Hoi allemaal! Ik ben brand new op dit forum, of nou ja, ik zit al een aantal maanden vol aandacht mee te lezen.
In juni 2016 ben ik gestopt met de pil en inmiddels 7 rondes verder... aanstaande zaterdag is mijn NOD, dit lijkt oneindig ver weg, een soort van horizon die nooit dichterbij komt
Het doet me denken aan vroeger, toen ik me ook zo voelde als ik moest wachten op mijn verjaardag of Sinterklaasavond, wel leuk om dat gevoel weer eens te hebben, de spánning!
Maargoed, ik sta er versteld van hoe het hele zwanger worden zo ongelooflijk veel beslag kan leggen op je gedachten, je lijf, zelfs je dromen! Afgelopen zomer dacht ik nog: oja, leuk, we zien wel of en wanneer het komt en als het een jaar duurt ook prima! Nou niet dus, haha. Ik kan het helemaal niet loslaten en ben bij lange na niet zo relaxed en nonchalant als ik zou willen zijn.
Herkennen jullie dit en hoe gaan jullie met die baby-obsessie om?
En succes allemaal!