wonderwomen

heb het bloedprikken overleefd...
zit nog een beetje bij te komen, want zodra die band om mijn arm gaat, sla ik op standje paniek.

6 of 7 buisjes bloed zijn er afgenomen (mijn moeder wist niet zeker hoeveel). en 4 ervan herkende ze, omdat ze zelf ook die buisjes vaak ziet als ze voor trombose moet laten prikken. dat is natuurlijk ook een probleem in de bloedstolling, dus logisch dat dat dezelfde buisjes zijn.

zometeen even bellen voor een afspraak.. ben benieuwd!

@ wanda.. ik heb hem niet zelf geschreven hoor... heb hem op het inetnet gelezen.

groetjes
 
Ja, hoor, na 38 dgn weer ongesteld . Klote!!!!
Wat een k*tzooi!!!
Sorry, maar moet mijn frustratie kwijt.
En waaqrom wordt mijn cyclus steeds langer!! 38 dagen, da's toch niet normaal!!!
Word gek van die teleurstelling elke maand!
Nou, we gaan maar "vrolijk" door!!!
Hoop dat jullie een betere dag hebben, dan ik!!
Liefs, Yvette
 
hoi meiden,
ik zit echt net een superlang stuk te tikken, druk ik op plaats bericht, krijg ik een error. Heus vervelend!!!
Ik probeer het nogmaals.

@ Yvet, wat VERVELEND zeg dat je weer ongi geworden bent. Kan me voorstellen dat je erg baalt, zeker als je cyclus steeds langer wordt. Volgens de gyn zal dit wel iets psychisch zijn, maar als ik jou was zou ik toch een afspraak maken bij de gyn om te kijken of ze er een oorzaak voor kunnen vinden. Het is toch niet gek dat je je na een mk hier zorgen over maakt.

@ Petra. Wat fijn dat je een goede echo gehad hebt. Ik hoop dat deze zwangerschap goed zal blijven verlopen.

@ Carina.
Wat een mooi gedicht, tranen in mijn ogen.... Ik denk erover om hem op de site van Bas* te gaan zetten.
Verder is het fijn dat de uitslagen van je onderzoek positief waren. Nu maar hopen dat er niks uit het bloedonderzoek komt, of zou je willen dat ze wel iets vinden. Anders is het misschien ook wel heel wrang dat je vier miskramen 'foutjes' van de natuur waren...
In ieder geval is het fijn dat je weer gericht mag gaan klussen.
Die schoonzus van je is ook fijn in haar uitspraken zeg. Dat ze zoiets denkt kan ik me misschien nog wel voorstellen, hoewel een meid als 2e mij dan super zou lijken, maar dat ze het dan naar jou uitspreekt.... ongelofelijk!

Zelf heb ik zulke situaties met mijn zus. die is in september mama geworden voor de 1e keer. Naast haar onzekerheid over zijn schema dat hij ineens verandert, zat ze zondag te zeuren over het spugen dat hij heel de dag door doet en dat ze blij is als hij 's avonds op bed ligt, ook al vind ze het een schat. Dan denk ik alleen maar, ik zou willen dat ik dat spugende kind had......

Van de week zat ik met een kennis/vriendin te praten die ook in januari haar kindje heeft verloren. Zij was na 1 maand weer zwanger. Ze zei, als ik niet meteen weer zwanger was geworden had ik het echt veel moeilijker gehad. Ja daar zit je dan met hetzelfde verdriet en een lege buik.... Daarbij bedacht dat ze beide zwangerschappen in 1x zwanger was maakt het er niet makkelijker op. Ook al bedoeld ze het niet verkeerd. Het komt toch hard aan.

Ik zit momenteel ook op mijn ogni te wachten. Vandaag is dag 31. nou snap ik niet veel van mijn temperatuurschema's, maar ik dacht toch te begrijpen dat ik deze maand eerder dan vorige maand mijn ei had. Dus verwachtte ik maandag of vandaag mijn ogni, maar er is dus nog niks te zien, mijn temp is nog hoog. Ik heb verder ook geen symptomen, dus in die zin verwacht ik dat er niks zit, maar aan de andere kant zijn dit de enige dagen in de maand dat ik erin kan geloven dat ik zwanger ben en daar kan ik mezelf niet vanaf houden....
Als mijn ogni wegblijft ga ik vrijdag testen, zit dan op dag 33, vorige maand werd ik op dag 34 ongi....
We wachten maar af........

liefs
Patricia mama van Bas*
 
Hoi allemaal,

Tijdje geleden weer. Wat een gedoe is het toch allemaal met dat zwanger worden he. Bij mij in de omgeving is een meisje die ik elke week zie als we naar het zwemmen gaan met de kinderen en ze heeft me een aantal weken geleden verteld dat ze al 2 jaar probeert zwanger te worden. Ze zit nu in de molen voor ivf en het is al een paar x mislukt. Ze heeft me  verteld hoe dat dan allemaal gaat en dat ze dan ook tussendoor dus juist niet zelf mogen klussen vanwege de kwaliteit van het zaad etc...wat ik overigens niet echt snap want hoe vaker hoe beter de kwaliteit heb ik ooit gehoord maar goed.

Ik vond het zo erg voor haar dat ik niet heb verteld dat ik zwanger ben. Ik kan het haar gewoon echt niet zeggen, het zou haar pijn doen. Ze ziet het uiteindelijk natuurlijk vanzelf wel maar jee, wat is dat toch een rottig iets. En dan idd ook bij mij te bedenken dat ik gewoon elke keer na ronde 1 of 2 zomaar zwanger raak. Waarom gaat het bij de een zo moeilijk en bij de ander helemaal niet. Snap er de ballen niet van. Ook bij dit meisje was er geen aanwijsbare reden voor het uitblijven van een zwangerschap er is niets mis met haar of haar man. Gek dan toch he.

Maar eerder schreef iemand, was het carina? Dat je je cyclus dusdanig beinvloed dat het gewoon van slag raakt met de eisprong ed omdat je er teveel mee bezig bent. Ik vraag me af of dat dan bij haar ook het geval zal zijn.

Je hoort wel vaak dat mensen die na jaren bezig zijn (een vrouw uit mijn dorp 10 jaar) dan de handoek in de ring gooien, het helemaal opgeven en opeens zomaar zwanger raken. Zou dat de sleutel zijn?

Meiden heel veel sterkte succes met proberen en maak je niet gek!!! Ik duim voor jullie nog steeds elke keer.

PS: met mij gaat het een stukje beter, nu 10 weken en 5 dagen alweer en  (ex belde op dat hij toch blij is met het kind) pfffff, gaan we weer

Groetjes en liefs Petra
 
Hoi allemaal,

Nou hier goed nieuws.... vanmorgen weer een echo gehad, en het hartje klopte!!!
Zal ongeveer 7 weken zijn vandaag.

Krijg 9 juni nog een termijnecho om een echte datum vast te stellen.
Blij ben ik wel nu ik weer een artje heb gezien maar toch voel ik heel goed die angst  dat het toch nog mis kan gaan  in mijn lichaam...

@pat: spannend hoor....hoop het echt voor je.

@ Petra: ik heb zelf voor mijn eerste zwangerschap ook i.v.f gehad en ik kan je vertellen dat het heel zwaar is voor die mensen.
Bij mij hadden ze wel een oorzaak gevonden( te kleine eitjes om bevrucht te worden), maar zoals je misschien wel weet ben ik na die i.v.f.zwangerschap toch 3 keer spontaan zwanger geworden(gelukkig).

Kan me voorstellen dat je het niet tegen haar durfde te zeggen van je zwangerschap, maar vaak is het dan toch beter dat ze het dan van jou hoord misschien voelt ze zich anders heel erg buitengesloten.
Tenminste dat waren mijn ervaringen toen   ik in dat proces zat....

Kom een dezer dagen even bij jullie op het forumhoppers mee kletsen..

Voor alle anderen: een fijne dag nog!

Veel liefs Wanda
 
Lieve meiden,
even kort tussendoor, reageer later wel uitgebreider.
Na een weekend weg te zijn geweest en heel de tijd in spanning te hebben gezeten om het uitblijven van de ogni maar geen tekenen van een zwangerschap te hebben. Vandaag bij thuiskomst naar de wc gerend en getest. En ja ZWANGER!!!!!!
Echt ongelofelijk. Heel spannend en eng allemaal.
Dit wilde ik even met jullie delen, hopenlijk volgen de niet zwangeren mij snel op,

liefs
Patricia mama van Bas*
 
Ohhh geweldig wat een goed nieuws Pat, ben zo blij voor je.  

Die ontspanning heeft gewerkt haha. Gefeliciteerd. Hoe ver denk je dat je bent? Dit geeft echt wel hoop voor de anderen hier dat je zwanger bent. Dat het nu maar allemaal goed mag gaan. Ik duim voor je!!! Je zal het best heel spannend vinden en misschien wel wat eng, dat lijkt me logisch. Ik vind het echt heel erg leuk voor je (jullie)

Tot hoors maar weer. Groetjes en liefs

petra

 
oh Patricia wat een geweldig nieuws zeg!!!!!
Ontzettend gefeliciteerd. Spannend zal het lang blijven, maar hier wordt hard geduimd dat het helemaal goed zal blijven gaan en je in januari (?) een gezond kindje in je armen zal mogen sluiten.

Vanuit hier een virtuele knuffel

groetjes,
Marije
 
Terug
Bovenaan