Hoi meiden,
Eerst maar eens mijn verhaal opschrijven voor jullie hier, voordat ik jullie berichtjes ga lezen, want ik weet nl. niet hoeveel tijd mij gegund wordt hierin.
Op dit moment ligt Iva heerlijk tegen me aan te slapen in de draagdoek, dus ben ik even helemaal relaxt om mijn bevallingsverhaal op te schrijven.
Dinsdagmorgen om 8 uur moesten wij ons melden in het ziekenhuis.
We werden naar de verloskamers gebracht waar ik werd aangesloten aan de weeënopwekkers. Een half uurtje later kwam de gyn de vliezen breken en kreeg Iva een prikkertje op haar hoofd voor het CTG (zielig hè) om de harttonen te registreren.
De eerste tijd vernam ik nog weinig en kon ik nog lekker wat drinken, kletsen met mijn man en een boekje lezen, maar al gauw werd dat toch anders. Iedere 20 minuten werd de hoeveelheid weeënopwekkers verhoogd en de weeën werden steeds heftiger.
Ik voelde ze erg in mijn rug en ik vond het het prettigst om ze staand op te vangen en wat met mijn heupen te wiegen. De pijnlijke plekken drukte ik tegen met mijn handen. Het ging steeds heftiger en sneller op elkaar en telkens wanneer ik even ging zitten voelde ik druk op mijn kruis, waardoor de weeën nog heftiger opkwamen.
Rond 1 uur vond ik het toch echt wel heel erg zwaar worden en ik dacht iets van persdrang te voelen. Toen wilde ik dus echt weten hoeveel ontsluiting ik had.
Wanneer ze op dat moment tegen mij hadden gezegd dat het 6 cm. was, dan had ik serieus pijnstilling overwogen, maar het was dus al volledige ontsluiting.
Na een half uurtje persen is Iva geboren (zonder knippen, maar met een miniscuul scheurtje in mijn schaamlip). Deze hoefde gelukkig niet gehecht te worden.
Het herstel gaat goed. Vandaag hebben we (eindelijk) een wat rustiger dag.
De BV is goed op gang gekomen, maar drinken aan mijn borst wil Iva niet echt.
Dit frustreert haar (en ons dan ook) erg, maar het kolven gaat echt super.
Gisteren was ze flink afgevallen (teveel) en is besloten dat we mijn gekolfde voeding gingen geven met een spuitje (finger feeding), zodat ze wat op krachten kon komen.
Vanmorgen was ze 150 gram zwaarder dan gisteren (JIPPIE).
Een lactatiekundige heeft vanmorgen nog meegekeken met het voeden aan de borst en zag ook dat het ons allemaal teveel inspanning kost. We hebben dan ook besloten dat Iva mijn gekolfde melk met de fles gaat krijgen. Dit gaat echt super.
Deze beslissing heeft ons veel rust gegeven.
Later meer hoor meiden.
Nu eerst jullie verhalen lekker bijlezen.
Liefs, Twinkel3