, spannend, spannend!!!
@Laura: ik heb zo een idee wie het zijn. Toevallig dat jij hier familie hebt wonen. Wat vervelend van dat bloedverlies en wat een onzekerheid brengt dat dan toch met zich mee. Bah, niets aan. Zou wel mooi zijn als het een innestelingsbloeding zou zijn. Dit vroeg ik bij me zelf ook af omdat ze zeiden dat mijn 1e ongi wel op zoch kon blijven wachten en toen ik netjes na 33dagen ongi werd maar dat maar 1 1/2 dag bleek te zijn en ik me nog steeds moe voel en niet helemaal 100% had ik voor mezelf bedacht dat het ook best een innestelingsbloeding zou kunnen zijn (je verzint toch wat om het te verklaren...) Maar ja, daar ga ik maar niet vanuit, moet eind december maar verder kijken. Duurt alleen zo lang voordat het zo ver is, ben een beetje ongeduldig en wil altijd direct weten of het gelukt is of niet.
@Janneke: je mag mijn naam wel gebruiken hoor, was eerst wat terughoudend ermee. Maar heb jij last van je stuitje??? Ik heb namelijk mijn stuitje gekneusd, erg vervelend en vooral in het begin erg pijnlijk. En aangezien ik een eigen paard heb waar ik fanatiek mee reed was het behoorlijk balen dat dit nu een tijd niet meer kan, eerst vond ik het niet zo erg omdat ik zwanger was maar nu na de mk baal ik er wel behoorlijk van. Volgens de dokter kon het wel een half jaar duren voordat het over was en omdat ik toen net zwanger was zei hij dat ik dan extra voorzichtig moest zijn. Gelukkig gaat het nu al wel weer stukken beter met mijn stuit. Alleen is het jammer dat ik nu mijn grote hobby even niet kan uitvoeren, ook voor mijn beweging, in de frisse lucht en er even tussen uit zou het wel goed voor me zijn, dit alles en de mk maken het er niet beter op. Maar ja, als ik ga rijden en het wordt erger dan heb ik alleen mezelf maar te pakken...
Is trouwens nog wel even wennen hoor, al die namen hier op het forum. Maar ik doe mijn best om iedereen te leren kennen!
Tot later! Groetjes, Hiltje
