Ik heb vanmiddag de zetpillen opgehaald. Ik ga het vanavond dus maar eens proberen. Ik hoef niet zo heel veel over te geven hoor. Eigenlijk alleen 's ochtends. Er komt dan ook nog niet zoveel uit omdat ik dan nog niet zoveel gegeten heb. Ik probeer dan de hele dag te liggen en dan blijft het er gelukkig wel in. Ik heb vanavond weer wat soep op en dat zit er nog in dus ik hoop maar dat het zo blijft gaan. Zoals nu gaat is het wel goed vol te houden, maar het is altijd afwachten hoe het morgen gaat. Gaat het verder met jou al iets beter???? Het scheelt wel he als je je kindje hebt gezien of gehoord. Geeft je inderdaad weer energie en je weet weer waar je het allemaal voor doet. Is dit trouwens je eerste kindje???
Wie ook zo ziek van de zwangerschap?
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
He meiden,
ik heb wel niet zoveel last als jullie (gelukkig) maar sinds dit weekend wel de hele dag door beroerd... Mijn moeder had als tip om vooral geen witmeelproducten, suiker of producten met toegevoegde suikers te eten en te zorgen dat ik om de 2 uur een kleine portie neem, zoals bijvoorbeeld een volkoren cracker met kaas of fruit, in ieder geval iets vezelrijks. Dat werkt vooralsnog goed.
Witmeelproducten worden heel snel in je bloed opgenomen, maar zorgen er dus ook voor dat je bloedsuiker daarna heel snel daalt en daar schijn je zo beroerd en misselijk van te worden. Zelfde geldt dus voor suiker. De natuurlijke vruchtensuikers kun je wel gebruiken, die worden wat minder snel opgenomen in je bloed....
Vezels, daar doet je lijf lang over om te verwerken, waardoor je bloedsuiker stabieler blijft. Zodoende... Groente zou dan dus ook kunnen....
Misschien werkt het voor jullie een klein beetje, alhoewel ik begrijp dta sommige van jullie uberhaupt niets binnen houden?
ik heb wel niet zoveel last als jullie (gelukkig) maar sinds dit weekend wel de hele dag door beroerd... Mijn moeder had als tip om vooral geen witmeelproducten, suiker of producten met toegevoegde suikers te eten en te zorgen dat ik om de 2 uur een kleine portie neem, zoals bijvoorbeeld een volkoren cracker met kaas of fruit, in ieder geval iets vezelrijks. Dat werkt vooralsnog goed.
Witmeelproducten worden heel snel in je bloed opgenomen, maar zorgen er dus ook voor dat je bloedsuiker daarna heel snel daalt en daar schijn je zo beroerd en misselijk van te worden. Zelfde geldt dus voor suiker. De natuurlijke vruchtensuikers kun je wel gebruiken, die worden wat minder snel opgenomen in je bloed....
Vezels, daar doet je lijf lang over om te verwerken, waardoor je bloedsuiker stabieler blijft. Zodoende... Groente zou dan dus ook kunnen....
Misschien werkt het voor jullie een klein beetje, alhoewel ik begrijp dta sommige van jullie uberhaupt niets binnen houden?
hoi jacoline en rozemarijke,
Er zijn momenten geweest dat ik inderdaad niets binnenhield, maar nu ik de zetpillen braaf 4x daags gebruik lukt het me om nog maar 3 a 4 keer per dag over te geven.
Ik ben ook al bijna 15 kilo afgevallen. Morgen heb ik weer een urine test. M n aders vervagen weer een beetje en t begint weer een beetje zorgelijk te lijken. Uiteraard gaat het wel beter dan het punt waar ik eerst was... maar goed is anders. Gelukkig heb ik een vrij positieve instelling, al begint die soms best een beetje ver te zoeken te zijn.
Dat van t eten dat weet ik wel, maar crackers zijn voor mij een probleem, die hou ik vaak niet binnen dus ik hou t bij fruit, boullionnetjes en soms een beschuitje... en manlief vraagt elke dag of ie soms nog pannekoeken moet bakken, lief he?!?
Dit is inderdaad ons eerste kindje en niet bepaald de roze wolk die we erbij voor hadden gesteld.
Jacoline heb jij nog de ha gevraagd je urine te testen??
Liefs,
Anne
Er zijn momenten geweest dat ik inderdaad niets binnenhield, maar nu ik de zetpillen braaf 4x daags gebruik lukt het me om nog maar 3 a 4 keer per dag over te geven.
Ik ben ook al bijna 15 kilo afgevallen. Morgen heb ik weer een urine test. M n aders vervagen weer een beetje en t begint weer een beetje zorgelijk te lijken. Uiteraard gaat het wel beter dan het punt waar ik eerst was... maar goed is anders. Gelukkig heb ik een vrij positieve instelling, al begint die soms best een beetje ver te zoeken te zijn.
Dat van t eten dat weet ik wel, maar crackers zijn voor mij een probleem, die hou ik vaak niet binnen dus ik hou t bij fruit, boullionnetjes en soms een beschuitje... en manlief vraagt elke dag of ie soms nog pannekoeken moet bakken, lief he?!?
Dit is inderdaad ons eerste kindje en niet bepaald de roze wolk die we erbij voor hadden gesteld.
Jacoline heb jij nog de ha gevraagd je urine te testen??
Liefs,
Anne
Hoi Anne,
Ik ben nog niet bij de huisarts geweest. Eergisteren en gisteren heb ik aardig wat vocht binnengehouden dus ik denk dat uitdrogen misschien nog wel meevalt. Ben nu ook aan de zetpillen, 2x per dag. Gaat redelijk. Gisteravond vreselijk beroerd geweest dus misschien dat ik vandaag 3 zetpillen ga proberen. Ik ben benieuwd hoe jouw urinetest was. Ik hoop echt niet voor je dat je weer naar het ziekenhuis moet. Ik weet van mijn vorige zwangerschappen dat het bij mij in ieder geval nog wel tot en met de 16e week gaat duren. Bij mijn vorige zwangerschap ging het daarna vrij goed en heb ik verder een goede zwangerschap gehad. Ik hoop echt dat dit voor jou ook zo gaat. Je moet er toch niet aan denken dat dit 9 maanden gaat duren .
Sterkte en ik hoor graag van je.
Jacoline
Ik ben nog niet bij de huisarts geweest. Eergisteren en gisteren heb ik aardig wat vocht binnengehouden dus ik denk dat uitdrogen misschien nog wel meevalt. Ben nu ook aan de zetpillen, 2x per dag. Gaat redelijk. Gisteravond vreselijk beroerd geweest dus misschien dat ik vandaag 3 zetpillen ga proberen. Ik ben benieuwd hoe jouw urinetest was. Ik hoop echt niet voor je dat je weer naar het ziekenhuis moet. Ik weet van mijn vorige zwangerschappen dat het bij mij in ieder geval nog wel tot en met de 16e week gaat duren. Bij mijn vorige zwangerschap ging het daarna vrij goed en heb ik verder een goede zwangerschap gehad. Ik hoop echt dat dit voor jou ook zo gaat. Je moet er toch niet aan denken dat dit 9 maanden gaat duren .
Sterkte en ik hoor graag van je.
Jacoline
13 weken en 2 dagen...... de 16 weken sluipt steeds een beetje dichterbij ...
Maandag een mooi mega bewegelijk kindje gezien ... wat vrolijk hikte... hartje gehoord.... Woensdag bij de VK weer het hartje gehoord, hij doet 't nog ....
De misselijkheid gaat weer wat minder, een keer of 5 per dag.
Ze hebben m n urine niet kunnen testen... omdat ze geen teststrips meer had... grrrr... maar ik denk zelf ook wel dat het niet zover is hoor, hoewel ik gewoon graag gerustgesteld had willen worden. Ik drink lekker veel crystal clear, niet een te sterke geur en toch een lekker smaakje.
Liefs,
Anne
Maandag een mooi mega bewegelijk kindje gezien ... wat vrolijk hikte... hartje gehoord.... Woensdag bij de VK weer het hartje gehoord, hij doet 't nog ....
De misselijkheid gaat weer wat minder, een keer of 5 per dag.
Ze hebben m n urine niet kunnen testen... omdat ze geen teststrips meer had... grrrr... maar ik denk zelf ook wel dat het niet zover is hoor, hoewel ik gewoon graag gerustgesteld had willen worden. Ik drink lekker veel crystal clear, niet een te sterke geur en toch een lekker smaakje.
Liefs,
Anne
Hoi Anne,
Ben vanochtend thuisgekomen na een ziekenhuisopname van ruim twee weken. Ik bleek toch uitgedroogd. Ik heb er echt te lang mee doorgelopen. Vorig weekend was mijn urine twee dagen goed dus ik had een hoopje dat ik na het weekend naar huis mocht. Helaas was het maandag weer helemaal mis en dinsdag lag ik weer aan het infuus. Gisteren en eergisteren was mijn urine ook weer goed, maar vanochtend had ik weer één +-je. De arts gaf me gelukkig wel toestemming om naar huis te gaan, want na twee weken in zo'n ziekenhuisbed, wordt je het echt wel zat. Maandag laat ik mijn urine nogmaals testen bij de VK en dan maar hopen dat het goed is en dat ik niet meer naar het ziekenhuis hoef. Hoe gaat het ondertussen met jou? Gaat het al iets beter??
groeten,
Jacoline
Ben vanochtend thuisgekomen na een ziekenhuisopname van ruim twee weken. Ik bleek toch uitgedroogd. Ik heb er echt te lang mee doorgelopen. Vorig weekend was mijn urine twee dagen goed dus ik had een hoopje dat ik na het weekend naar huis mocht. Helaas was het maandag weer helemaal mis en dinsdag lag ik weer aan het infuus. Gisteren en eergisteren was mijn urine ook weer goed, maar vanochtend had ik weer één +-je. De arts gaf me gelukkig wel toestemming om naar huis te gaan, want na twee weken in zo'n ziekenhuisbed, wordt je het echt wel zat. Maandag laat ik mijn urine nogmaals testen bij de VK en dan maar hopen dat het goed is en dat ik niet meer naar het ziekenhuis hoef. Hoe gaat het ondertussen met jou? Gaat het al iets beter??
groeten,
Jacoline
Hoi Jacoline!
Jeetje... 2 weken in het ziekenhuis... pffffff.....
Hoe het hier gaat... hmmmmz.... we hebben een hele heftige tijd gehad.
Door alle ellende die we met 't overgeven enzo al gehad hebben, wilde we graag zeker weten dat 't goed was met de kleine, dus gingen we voor de nekplooimeeting.
Nog dezelfde dag werden we gebeld dat wij 1 van de gelukkige waren met zo'n verhoogdrisico 1 op 65 .... door al die stress die daar van kwam, werd het overgeven uiteraard weer erger. Terug naar 6 of meer keer per dag, ik ben inmiddels ook ruim 20 kilo afgevallen.
Op 1 april mocht ik naar het ziekenhuis voor een vlokkentest. Daar hebben we ook lang over nagedacht, aangezien het niet geheel risicoloos is. En je daarna mogelijk misschien een beslissing zou moeten maken die je niet zou willen of kunnen maken.
Het wachten op die uitslag duurde 2 weken, wat een eeuwigheid was dat zeg... en dan weer meer kotsen .... bloedverlies door de vlokkentest ... en zoveel vragen waar je zelf geen antwoord op weet ... om dan nog maar te zwijgen over lompe reacties van dierbaren, maar gelukkig ook hele lieve!!
Gelukkig werden we afgelopen dinsdag verblijd met het goede nieuws dat de uitslag van de test goed was! (en we ons eigenlijk 2 weken druk hebben gemaakt om niks...).
Doordat er weer wat meer rust in de tent is, kan ik met 4 emasefene's, het kotsen weer beperken tot een keer of 3 a 4 per dag.
Ik eet nog steeds wel lichtverteerbaar, veel fruit, geen vlees., kleine porties.... ennuh.... 3 keer per week pannekoeken... lol.
Stiekum begin ik af en toe een beetje te genieten en hoop ik dat ik ooit op een dag ook zo'n gezonde zwangere zal zijn.
Door de vlokkentest weten we al wel 't geslacht van ons kindje, en dat vind ik zelf wel erg leuk!
Hoe gaat het nu met jou nu je weer thuis bent? Lekker he, je eigen bed? 't gesnurk van je eigen man i.p.v. al die vreemde dames?
Sterkte verder nog!
Liefs,
Anne
Jeetje... 2 weken in het ziekenhuis... pffffff.....
Hoe het hier gaat... hmmmmz.... we hebben een hele heftige tijd gehad.
Door alle ellende die we met 't overgeven enzo al gehad hebben, wilde we graag zeker weten dat 't goed was met de kleine, dus gingen we voor de nekplooimeeting.
Nog dezelfde dag werden we gebeld dat wij 1 van de gelukkige waren met zo'n verhoogdrisico 1 op 65 .... door al die stress die daar van kwam, werd het overgeven uiteraard weer erger. Terug naar 6 of meer keer per dag, ik ben inmiddels ook ruim 20 kilo afgevallen.
Op 1 april mocht ik naar het ziekenhuis voor een vlokkentest. Daar hebben we ook lang over nagedacht, aangezien het niet geheel risicoloos is. En je daarna mogelijk misschien een beslissing zou moeten maken die je niet zou willen of kunnen maken.
Het wachten op die uitslag duurde 2 weken, wat een eeuwigheid was dat zeg... en dan weer meer kotsen .... bloedverlies door de vlokkentest ... en zoveel vragen waar je zelf geen antwoord op weet ... om dan nog maar te zwijgen over lompe reacties van dierbaren, maar gelukkig ook hele lieve!!
Gelukkig werden we afgelopen dinsdag verblijd met het goede nieuws dat de uitslag van de test goed was! (en we ons eigenlijk 2 weken druk hebben gemaakt om niks...).
Doordat er weer wat meer rust in de tent is, kan ik met 4 emasefene's, het kotsen weer beperken tot een keer of 3 a 4 per dag.
Ik eet nog steeds wel lichtverteerbaar, veel fruit, geen vlees., kleine porties.... ennuh.... 3 keer per week pannekoeken... lol.
Stiekum begin ik af en toe een beetje te genieten en hoop ik dat ik ooit op een dag ook zo'n gezonde zwangere zal zijn.
Door de vlokkentest weten we al wel 't geslacht van ons kindje, en dat vind ik zelf wel erg leuk!
Hoe gaat het nu met jou nu je weer thuis bent? Lekker he, je eigen bed? 't gesnurk van je eigen man i.p.v. al die vreemde dames?
Sterkte verder nog!
Liefs,
Anne
Hoi Jacoline!
Jeetje... 2 weken in het ziekenhuis... pffffff.....
Hoe het hier gaat... hmmmmz.... we hebben een hele heftige tijd gehad.
Door alle ellende die we met 't overgeven enzo al gehad hebben, wilde we graag zeker weten dat 't goed was met de kleine, dus gingen we voor de nekplooimeeting.
Nog dezelfde dag werden we gebeld dat wij 1 van de gelukkige waren met zo'n verhoogdrisico 1 op 65 .... door al die stress die daar van kwam, werd het overgeven uiteraard weer erger. Terug naar 6 of meer keer per dag, ik ben inmiddels ook ruim 20 kilo afgevallen.
Op 1 april mocht ik naar het ziekenhuis voor een vlokkentest. Daar hebben we ook lang over nagedacht, aangezien het niet geheel risicoloos is. En je daarna mogelijk misschien een beslissing zou moeten maken die je niet zou willen of kunnen maken.
Het wachten op die uitslag duurde 2 weken, wat een eeuwigheid was dat zeg... en dan weer meer kotsen .... bloedverlies door de vlokkentest ... en zoveel vragen waar je zelf geen antwoord op weet ... om dan nog maar te zwijgen over lompe reacties van dierbaren, maar gelukkig ook hele lieve!!
Gelukkig werden we afgelopen dinsdag verblijd met het goede nieuws dat de uitslag van de test goed was! (en we ons eigenlijk 2 weken druk hebben gemaakt om niks...).
Doordat er weer wat meer rust in de tent is, kan ik met 4 emasefene's, het kotsen weer beperken tot een keer of 3 a 4 per dag.
Ik eet nog steeds wel lichtverteerbaar, veel fruit, geen vlees., kleine porties.... ennuh.... 3 keer per week pannekoeken... lol.
Stiekum begin ik af en toe een beetje te genieten en hoop ik dat ik ooit op een dag ook zo'n gezonde zwangere zal zijn.
Door de vlokkentest weten we al wel 't geslacht van ons kindje, en dat vind ik zelf wel erg leuk!
Hoe gaat het nu met jou nu je weer thuis bent? Lekker he, je eigen bed? 't gesnurk van je eigen man i.p.v. al die vreemde dames?
Sterkte verder nog!
Liefs,
Anne
Jeetje... 2 weken in het ziekenhuis... pffffff.....
Hoe het hier gaat... hmmmmz.... we hebben een hele heftige tijd gehad.
Door alle ellende die we met 't overgeven enzo al gehad hebben, wilde we graag zeker weten dat 't goed was met de kleine, dus gingen we voor de nekplooimeeting.
Nog dezelfde dag werden we gebeld dat wij 1 van de gelukkige waren met zo'n verhoogdrisico 1 op 65 .... door al die stress die daar van kwam, werd het overgeven uiteraard weer erger. Terug naar 6 of meer keer per dag, ik ben inmiddels ook ruim 20 kilo afgevallen.
Op 1 april mocht ik naar het ziekenhuis voor een vlokkentest. Daar hebben we ook lang over nagedacht, aangezien het niet geheel risicoloos is. En je daarna mogelijk misschien een beslissing zou moeten maken die je niet zou willen of kunnen maken.
Het wachten op die uitslag duurde 2 weken, wat een eeuwigheid was dat zeg... en dan weer meer kotsen .... bloedverlies door de vlokkentest ... en zoveel vragen waar je zelf geen antwoord op weet ... om dan nog maar te zwijgen over lompe reacties van dierbaren, maar gelukkig ook hele lieve!!
Gelukkig werden we afgelopen dinsdag verblijd met het goede nieuws dat de uitslag van de test goed was! (en we ons eigenlijk 2 weken druk hebben gemaakt om niks...).
Doordat er weer wat meer rust in de tent is, kan ik met 4 emasefene's, het kotsen weer beperken tot een keer of 3 a 4 per dag.
Ik eet nog steeds wel lichtverteerbaar, veel fruit, geen vlees., kleine porties.... ennuh.... 3 keer per week pannekoeken... lol.
Stiekum begin ik af en toe een beetje te genieten en hoop ik dat ik ooit op een dag ook zo'n gezonde zwangere zal zijn.
Door de vlokkentest weten we al wel 't geslacht van ons kindje, en dat vind ik zelf wel erg leuk!
Hoe gaat het nu met jou nu je weer thuis bent? Lekker he, je eigen bed? 't gesnurk van je eigen man i.p.v. al die vreemde dames?
Sterkte verder nog!
Liefs,
Anne