Wie kiest er bewust voor één kindje?

Hoi Lia,

Wat iedereen voor zichzelf kiest moet ie natuurlijk zelf weten. Voor ons voelt het aan de ene kant nog niet echt af. Maar aan de andere kant twijfelen we ook best wel.
Maar ieder moet doen waar hij of zij achter staat.

Voor ons is het financieel echt nog wel haalbaar namelijk een tweede. Mijn man gaat goed verdienen en ik ook, dus dat is allemaal geen probleem.

Wel vind ik wat jij zegt in je stukje ook een vooroordeel. Je zegt dat je liever  één kind goed opvoed, dan twee kinderen half.
Maar mensen met twee kinderen of meer voeden hun kinderen toch niet minder op?
Ze zullen juist weer dingen toevoegen aan hun opvoeding die een enigst kindje mist en andersom. Dus het is voor allebei de kanten niet goed om vooroordelen te hebben.

Ik heb namelijk niet het idee dat ik mijn kinderen qua opvoeding, liefde, aandacht en financieel minder zal bieden als het er twee zullen zijn.
Dat is iets waar je zelf bij bent vind ik.

Ik ben zelf dus nog erg aan het twijfelen. Maar als het gevoel blijft van: we zijn toch nog niet helemaal compleet, dan ga ik er wel voor.

Wij zijn trouwens afgelopen zaterdag voor het eerst met mijn zoontje (2,5 jaar) naar de Efteling geweest. En hij vond het ook echt geweldig. Ik begrijp dat dus wel van die tevreden gezichtjes! .
En ik moet wel zeggen sommige dingen zijn echt belachelijk duur hoor. Als je tegenwoordig met 50 euro de stad in gaat, dan is dat zo op!! Dat was voor de euro nog niet hoor.

Groetjes Ger.
 
hallo lia,

jazekers zijn wij een gezin ook al hebben we er maar 1! hoe moeten we het anders noemen je word een gezin zodra je een kind krijt als het er nou 1 of 2 of 3 is dat maakt voor mij geen verschil!

ja leuk dat je ook aan een hondje zit te denken wijzelf hebben een maltezer (mini)
hij is nu 4 maanden geweest en mijn zoontje is er dol op!
mijn hondje (balou) is ook dol op mijn zoontje zodra hij in de buurt van balou komt dan is hij helemaal dol! hij mag er graag mee spelen! ik denk dat als ze alleen blijven en ze hebben een huisdier ongeacht het sooort dat ze dan wel gelukkiger zijn want sinds mijn zoontje zijn baloutje (zoals hij zelf zegt) heeft hij wel wat gelukkiger is vind ik hij miste iets hij heeft een tyd gehad dat hij zeurde om een baby! iedere dag ging het mama krijgen wij ook een baby net als davey dat is zijn neefje en die krijgt namelijk wel een baby. ik heb dat heel moeilijk gevonden want wat moet je daar op zeggen! met nee alleen ben je er niet ik ging dan ook rustig met hem zitten en vertelde hem dat toen hij im mijn buik zat ik heel ziek ben geweest en als ik weer een baby in mijn buik kreeg ik misschien weer heel ziek word en misschien wel zo ziek dat hij misschien geen mama meer heeft hij zei daar op nee mama dat moet niet! ik kan het hem gelukkig goed uit leggen hij heeft dat een tydje vol gehouden en ik heb het zelfde steeds gezegd toen vroeg hij of hij dan wel eenhondje mocht en dat hebik een poosje af gehouden ikben namelijk niet opgegroeid met dieren dus wist eigenlijk ook niet of ik het wel leuk zou vinden en na een poosje heb ik het toch maar gedaan want op een dag zei hij die wijs neus ik mag ook niets geen baby geen hondje en dat vond ik wel erg zielig ik denk ja dat arme kind heeft wel gelijk en nu is hij zo dolgelukkig met zijn baloutje dus ik vind het goed zo! ik denk dat het voor je kindje ook wel heel leuk is dat hij of zij een hondje krijgt!
(ik weet niet wat je hebt een jongen of een meisje)
ik hoor het nog wel als je het doet en wat je neemt van een hondje!

groeten van jamie
 
Hallo allemaal,

wij hebben dus  bewust voor 1 kindje gekozen omdat ik in a.s. februari 40 jr word en het dus best een risico vind worden.  En ook omdat ik voor Evi, mijn kleine meissie  van net 2 jr.,  een hele rare miskraam heb gehad in week 17 en ze nooit hebben kunnen ontdekken wat het is geweest.

Maar ik moet wel eerlijk zeggen  dat het bij mij soms ook  een klein  beetje kriebelt voor een 2e. Maar ik hoop dat dat alleen maar mijn hormonen zijn en ik ze ook de baas kan zijn. We hebben nu een  gezonde dochter en ze zal zeker niets te kort komen.

Groetjes Yolanda
 
hallo yolanda
leuk dat er nog iemand is die bewust voor 1 kindje heeft gekozen!
trouwens heel vervelend van die miskraam dat heb ik gelukkig niet mee hoefen te maken en hoop dat het me ook bespaard blijft al wil ik er geen bij maar de eerste was ook onverwachts dus je weet nooit wat er verder nog gebeurd in de toekomst!

en wat betref het kriebelen dat doet het bij mij ook maar ik ken vrouwen die hebben meerdere kinderen en die zijn ook al op leeftyd en die zeggen kriebelen doet het altyd wel als ik een baby zie ben ik helemaal verkocht!

dus het maakt in feite dus niets uit hoeveel je er neemt het zal ook altyd wel zo blijven!
en inderdaaad als je tegen de 40 loopt neemt het veel risicos met zich mee en dan moet je er ook goed bij stil staan van wil ik dit wel en kan ik het op brengen al ser iets mismee is je hebt tenslotte al wel je kleine meissie en die zal ook haar aandacht en alles moeten hebben en de verzorging ik vind het een hele verstandige keuze!

groeten van jamie   (mama van devran)
 
Hallo,

We dachten dat we er uit waren, althans een beetje dan. Maar vandaag bijvoorbeeld, iets heel stoms, maar toch iets om bij stil te staan......

Onze noorseboskat moest bevallen en dat ging helemaal verkeerd, dus ik ermee naar de dierenarts. Terwijl ik daar zit vind ik het wel jammer dat ik in mijn eentje bij de dierenarts ben en bij de bevalling. Dus bel ik naar huis om te vragen of mijn vriend wil bellen of mijn zoontje eventueel naar oma kan zodat hij naar mij kan komen.
Uiteindelijk bleek mijn zoontje erg ziek en bleef hij lekker thuis.

Maar nu ik gedoucht heb en mijn zoontje op bed ligt en de kleine poesjes in een doos hier in de kamer staan, denk ik bij mezelf: ik geniet eigenlijk ook wel heel erg van mijn eigen leventje en dingen. Ik vind de balans tussen moeder zijn en mijn eigen dingen doen en samen met mijn vriend wel erg fijn zo.

Dus toen ben ik tot de conclusie gekomen dat het voor mij niet per se hoeft. Ik zou het wel leuk vinden, een kleine friemeltje en de hele weg nu eens bewust meemaken, maar het hoeft niet per se. De hoofdreden waarom ik het toch zou doen is omdat ik denk dat het mijn zoontje zoveel geluk zou geven. Het is echt een kindje wat zó graag met andere kinderen bezig is. Ik ben bang dat ik hem iets belangrijks ontneem door hem dit niet te bieden.

Maar dan komt de hamvraag: doe je het dan wel of niet?? Want ook al is het voor hem misschien zo fijn, ik ben degene die het kindje op moet voeden en verzorgen.

Lastig he? Maar ik denk dat ik wel eerlijk tegen mezelf moet zijn. Vooral met de risico's die er voor mij nog aan verbonden zijn.

Liefs Ger.
 
hallo   ger

ik heb al meedere malen gereageerd zo jij nu zit zat ik vorig jaar omdat ik dus zon vervelende zwangerschap heb gehad en ik veel kans heb op een kindje met verschillende afwijkingen was ik ook steeds van nee ik doe het niet en dan zag ik een dag later iemand met een dikke buik of op de televisie een mooie baby dan kreeg ik weer een vlaag van ja ik wil het toch mijn vriend zei op laats al je moet nu echt een keer weten wat je wilt want de tyd tikt door ik ben namelijk nog maar 22 maar hij is al 27 en wil vanaf zijn 30ste geen kinderen meer dat heeft hij altyd al gezegd maar wij hadden te veel redenen om het niet te doen ik wou het ook graag voor mijn zoontje maar dan moet je toch eens nadenken net wat jij zegt je doet het voor je zoontje maar mama heeft de mankementen in dezwangerschap als de baby geboren is moet mama er snacht uit is de baby ziek ben jij de geen die alles doen moet dat is op zicht geen probleem maar ik vidn kinderen kun je niet nemen voor je andere kind die krijgt op den duur ook wel de leeftyd en dan mag hij aan zijn eigen kinderen beginnen zo kun je ook nog denken ik zal er goed overnadenken als ik jou was want het  is wel een hele verandwoorde beslissing om er 1 bij te nemen!
het is inderdaad makkelijkals je maar 1 kindje hebt met de oppas gaat het met 1 kindje makkelijker dan dat je er meer hebt en ik denk dat je met 1 kind net zo gelukkig bent dan met 2 hoor ik tenminste wel ik geniet alle dagen van mijn zoontje!
mijn zoontje mag ook graag met kinderen spelen hij heeft 1 neefje van dezelfde leeftyd derest is allemal 12 jaar en ouder dus heeft weinig kinderen in de famillie maar op de peuterspeelzaal kan hij wel lekker 3 dagdelen per week met andere kinderen spelen hij vind dat ook geweldig maar dat is ook meer dan genoeg voor hem hij kan zich ook heel goed alleen vermaken maar dta leren ze ook wel denk iik als ze alleen zijn!
ik denk dat je maar eens goed moet nadenken en misschien voor je zelf op papier waar wil ik het en waarom niet en dan zie je wel welke kant het meest staat en dan weet je ook wat je moet doen!
maar denk niet dat het zielig is voor je zoontje want wat dat je een kind wilt maar je kan niet meer zwangerraken voor de 2de keer dan zit er ook niets anders op dan alleen blijven en zo heb ik ook gedacht je hebt er toch nog 1 niet dan!

nou ben benieuwd wat je gaat beslissen! het zal een moeilijke keus worden maar je zal het er vast goed aan doen wat je ook beslist!

ik lees het wel weer houd het forum in de gaten!

met vriendelijke groeten jamie (22)  (mama van devran 3j en 4mnd)
 
Hoi Jamie,

Bedankt voor je berichtje.

Het moeilijke is natuurlijk dat ik het altijd het beste wil voor mijn zoontje en ik denk dat hij een broertje of zusje echt geweldig zou vinden. Daar is hij echt het kindje naar.
Bovendien had ik vroeger altijd de wens om 3 kindertjes te hebben. Door alle moeilijkheden e.d. is die wens wel behoorlijk naar de achtergrond verschoven. Maar ik probeer nu dus voor mezelf uit te vinden of mijn angsten veel invloed hebben op mijn gevoel of niet. Of dat ik gewoon verstandig nadenk en vind dat veel dingen gewoon veel praktischer zijn met 1 kind en dat ik daar dan bij wil houden.

Het is gewoon moeilijk. Ik ben ook een beetje bang dat ik dan dadelijk over 10 jaar denk: waarom heb ik het nou niet gedaan? En dat is jammer. Ik ben nu 23 (oktober 24) en sommige mensen zeggen, ach je bent nog zo jong, je hebt nog alle tijd. Maar dat vind ik niet. Nú heb ik een gezin met kleine kinderen, over 10 jaar niet meer. Dan is mijn zoontje 12, bijna 13, dan ga ik toch geen baby's meer nemen. Dat vind ik dan tegenover mijn zoontje ook niet eerlijk. Toen jij klein was wilde mama niet, maar nu jij groot bent en je er niks meer aan hebt begint mama nog even een "nieuw" gezinnetje. Nou zo werkt het voor ons niet. Dus het is binnenkort of niet meer.

Ik denk soms gewoon dat ik er geen zin in heb om er een baby en nog een kindje bij te verzorgen. En je moet er natuurlijk wel 100% achter staan. Ik vind het heel moeilijk. Mijn zoontje gaat drie dagen per week naar het KDV en dat vind hij geweldig. Maar ja thuis is er niemand en op vakantie en dat soort dingen ook niet. Je neemt ook niet altijd maar vriendjes of vriendinnetjes mee op vakantie ofzo.
Terwijl ik wel merk dat veel kinderen wel heel erg hun eigen vriendjes of vriendinnetjes zoeken ook al hebben ze een broertje of zusje. Dus hebben die broertjes of zusjes dan nog meerwaarde?

Moeilijk moeilijk moeilijk. Ik kan me nog niet ergens bij neerleggen hoor. Lastig.

Maar zeg eens, als bij jou de medische redenen niet van toepassing waren had je het dan wel gedaan?

Liefs Ger.
 



Hi allemaal

we hebben allemaal die twijfels dus, en kriebels. Vandaag hadden we het er weer over maar hoe betaal je in gods naam 2 kinderen 3 dagen creche, ik kan dan net zo goed stoppen met werken, we betalen nu al  750 per maand voor 3 dagen en dat keer 2? tuurlijk krijg nog een deel van werkgever en belasting, maar er blijft toch nog iets van 550 over wat door ons betaald word. En dat zijn dan alleen de creche kosten.

Leuk joh een mini malteser. Wij hebben vroeger altijd honden gehad, het zijn echt lieve speelkameraden. Als je ziek, verdrietig was kwam je hond bij je liggen, kan er mee stoeien. Wij hebben een zoontje trouwens, en hij is gek op dieren, maar hij is net 2 maanden 2 geworden dus we wachten nog tot volgend jaar.

En Ger, wij waren met zijn 3-en thuis maar we hadden onze eigen vriendjes en vriendinnetjes. Ook op vakantie. Tuurlijk het zal best gezellig zijn met een broer of zus, maar goed, ik weet het nog niet. En wat ik eerder zei over het goed doen, dat is mijn mening he, iedereen moet dat natuurlijk zelf weten, ik wil mijn kind  afwisselende en culturele dingen meegeven, weekendjes weg etc. etc. en dat kost gewoon meer met 2 kinderen hoe je het ook wend of keert. Wij hebben het echt niet slecht en we zouden het misschien best kunnen betalen, maar dat gaat het spontane er wel af, als we willen gaan we dit weekend weg, dat kan dan niet, of je moet sparen etc. En dat is niet echt mijn manier van doen. Je bent inderdaad nog jong maar je hebt gelijk het is ook niet leuk om 10 jaar verschil tussen je kinderen te hebben, daar hebben ze zelf al helemaal niks aan, dan is het net of je 2 keer een enigst kind hebt, die spelen echt niet meer met elkaar.   Ons zoontje is ook gek op andere kinderen, maar ja, hij is ook stik jalours als ik een baby in mijn armen heb dan vind hij dat niet fijn, verre van zelfs.

groetjes,
lia
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan