Wie kiest er bewust voor één kindje?

hallo ger,

je hebt dus toch een keuze gemaakt!

ik weet precies hoe je je voelt nooit meer een baby erbij ie gedachten alleen al he ik weet het bij ons is het nu een jaar geleden en ik heb het er soms nog moeilijk mee!
neem nou van de week ik las een artikel dat ging over babys en dan word ik ineens zo verdrietig omdta ik dat nooit mee zal maken een 2de kindje ik heb een hele nare zwangerschapgehad  het leek me zo fijn om eens een keer zwanger te zijn en te genieten en die spanning al van te voren omdat je er voor gaat aangezien ons kindje niet gepland was we woonden nog niet eens samen toen we hadden net een aantal maanden een relatie gewoon al dat allemaal wel eens volgens de regels te doen!
je zult er nog wel best lang last van hebben denk ik want ik heb het ook maar wees gerust het slijt met de dag ik kan me er steeds beter bij neer leggen maar soms heb je periodes dan vind ik het verschrikkelijk!

en nou zie je maar he na dat je het boekje gelezen hebt dat 1 kind hebben helemaal niet verkeerd is wou dat eens meer mensen erachter kwamen en niet altyd zo negatief deden!

leuk dat je vraagt na ons dagje weg we hadden het op internet gevonden het leek zo leuk en heel groot zo het er stond wel meer dan 50 atracties nou we kwamen er 1 groot klimtoestel waar ze helemaal door heen konden lopen en dat was het we hebben devran een uurtje laten klouteren en zijn weg gegaan helemaal in tranen natuurlijk maar een kadootje maakte het wel weer goed we gaan morgen naar de dierentuin in emmen en hij ziet er zo naar uit heeft het er de hele dag over dus hopen dat dat beter bevalt!

ik hoop je gauw weer te spreken vind het fijn at ik iemand heb gevonden bij wie ik eens lekker mijn hart kan luchten! ik kan ook altyd bij me moeder terect maar jij weet precies wat ik ook mee maak en adners om!

dus tot gauw!
                                                  groetjes jamie
 
Hai Jamie,

Wat stom dat dat park zo tegen viel. Dat zijn altijd van die vervelende dingen he? Je verheugd je ergens op en dan valt het tegen. Dan baal je zelf ook.

Wij zijn laatst naar de Efteling geweest, nou dat valt natuurlijk niet tegen. Het was echt super, alleen werd Jerrel aan de eind van de middag ziek. Dat was wel zonde voor hem. Maar hij vond het wel super. Hij heeft het er nog steeds over.
We zijn ook al eens naar de Beekse Bergen geweest en daar was hij echt helemaal weg van de grote olifant. Dus dat was ook heel erg leuk.

Nu zitten we te kijken om eens op vakantie te gaan. Financieel zitten we nog niet super breed dus het moet wel te doen zijn. Nu kunnen we misschien volgend jaar in een huis van vrienden in de Dordogne in Frankrijk. Het verblijf kost dan niets. En dat lijkt ons wel super. Anders kunnen we eens kijken om met de tent of caravan te gaan ofzo. Want vrienden van ons hebben een caravan. Maar dat bekijken we nog even. Maar de kriebels om op vakantie te gaan hebben we nu heel erg.

Ik herken wel veel van jou verhaal inderdaad. Jerrel was ook niet gepland en het verliep ook allemaal zo anders dan dat ik me ooit had voorgesteld als ik kindjes zou krijgen. Zoveel nare reacties ook en veel geregel en stress. Op een gegeven moment zat "die buik" gewoon in de weg en vond ik het helemaal niet leuk meer. Ik kon er helemaal niet meer van genieten. Ik zorgde niet echt meer goed voor mezelf enzo. Het was zo vervelend allemaal. En toen dachten ze dat mijn vliezen gebroken waren op kerstavond, dus tweede kerstdag lag ik in het ziekenhuis om de weeen op te wekken enz. Bleek dat mijn vliezen helemaal niet gebroken waren!! Dat was echt een verschrikkelijke domper! En toen was mijn vriend ziek tijdens de bevalling.
Ik zou dat ook zo graag over doen. Er echt voor kiezen, alles anders meemaken enz. Een fijne kraamtijd met vrolijke dingen enz.

Ik moet wel eerlijk zeggen, en dat is dan weer vervelend, dat hoe meer je van het boekje leest hoe meer het overkomt alsof je kunstmatig allerlei dingen in je  opvoeding aan moet gaan brengen om ervoor te zorgen dat je enigs kind ook gewoon opgroeit.  Met een broertje of zusje, zo blijkt uit dat boek, zouden die dingen allemaal dan vanzelfsprekend gaan.
En dat is wel een naar gevoel. Je moet daar op letten, daarop, niet dit te veel doen, dat ook niet en bla bla bla. Dat is vervelend.
Dus eigenlijk laat ik het toch nog een beetje open.
We zijn er ook wel uitgekomen dat het ook veel met financieel te maken heeft. Bijvoorbeeld op vakantie gaan en dat soort dingen wil ik nog wel kunnen doen met een tweede. En ik denk dat als dat ook een hoofdreden is dat ik dan dadelijk spijt heb dat ik het niet heb gedaan als we er over 2/3 jaar weer goed bij zitten. Want dan gaat mijn vriend na zijn school weer werken en ik verdien dan ook weer meer als nu en gaan we een huisje kopen enz. Als je dan goed zit dan denk ik vast bij mezelf: waarom heb ik het nou niet gedaan??

Haahahahaha wat een gedoe he van mij? Maar weet je, ik denk dat ik het toch wel graag wil. En dat ik me gewoon wel heel erg laat leiden door mijn angsten hoor. Ach we zien het allemaal wel.
Ik moet nog even een paar dingen op een rijtje zetten. Met name de financiele zorgen ook denk ik.

Wel allemaal heel herkenbaar he? Wij van elkaar? En ook leuk dat we dezelfde leeftijd hebben.
Nou ik hoor je wel weer.
En alvast veel plezier in de dierentuin!!

Liefs Gerrie.
 
als ik de jackpot win dan begin ik meteen aan de tweede. hey misschien valt hij wel aankomende week!!! zou leuk zijn.

welk boek is dat over enigst kinderen?

ik begin nu juist weer te twijfelen, ook omdat 2 toch wel ook met elkaar kunnen spelen. Omdat ik ook niet zo jong meer ben en ik ook niet teveel leeftijd tussen de kids zou willen hebben moeten wij toch snel gaan beslissen. dus misschien toch een tweede en geen weekenden weg meer, ik weet het nog niet. erg he, wel irritant ook hoor. maar ik denk soms wel een enig kind word soms ook wel snel volwassen, en met twee kunnen ze elkaar ook bezig houden dat is ook wel erg makkelijk natuurlijk.
hmmm lastig allemaal

prettig weekend,
lia
 
hallo gerrie en lia,

ten eerste gerrie het was gigantisch in de dierentuin mijn zoontje heeft zo genoten en was net als de jouwe helemaal bezeten van de olifanten en de tygers vond ie prachtig het was echt een dagje genieten!

ik las dat jullie beiden weer aan het twijfelen zijn nou welkom bij de groep ik heb er gisteren nog een heel gesprek met mijn vriend over gehad dat ik het zo graag nog zou willen hij vroeg of ik spijt van mijn keuze had nou echt spijt ik durf het lichamelijk gewoon niet aan ben zo bang dat het verkeerd afloopt! ben de laatste dagen wel vaak vedrietig kan wel huilen vind het zo zielig voor mijn zoontje ook wel! vanmiddag zegt hij tegen me renate (mijn nicht) heeft een baby in de buik he jij kan dat niet meer he mam dan word je ziek he is wel jammer he! nou dat vind ik zo zielig want hij is zo gek op kleine kinderen!
maar ik durf die stap niet te nemen misschien ook wel dom je hebt een wens maar durft het niet ja je moet ook zelf zoiets mee maken en dan weet je hoe het is heel veel mensen zeggen dan gok je er toch op maar dat zijn vaak de mensen die zelf nergens last van hebben ze drinken roken levenongezond en ze wandelen zo de 9 maanden door zie het ook bij 3 bij mij in de famillie en om zulke dingen kan ik zo kwaad worden ze zijn er nog waardeloze moeders bij doen niets met hub kind zijn nog te lui om het naar de peuterspeelzaal te brengen of met ze naar de speeltuin te gaan kinderen zijn de hele dag bij een ander dan denk ik en zulke krijgen ze bij de vleet en iemand die er speciaal voor thuis blijft die er alle tyd aan wil besteden alles er voor laat staan zo gezond mogelijk te leven (zoals ik) die krijgen de grootste problemen! ik had het er laatst nog met mijn moeder over die zegt ook wel kind het kan niet altyd goed blijven gaan en dat is ook we gebleken mijnnicht die dus alles doet wat niet mag in een zwangerscap is na 3 maand erachter gekomen dat het kindje niet meer leefde ik vond dat heel erg dat gun je niemand maar ze is nu weer zwanger 20 weken en doet nog alles wat niet mag gewoon te gek voor woorden!
kan er met mijn hoofd niet bij soms waarom alles zo oneerlijk kan verlopen sosm wou ik wel eens dat ik gewoon niet ongesteld werd en dat ik zwangerwas dan kan ik er zelf ook niet voor kiezen en dan is het niet anders weg laten halen zou ik nooit doen dus! dat zou het voor mij een stuk makkelijker maken!   kijk financieel wij hebben geen bakken vol maar we redden ons met mijn vriend zijn loon die werkt als kabelegger aan het spoor gaat waarschijnlijk alleen maar snachts werken binnen kort dus dan krijg je ook al meer loon du sdaar zouden we het wel om kunnen doen gelukkig maar ja de gezondheid van mij in de zwangerschap baar me meer zorgen!
ik weet het niet ik zie het wel ik heb nu weer van die dagen en volgend eweek kan het zo weer anders zijn het zal de hormonen wel zijn gauw weer ong worden dus dan speelt het soms nog wel eens in je lichaam!

nou maar ik heb me hart even weer gelucht jullie weer een heel verhaal om te lezen en ik hoor je wel weer kijken of er nog wat bij je veranderd!

groeten van jamie     fijne dag nog!!


 
Hi Jamie en Ger

Jamie als je nou is met je huisarts praat? misschien is het allemaal nog wel mogelijk. Wij hebben er ook al over gepraat, ik ben natuurlijk al ouder en zou stel dat ik toch zwanger word, een vruchtwater punctie laten doen (eerst nekplooimeting volgens mij), ik en mijn man weten dan al wat we zouden doen, als je er maar achter staat. Maar hoe dat bij jou zit weet ik niet, je had toch zwangerschapsvergiftiging, dat hoeft toch niet weer te gebeuren? En ik neem aan dat je dan ook via het ziekenhuis controles zou krijgen?

Dierentuin is inderdaad prachtig, mijn zoontje is gek op de apen. Doet ze na, rent meteen naar de apen toe, we hebben een abonnement, dus als het mooi weer is gaan we er even naar toe, echt geweldig.

groetjes,
lia
 
hallo lia,

ik ben nog niet bij de huisarts geweest (kan er altyd nog eens heengaan) maar ik heb internet eens door gelezen en als je zwangerschaps vergiftiging heb gehad hoef je het niet weer te krijgen maar ik heb en stofwisseling ziekte pku daar word je voor geprikt als baby zijnde de hielprik genoemd!
toen las ik dat mensen met een stofwisseling ziekte die zwangerschapsvergiftiging hebben gehad een hele verhoogde kans hebben om het weer te krijgen en dan nog slimmer dan j egehad hebt dus dan krijg je het HELPP-syndroom en die is voor moeder en kind dodelijk!! en dat is waar ik zo bang voor ben en zoals ik al eerder zij ik heb vlagen dat ik denk ik wil er nog 1 bij en ik heb ook dagen dat ik me er bij neergelegd heb maar het is en zal altyd moeilijk blijven denk ik omdat het toch altyd een wens is geweest van mij om 2 kinderen te krijgen maar ja ik moet ook denken ik heb er 1 di egezond is en het had ook anders kunnen gaan omdat wij ook een verhoogde kans op een kindje met verschillende afwijkingen (gehandicapt of hartafwijkingen noem maar op)  hebben omdat ik dus de pku heb en mijn  vriend is er drager van dus heb je een verhoogde kans! als mijn vriend geen drager was geweest dan was dat niet zo!!
ja en dan moet je gewoon een keus maken bij ons spelen er dus meer dingen de gezondheid van mezelf maar ook van het kindje dan en ik weet niet of ik het op kan brengen een geestelijk gehandicapt kindje of iets dergelijks te verzorgen dat vind ik tegenover me zoontj eook niet eerlijk dan vind ik dat ik he te kort doe dan kan die beter alleen zijn hij krijgt nu alle aandacht en verzorging die hij nodigt heeft ben hele dagen bij hem thuis maar dan word het wel minder! dat vind ik zielig maar goed daarom blijft het gewoon wel kriebelen!
het is en zal moeilijk blijven om te beslissen maar denk dta ik wel de juiste neem als ik er geen bijneem!

en jij zou je het kindje houden als er vanalles aan mankeert of is dit een vraag waar je liever niet op andwoord! dan moet je het niet doen!   je moet er wel tegen kunnen zon kindje ik zal er zeker net zo gek mee zijn en van houden als van mijn zoontje maar ik zou het niet aan kunnen zien al mijn kindje zo was verschrikkelijk gewoon!
jammer dat je zulke kinderen kunt krijgen dat moest er niet zijn allemaal dat gedoe maakt het een stuk makkelijker!

nou ik spreek jullie wel weer   fijne avond en tot de volgende keer!

groeten jamie
 
Hallo Jamie en Lia,

Ach meiden toch. Gaan jullie nou ook twijfelen? Ja het is gewoon zo. 'Een oergevoel ofzo' zei mijn vriend. Maar ik denk dat ie wel een beetje gelijk heeft hoor.
Ook al weet je dat het verstandiger is om het misschien niet te doen, het blíjft gewoon kriebelen. Daar kan je niks aan doen.

Jamie, wat zegt je man ervan? En ik denk, als je nu weer gaat twijfelen, dat het misschien wel goed zou zijn als je nog eens met je huisarts overlegde hoe en wat. En wat je eventueel ter preventie zou kunnen doen.

En Lia, als je graag wilt en het kan nog, dan zou ik er gewoon voor gaan. Zoek uit wat je mogelijkheden nog zijn dan heb je in ieder geval nog een keus om te maken.

Ik persoonlijk, en dat klinkt misschien heel cru, zou geen gehandicapt kindje willen. Ik heb SPW gedaan en een stage met de mensen gewerkt. Ten eerste kan ik er niet tegen, maar ten tweede (en dan vooral zwaar geestelijk en/of lichamelijk) gehandicapte mensen hebben gewoon niet zo'n leuk leven. Zijn altijd afhankelijk van anderen, zien er anders uit, hebben soms veel verdriet hierdoor.
Ik zou het zelf niet kunnen, ook niet voor de rest van mijn gezin. Maar eerlijk gezegd zou ik dat kindje zo'n gehandicapt leven ook willen besparen.
Dat is gewoon mijn persoonlijke mening.

Afgelopen zondag liepen we over de boulevard en toen ging Jerrel (mijn zoontje) ineens naast de buggy lopen en hield em vast. Ik vroeg aan hem: "wil je niet meer in de buggy?" Toen zei ie: "Nee mama, daar zit de baby."
Hahahaaha! Hoe komt ie daar nou bij he?  Maar dan ga je toch wel nadenken he?
Ik doe nog graag dingen alleen met mijn partner en die worden dan toch minder. Maar aan de andere kant, we hebben dadelijk nog zoveel tijd voor ons samen. De periode dat je kinderen kunt krijgen is maar kort. Moet je daar dan niet van genieten? En voor mijn zoontje ook.

Waar ik het meeste tegenop zie is de intensieve zorg weer van een baby en dat ik dan een gedeelde mama wordt. Of ik mijn zoontje daar dan niet tekort mee doe. Hebben jullie dit gevoel ook? Je kan er nu alleen voor hem zijn, doe je hem dadelijk dan geen verdriet doordat hij je moet gaan delen?
En ik hou zoveel van hem, kan ik wel zoveel houden van een tweede kindje?
Hebben jullie die twijfels ook?

Nou lieve moeders en mede-twijfelaars, ik hoop gauw weer van jullie te lezen.
Veel sterkte en succes.
Dikke knuf,
Gerrie.
 
hallo gerrie

wat een rare vrouwen zijn wij het twijfelen steeds hoort er bij he bij vrouw zijn!
ja het zal zeker wel een oergevoel zijn!

ik heb het er wel mijt mijn vriend over gehad gisteren nog die zegt ook wel ik moet de beslissing maken hij zelf wil ook nog wel eenkind maar als we het bij 1 houden vind hij ook prima!
ik heb het er al een keer met de dokter over gehad die zegt het is geen reden om het niet te doen maar de kansen zijn er gewoon voor een gehandicapt kind en andere afwijkingen en dan mijn zwangerschaps vergiftiging die kan je weer krijgen maar hoeft niet! ja en daar kom je niet echt verder mee met zulke andwoorden want dan weet je het nog niet! ik weet gewoon van me zelf dat ik het niet aan zou kunnen om een gehandicapt kindje groot te moeten brengen niet tegen over mezelf en niet voor mijn zoontje maar ik vind je kan het ook niet maken tegen over zon babytje die heeft er niet om gevraagd en als de kans dan zo groot is zoals bij ons dan vind ik dat wij een goede keus moeten maken om zon kind niet ter wereld te laten komen dus dan maar niet zwanger! want ik kan wel zwanger raken als ik zon kindje krijg wil ik het niet houden al hoe erg het ook klinkt! en je gaat ook maar niet steeds zwangerraken oh nou is het gehandicapt nou die laten we weghalen en we proberen het wel weer ja sorry dat kan toch ook niet wel dan! dus wat krijg je dan het toch maar bij 1 houden als hoe moeilij khet sosm ook is en zal blijven!
bij ons in de buurt staan op het moment allemaal ooievaars in de tuin met slingers en kleertjes en als je dat dan ziet dan denk ik wat jammer dat dat niet nog een keer hier mag staan!
ik heb ook alle baby spullen voor in het jaar verkocht in een opwelling om maar niet meer naa al die babykleertjes te hoefen kijken en als die schattige spullen wat we hadden dus alles maar verkocht en ik moet zeggen dat heeft het wel wat makkelijker gemaakt je word er niet meer mee geconfronteerd!

ach ja ik vidn het prachtig maar denk dat het voor ons gewoon het beste is om het toch maar bij 1 kindje te laten!   al hoe jammer dat ook is!!

nou ik hoor jullie wel weer kijken hoe jullie denken nu! hihih het veranderd nog wel eens met ons he wispelturige vrouwen zijn wij he hihih!!

nou tot gauw! hoop ik vind het wel ff leuk om even met jullie te kletsen!

liefs jamie
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan