wie is er ook net voor een eerste gesprek bij de gynaecoloog geweest??

Dag Deetje,

Hier zitten wel een aantal kenners, de meesten al langer dan een jaar bezig en in afwachting en hoop en teleurstelling. Er zitten ook een aantal 'tweede kindjes' tussen, die eerst wel snel zwanger werden. Daar ben ik er niet één van. Ik ben nu vanaf maart 2008 bezig voor de eerste. Ook dat is heel frustrerend omdat je bang bent dat je kinderwens nooit in vervulling zal gaan.

Dat je cyclus niet regelmatig en erg lang is, is natuurlijk lastig. Er zijn zoveel aspecten van belang om zwanger te worden, dat heb ik wel geleerd het laatste jaar: timing, een goede zaadkwaliteit, een goede eisprong, een goede omgeving voor de zaadjes, een goede doorgang, een goede innesteling, geen spanning etc. etc. En geen garnaties dat als dat allemala goed is, dat het wel lukt helaas. En ik weet ook zeker dat ik vaak op de goede momenten heb gevreeen.

Als je vragen hebt over onderzoeken of even je hart wilt luchten, moet je dat gewoon doen. Het forum werkt voor mij goed!

groetjes
Wenser
 
Hallo Deetje,

Welkom hier ook ben 1 van de meiden die mijn rust hier vind om hie te schrijven.
Ik herken je verhaal van van de 1ste snel zwanger zijn, ik was van mijn zoon ook in 2 maanden zwanger en zie het leeftijdsverschil ook steeds groter worden.
Echter ben ik al 3,5 jaar bezig en loop sinds februarie van dit jaar bij de gynaecoloog.
Alleen ben ik nu inmiddels hier in het ziekenhuis uitbehandeld en staan wij nu op de wachtlijst in zwolle voor ivf.
Het is voor mij door ernstige verklevingen en een misvormde eileider onmogelijk om spontaan zwanger te worden en is onze zoon een gelukstreffer geweest, want theiretisch gezien had ik van hem ook al niet spontaan zwanger kunnen worden.
Ook dat falen van het lichaam is herkenbaar dta heb ik ook een poos gehad dat gevoel.
Maar ik ga weer even verder met de slaapkamer van Daan over een uurtje breng ik hem naar mijn moeder die met hem naar zwemles gaat en dan ga ik nog heel even aan het werk voor 3 uurtjes ofzo.

Liefs Saskia
 
Heey deetje,

Welkom op dit forum.

Ik mag de 28ste testen en dan zou ik ongeveer ongie moeten worden. Maar jah weet natuurlijk niet hoe mijn cyclus loopt. Omdat ik al een jaar niet ongie ben geweest. Dus tis nog even 4 daagjes wachten. Spanning loopt op pfffff.

Groetjes angel

Straks lees ik alles ff en dan reageer ik op jullie allemaal.

xxx angel
 
hallo angeldream en deetje!! ik zal mij ook ff voorstellen ik ben 30 jaar en mijn vriend is bijna 40 wij zijn nu al ongeveer 1 jaar en 6 of 7 maanden bezig voor ons eerste kindje maar ook helaas nog niks heb al heel wat onderzoeken gehad ben nu met clomid begonen(eisprongopwekker) ik hoop dat dit helpt en anders moet ik aan de hormoonen moet de komende tijd weer on de 2 dagen naar de gyn en dan gaan zij weer mijn cyclus volgen pffff maar ja het is voor het goeie doel hahaha.@wenser hoe is je hsg gegaan? ik hoop dat alles in orde is!!! groetjes xxxjes springkikkertje
 
Hallo Saskia, angeldream, wenser en springkikkertje,
Bedankt voor jullie reacties, het is inderdaad fijn om het met iemand te delen en jullie begrijpen het allemaal .

Saskia, nou dat is heel wat zeg 3,5 jaar, wat een geluk dan dat je de bij je zoontje in verwachting bent geraakt zonder de medische molen.
Ik hoop dat het met de ivf heel snel zwanger mag worden, 3,5 jaar is niet niks.
Mijn zoontje wordt in februari 4 jaar en jij hebt een zoontje van 4,5 jaar dan.
Nou hij heeft ook al een paar keer tegen mij gezegd dat hij een baby wilde, niet dat hij het begrijpt ofzo natuurlijk, maar eigenlijk alle kinderen om hem heen hebben wel al een broertje of zusje, dus hij ziet dat dan wel, dus dan doet het helemaal pijn hé.
Pff het is allemaal wat.
Heeft jouw zoontje dat ook wel eens gevraagd? En hoe voel jij je hieronder betreft het leeftijdsverschil dat er tussen gaat komen?

Angeldream, ik heb ff gekeken, maar jij bent bezig met clomid dan of niet?
Daar had mijn gyneacolog het ook over, om in september mee te starten dan, wat zijn jouw ervaringen, nou ik hoop natuurlijk dat je geluk hebt deze maand!!

Wenser, dus jij bent ook al weer een jaar en een paar maanden bezig en dan voor je eerste. Ik kan me voorstellen dat dit ook heel erg is, want idd ik heb er al eentje wat heel snel ging toen, dus iin principe zal een tweede dan ook wel een keer lukken lijkt me. Ben je ook al bij een gyneacoloog geweest?

En springkikkertje, ook met clomid begonnen dan, ik ken goede verhalen daar van, dus ik hoop dat dit voor jou ook gaat werken, succes!!

Liefs Deetje
 
heey Deetje,

Ik ben net begonnen met clomid, dus dit is de eerste ronde dat ik dit gebruik. Tot nu toe heb ik al wel wat bijwerkingen gehad, zoals hoofdpijn, buikpijn, misselijk. Maar dat is voor het goede doel he. Voor de rest had ik al een jaar geen eisprong, en pas had ik een positieve ovaluatie test, dus dat is natuurlijk al wel mooi. Dus nu nog 4 daagjes wachten en testen maar. Ik ben zo benieuwd. Maar inprincipe had ik hier voor geen eisprong, dus ook geen kansen om zwanger te worden. Dus jah eerste ronde eigenlijk.

Groetjes angelique,
 
Hey Deetje,

Over het leeftijdsverschil is het gevoel eigenlijk heel dubbel.
Ik ben zelf 5 jaar alleen geweest voor mijn oudste broertje geboren werd bij mij 2e broertje was ik 7 en de jongste was ik 9 voor die geboren werd.
Ik heb zlef nooit als hinderlijk ervaren dat er leeftijdsverschil tussen zit, wel zie ik dat mijn broertje altijd meer aan elkaar hadden als ik aan hun. Nu we allemaal ouder worden trekt dat heel erg bij en heb ik met alle 3 een goede band. Maar ik heb het zelf nooit al hinderlijk ervaren.
Tussen mijn man en zijn zus zit ook 5 jaar verschil en ook hij heeft dit nooit als hinderlijk ervaren eigenlijk.
Wij hebben dan ook voor Daan er was eigenlijk altijd wel gezegd dat we tussen 2 kids een jaar of 4 verschil wel zouden willen lekker eerst van de ene volop genieten en dan voor een 2e ook heel veel tijd hebben omdat de eerste naar school zou gaan.
Maar echter toen Daan er was begon het na goed een jaar wel weer te kriebelen des te meer omdat mijn vriendinnen en schoonzus waar ik tegelijk mee zwanger was allemaal weer zwanger werden.
Maar doordat ik vroeger blindedarmbuikvliesontstekking gehad heb wist ik al dat het bij ons moeizamer zou kunnen gaan.
Ik heb de eerst jaren dat wij ook aan het proberen waren ook altijd geroepen geen polonaise aan mijn lijf en als er 1tje bij komt is het leuk en als Daan alleen blijft is het ook goed.
Maar afgelopen januarie kon ik het niet meer aan het beheerste mijn leven volledig en hebben we dus toch stappen ondernomen. Op dat moment was ivf nog een ver van mijn bed show, en riep zelfs dat ik zover niet zou gaan dat Daan alleen zou blijven.
Maar nu sinds ruim een week weet ik dus dat ivf de enige kans is en ik riep gelijk tegen de gyn dat ik daar voor 100% voor ga.
Ik ben er momenteel wel heel rustig onder ben dan ook best nuchter van mijzelf aangelegd.
Tuurlijk heb ik wel momenten dat het mij heel erg door het hoofd maalt en vooral vorige week had ik geregeld een off day.
WEl praat ik er veel over in mijn omgeving en met mijn man uiteraard.
Maar dan vooral met mijn man van hoever gaan wij door?
Je krijgt natuurlijk maar 3 pogingen vergoed, wij hebben dan nu ook besloten dat we ook echt maar voor 3 pogingen gaan en als het in die 3 pogingen niet lukken gaat dat Daan dan enigst kind blijft.
Dan maar vaker een vriendje mee een dagje weg, of blijven eten enz enz.

Zo is een heel verhaal geworden geloof ik hahaha.

Liefs Saskia
 
Hi meiden,

Even een kort berichtje van mij; de HSG is goed gegaan. Ik moest om kwart voor 12 op de rontgenafdeling zijn. Mijn man ging om 10 voor half 12 net naar de WC en toen werd ik weggeroepen. Ik gelijk: 'ja maar mijn man...', maar gelukkig wachtte de zuster op hem terwijl ik me moest uitkleden. Toen moest ik al met al nog bijna 20 min. wachten. De zuster was heel aardig en vertelde van alles. Ook de opmerking dat kinderen ook niet altijd alles zijn en dat zij ze af en toe achter het behang wilde plakken. Nou ja, aardig bedoeld, ik heb er maar een beetje om gelachen ...

De HSG zelf was wel een beetje pijnlijk. Kramperig en het inbrengen was ook een beetje naar gevoel. Maar al met al viel het mee. Ik heb heel erg op mijn ademhaling geconcentreerd en dan ging het wel. Mijn man zag dat ook goed op de rontgenfoto's dat ik heel diep ademde zei hij. Het was mijn eigen vrouwelijke gyn, dus dat was fijn.

Ze besprak daarna gelijk dat de eileiders goed doorliepen, de rechter iets minder snel, maar uiteindelijk ook. En de andere uitslagen van bloedprikken waren ook  goed, dus het is nu definitief onverklaarbaar waaro het zo lang duurt... Nu moet ik het ongeveer een half jaar zelf proberen. Alleen de cycli bijhouden en mij in december weer melden. Wel een teleurstelling, want je wil gewoon geholpen worden. Maar de kans is nog groot genoeg om het zelf te proberen zei ze. De komende 3 a 4 maanden zou ik vruchtbaarder kunnen zijn, dus daar mik ik maar op. ik had me er ook al op voorbereid hoor.

Verder heb ik daarna geslapen. Ik moest gisteren al pijnstillers en vandaag nog meer, dus ik was duf als een konijn. Nu gaat t wel weer. Morgen lekker thuis werken.

groetjes
Wenser
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan