werken of 100% voor je kind?

ook ik ben een thuisblijf mama en geniet heerlijk van mn meissie.
en ik denk dat elke ouder dat doet werkende of niet werkende
alleen ik weet niet meer wie het schreef maar vond het een vreemde opmerking dat als je werkte en je daarna met je kindje was dat je dan veel meer kan genieten en ik zeg BULLSHIT
gewoon gelul en slaat helemaal nergens op waarom zou je dan meer genieten omdat je mekaar even niet gezien hebt?tss nee lijkt me niet toch als je echt vanje kindje houd (en dat zal vast iedereen doen) maakt het geen donderuit of je meer geniet met of zonder werk




 
quote: patricialut reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('02-12-2008 11:29:56'));

ook ik ben een thuisblijf mama en geniet heerlijk van mn meissie.
en ik denk dat elke ouder dat doet werkende of niet werkende
alleen ik weet niet meer wie het schreef maar vond het een vreemde opmerking dat als je werkte en je daarna met je kindje was dat je dan veel meer kan genieten en ik zeg BULLSHIT
gewoon gelul en slaat helemaal nergens op waarom zou je dan meer genieten omdat je mekaar even niet gezien hebt?tss nee lijkt me niet toch als je echt vanje kindje houd (en dat zal vast iedereen doen) maakt het geen donderuit of je meer geniet met of zonder werk

oke ik heb het al terug gelezen van wie het was en er stond wel bij dat het jou mening was maar zo komt het dan in mijn   ogen even niet over sorry moest dit even zeggen want telkens als ik dit leesde ergerde ik me eraan




 
Patricia, laat ik het dan anders formuleren: ik merk aan mezelf dat ik doordat ik werk, kwalitatief beter contact heb met mijn kind. Ik denk dat dit per persoon verschilt, en zo werkt het bij mij.

Wat ik nou jammer vind, is dat ik hier al een paar keer gelezen heb (sorry, weet de naam niet meer) dat de kinderen van tegenwoordig losgeslagen zijn, omdat er te weinig toezicht is op ze, doordat de moeders werken.
Ik werk, en zorg ervoor dat op die dagen de toezicht zo optimaal mogelijk is. Straks wanneer Zarah naar school gaat, zal het twee middagen voorkomen dat ze naar de nso moet. Maar ik zorg er óók voor dat ze woensdagmiddag en nog 2 andere dagen lekker thuiskomt bij mij.
Kijk, dat ik ervoor ben om te werken als moeder zijnde, wil niet zeggen dat ik het oke vind om 40 u/w te werken. Dat kun je niet maken tegenover een kind. Nogmaals: mijn mening.
Wat ik eigenlijk wil zeggen: werkende moeders 'dumpen' hun kind heus niet zomaar ergens. Daar denk je goed over na en je blijft hier mee bezig ook nadat je een goed plekje hebt gevonden.
Losgeslagen jeugd komt meer doordat de waarden en normen veranderd zijn of gewoon niet goed aangeleerd worden. Een thuisblijfmoeder kan dit toch net zo goed niet correct doen als een werkende moeder?

Verder heb ik alle respect hoor, voor de thuisblijf moeder. Het is hard aanpoten en kost je veel tijd en energie.

Ik hoop niet dat ik nou iedereen over me heen krijg, altijd weer spannend om iets via internet duidelijk proberen te maken, het kan allemaal zo snel verkeerd opgevat worden.

Groetjes!
 
SUUS ik bedoel niks naar jou toe maar   degene die de topic heeft geopend ja tuurlijk kan er ook wat gebeuren als je thuis ben je hebt ook gelijk maar ik bedoel ook te zeggen dat ze het in de politiek zo raar vinden ik niet dat stukje sociale controle valt bij sommige mensen weg omdat de mensen onder zware druk word gezet en dan de opmerking dat werkende moeders 100 procent zijn geintresseerd dan een fulltime mamma dat klopt gewoon niet die uitspraak . Maar je hoort toch ook dat sommige ouders niet intresseert wat hun kinderen doen of er toezicht is of niet. Voor ons is dat niet voor te stellen maar het gebeurt
 
Czaar/Conrad schreef dit:

Dit bevalt heel goed maar moet zeggen dat ik het best lastig vond om te lezen dat iemand schreef dat niet werkte en er 100% voor haar kindje was. Ik dacht hmm bedoelt ze nou dat moeders die werken er niet 100% voor hun kinderen zijn?


Ik denk dat we de dingen niet door elkaar moeten halen. Zij vroeg zich (volgens mij af) of er mensen zijn die zo denken. Dat wil dus niet zeggen dat thuisblijfmoeders er niet 100 % voor hun kinderen zijn. Ik denk dat iedere ouder zo begaan is mijn zijn/haar kind, of het nou werkt of niet. Als ik tenminste hier op het forum kijk.
Ik heb ook respect voor thuisblijfmoeders, juist omdat taken als activiteiten op peuterspeelzaal en helpen op school meer op hen neerkomen.
 
Ik bedoel te zeggen als je als ouder verplicht bent om te werken heb je geen controle meer over je kinderen als je ze alleen thuis moet laten. De kinderopvang is ook duur dus sommige mensen hebben geenkeus meer tegenwoordig zie je al jonge kinderen behoorlijk over straat lopen zonder normen en waarden en hoe komt dat de   ouders moeten werken het is de maatschappij van tegenwoordig vroeger toen ik thuis kwam was mijn moeder er voor mij en ze was weduwe dus ook geen vet pot met drie opgroeiende kinderen maar ze was er voor mij ze zag met wie ik omging ze kon mij vertellen dat deugd en dat deugd niet. En ja als allebei de ouders werken wie is er dan om ze dat te vertellen. Vroeger was het normaal dat de moeder thuisbleef om voor de kinderen te zorgen maar nou ze willen allebeide ouders gaan verplichten om te werken maar het politiek zeurt ook over de ontspoorde jeugd dus het is heel dubbelzijdig als je begrijpt wat ik bedoel te zeggen en wat ik ook zeg ik heb respect voor de moeders die het kunnen ik kan het niet meer maar dan vind ik wel dat de politiek de mensen een kans geven om die keus te maken ze mogen er nog wel geld op toeleggen voor de moeders . Dus begrijp mij niet verkeerd

Het lijkt mij heel moeilijk als je moet werken en je kind alleen thuis moet achterlaten. Een beetje grof gezegd vind ik dat verwaarlozing. Het is dan logisch dat die kinderen elkaar gaan opzoeken op straat en rottigheid gaan uithalen. Ik had min of meer begrepen dat werkende ouders de "schuld" kregen van ontspoorde kinderen. Dat is in zulke gevallen wel zo. Maar bij ouders waarbij de kinderen naar wat voor opvang dan ook gaan is dat anders, vind ik. Dan hebben ze een plek om op terug te vallen.

Dan las ik ook nog iets over ongelukken op de kinderopvang. Wat denk je van basisscholen? Zelf ben ik ooit van een kast bij gymnastiek afgevallen, zware hersenschudding. En ook op de school waar ik werk gebeuren wel eens ongelukjes. Dit is vreselijk maar is denk ik overal van toepassing. Dat is het vervelende van je kind (moeten) loslaten. Wat ik weet, heb zelf in de kinderopvang stage gelopen, wordt er heel goed naar veiligheid gekregen en worden de eisen steeds strenger.

Ik las ook nog iets van extra genieten van je kindje als je gewerkt hebt. Hier ben ik het ook wel met Suus eens. Voor mij geld dat ook. Maar je kan dat niet omdraaien, dat wanneer je niet werkt, minder van je kinderen geniet. Ik heb het gewoon nodig om iets voor mezelf te doen. Maar als ik thuis ben geniet ik volop van onze dochter. Ik wil het liefste naar huis toe vliegen om haar weer te zien.  

Ik denk wel dat dit een eindeloze discussie wordt en het is moeilijk om het zo op het internet neer te zetten om dat de kans om verkeerd begrepen te worden groot is.
Ik denk gewoon dat we allebei respect voor elkaar moeten hebben, werkende- en thuisblijfmoeders. Ook al begrijpen we elkaars keuzes misschien niet altijd, ik ga er vanuit dat de mensen hier op het forum het beste voor hebben met hun kinderen.

Liefs,
Karlien




 
Ik was van plan voorlopig thuis te blijven, als zelfstandige kon ik gewoon even een tijd geen werk aannemen en we zouden het redden zonder mijn inkomen. prima plan
Dacht ik.
Mijn zoontje werd geboren en na een heftige bevalling bleek al snel dat hij heel veel huilde. Ik wist me absoluut geen raad, las het hele internet af voor advies klopte regelmatig bij het CB aan, de huisarts, de ostheopaat, familie, niets hielp.
Ik werd steeds onzekerder, (wat doe ik fout) en werd steeds somberder.
De muren kwamen op me af en mijn droom om een liefhebbende en zorgende moeder te zijn viel in duigen. Ik kon het niet, mijn zoon bleef ontevreden.
Ik was op en besloot toch maar weer te gaan werken, eerst 1 dag in de week en nu na 9 maanden drie dagen.
Het gaf me de kans op te laden, voor mij was werken uitrusten.
En het bleek van twee kanten te werken, ik begon me weer beter te voelen wat ook duidelijk een goed effect op mijn zoontje had, maar hij bleek een kind te zijn wat sneller gaat dan hij fysiek aankan. Hij verveeld zich snel en op de creche bloeide hij op van alle actie en ik haalde hem altijd zingend op. Hij gaat er 2 dagen naar toe en 1 dag naar zijn oma die de hele dag aandacht geeft en knuffelt.
Het past zo bij ons en voor ons is het de ideale oplossing.
Je kunt gewoon niet zeggen wat wel of niet goed is, ALLE situaties zijn persoonlijk en anders dus.
Iedereen moet vinden wat het beste bij het gezin past.
Je mag daar niet over oordelen als buitenstaander.

Alle moeder die van hun kinderen houden en doen wat zij het beste achten doen het goed!!! (en dat is volgens mij iedereen op dit forum)

liefs Toetje
 
Ik werk 3,5 dag per week, onze dochter gaat twee dagen naar het kdv. Ik moet zeggen dat ik uitrust op mijn werk. Ik vind het erg druk, zo'n kleintje om me heen. Ik vind het dan ook wel fijn dat iemand anders er om denkt of ze wel goed eet enzo. Als ik dan weer thuis ben vind ik het heel fijn om weer bij haar te zijn. Petje af voor de thuisblijfmoeders, ik zou het niet trekken om 24/7 voor haar te moeten zorgen. Of ik dan een ontaarde moeder ben? Misschien wel, bij mij zorgt werken ervoor dat we de rekeningen kunnen betalen en ik de andere dagen goed voor mijn dochter kan zorgen. Dat laatste vind ik erg belangrijk.
 
Karlien je heb ook gelijk er kan overal wat gebeuren maar het kindje is overleden door dat ze van een klimrek afviel op het kdv en inderdaad ik denk ook dat we elkaar soms verkeerd begrijpen en iedereen heeft zijn mening maar ik stop ermee   ik hoop dat het voor iedereen duidelijk is wat ik bedoel te zeggen ik veroordeel niemand maar ik voel mezelf veroordeeld
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan