Je bent een wetenschapper Lies en je geeft het geluid van iemand die de uitspraken en gedachten van medici niet altijd voor waar aannemen. De site van de AIMS http://www.aims.org.uk/, PUBmed en MIDIRS in de universiteitsbibliotheek zijn voer voor mondige autonome vrouwen en verloskundigen. De focus is van belang. Ik kijk vanuit het normaal zijn en houden van een bevalling en redeneer vanuit de aanname dat zwangerschap, bevallen en het kraambed meer een sociale dan een medische aangelegenheid is. Studies van Parratt & Fahy, Davis Floyd en Bevely Beech, Down, Walsh, Hendry, Guilliland & Pairman zijn de moeite waard net als de database van de ICM en de WHO over zwangerschap, bevallen en moederen.
Er worden inderdaad medische fouten gemaakt en zeker ook in mijn beroepsgroep. Dit is nogal eens terug te leiden naar communicatie stoornissen, gebrek aan relatie en gebrek aan participatie en inbreng van vrouwen.
Maak je sterk, organiseer je en ga participeren in de praktijk van je verloskundige of je arts. Draag bij aan kennis en nuance. Doorlopende inbreng van vrouwen is een stap vooruit naar meer kwaliteit en zal blijvende verandering opleveren en de verloskundige zorg aanzienlijk verbeteren (Hendry 2003). In Rotterdam loopt al een experiment.
De emotionele opmerking over de baby's die veel te lang hebben gezeten en zijn overleden verbazen mij niet. Is het jou, een vriendin of familielid overkomen? Ik heb veel begrip voor de boosheid en het getoonde verdriet. Vraag mij wel af of ik daar deel aan had of daarbij heb gestuurd als manager met mijn beleid of als opleider van verloskundigen. Wees daar wel open in naar mij, of is het verplaatste woede?
Ik blijf erbij dat ALLES en ook ALLES tot in detail en individueel besproken moet worden met de eigen begeleider, de arts of verloskundige. Boosheid en slechte ervaringen horen ‘daar’ besproken te worden, net als de vragen voor pijnstilling en het samen bespreken en onderzoeken van de echte reden achter die vraag. Samen kom je tot consensus, je hebt alle inbreng en ruimte, de wet WGBO staat daar borg voor. Josien Bensing stelt dat je bij communicatie in de spreekkamer altijd alert moet zijn en goed moet weten wat je vragen zijn en die stellen zodra je de spreekkamer inkomt!! Binnen 23 seconden bepaald namelijk de begeleider de agenda van het gesprek.
Verder ga ik graag wat dieper in op mijn opmerking van het niet drinken van alcohol en het niet gebruiken van medicijnen en het nemen van een stoot pijnstilling bij de bevalling. Jullie zijn zorgzame en verantwoordelijke vrouwen. Een ruggenprik zonder indicatie, net als onnodig strippen geven wetenschappelijk bewezen onnodige bijwerkingen bij moeder en kind. Een valse start door onnodig strippen is geen lolletje en wordt veel anekdotisch gemeld door vrouwen. Valse start genereert meer gebruik van weeëndrijvende middelen (oxytocine). Het hangt er dus van af of er noodzaak is, een echte indicatie om de interventie ‘strippen’ te doen is OK, zie daarvoor in het proefschrift van de Miranda.
Zodra de voordelen de bijwerkingen overstijgen kan er overwogen worden voor een interventie als de ruggenprik bij een gezonde barende. Gezond is mijn focus, weet je wel. Tijdens de zwangerschap is het goed te doen om met elkaar zaken te bespreken en heb jij je volledige inbreng en kan jij vrij kiezen. Je kunt er ook voor kiezen iets niet te kiezen.
Jou keuze is bepalend en de grenzen daarvan zal de arts of verloskundige met je bespreken en zie je terug in de wet WGBO. Dit is dus een participatieve relatie. Niet weggelegd voor iedere vrouw? Het is het proberen waard en stap over je cultureel bepaalde netheid en voegzaamheid als vrouw heen en ga je eigen zaken en die van je kind met je verloskundige assertief en direct bespreken. In een andere reactie lees ik van een verloskundige die goed meegaat met de wens van de vrouw. Is dat meegaan om confrontatie te voorkomen of vond er een goed gesprek plaats. Kijk ik ben voor openheid zonder oordeel en ruimte om te overwegen en zelf de verantwoordelijkheid kunnen nemen. Elementen die vrouwen succesvoller maken. Nederlandse vrouwen, zwangeren en verloskundigen, zijn nogal afwachtend, geen echte vechters voor de overwinning om het kort door de bocht te benoemen. De Nederlandse verloskundige heeft de neiging te sturen (medische oriëntatie) en heeft moeite met vrouwen leiding te laten houden, ja daar speelt de machtfactor die jullie noemen (kennis en professionele macht o.a.). Lees meer hierover in het werk van Hofstede en Hofstede.
DUS… zonder noodzaak geen interventie van welk type dan ook ? evidence based medicine/midwifery EBM. De verloskundigen of artsen hebben ook legio minder verstorende alternatieven voor ongemak van bevallende vrouwen als tens, een warm bad, massage en nog héél veel meer.
Inderdaad er is bewezen dat het strippen en de ruggenprik tot een andere vorm van verlossing kan leiden die niet altijd de voorkeur geniet. Andere vorm van verlossing houdt in; meer interventies en dat zal dan inhouden bij stimuleren met oxytocine (inleiding) en vaker een vacuüm- , tang- of operatieve verlossing en misschien het minste maar wel erg vervelend na de bevalling, erg vaak een knip. Je snapt wel dat zoiets niet mijn streven is als vrouwen er in principe normaal toe in staat zijn en knippen bij normaal bevallen niet vaak nodig is.
Pijnstilling zoals de ruggenprik ‘zonder indicatie’ maakt vrouwen onnodig afhankelijk van medische zorg op dat moment en op de lange duur. Medicalisering door naar een ziekenhuis te moeten (de bevalling wordt wordt zo impliciet tot ziekte gemaakt) een infuus is nodig, liggen in bed (terwijl buiten bed bevallen vrouwen veel succesvoller maakt). Er zijn meer kansen op een aantal bijwerkingen en zeker is een langer verblijf in het ziekenhuis voor zowel moeder als kind. Dan heb ik nog niet genoemd de kans op een kunstverlossing die sterk toeneemt en daarmee meer kans op schade bij de moeder en het kind. Vrouwen zijn minder tevreden na een ruggenprik (resultaten zijn afhankelijk van de vraagstelling bij het onderzoek) kijk als wetenschapper naar de vragenlijst, het operationaliseren van tevredenheid met de bevalling en waanneer de meting plaatsvond (bias).
Verder weten we nog niet goed welke invloed de medicamenteuze pijnstilling met een ruggenprik heeft op het ongeboren kind. Dat er invloed is, dat weten we wel. Kijk daarvoor in de systematische review uit de Cochrane Database Systematische Review van 2005 van Anim-Somuah, Smyth en Howell.
Er is volgens de stand van de wetenschap op dit moment meer winst te halen uit betere voorbereiding en gepaste continue begeleiding tijdens bevallen. Individualisering van verloskundige zorg geeft meer nuance (bevallen is geen ziekte, een individueel groei proces van jonge vrouw naar moeder) de sociale omgeving en socialisatie (stimuleren, emanciperen), zaken als self- efficacy komen dan om de hoek en andere factoren die een rol spelen. Denk ook aan praten over hoe je bevalpijn ziet en over werken aan angst voor de bevalling en werken aan verwachtingen, beelden en ideeën van je as bevalling.
Tot slot denk ik dat baringspijn een voordeel moet hebben, anders was het al lang geëlimineerd, als we Darwin moeten geloven. Dus wetenschapper er is nog het een te onderzoeken.
Overigens is er een tendens dat vrouwen en verloskundigen in partnership onderzoeken. In die houding lees ik de berichten op dit forum en participeer ik als partner. Als dat niet zo ervaren wordt is dat jammer, ik weet nu dat er zaken zijn die jullie prikken of anders geïnterpreteerd worden. Ik zal daar in de toekomst meer rekening mee houden. Ik laat mij niet wegsturen. Mijn intentie is naast vrouwen te staan en ze af en toe te voeden met informatie waar zijzelf verder mee kunnen en succesvoller door worden bij bevallen. Reacties die ik van jullie lees worden geplaatst in het kader van levende kennis en reacties van betrokken vrouwen.
Dag gezonde autonome vrouwen, doe wat je wilt en zeg wat je denkt. Zonder oordeel, elegant en constructief. De moderne verloskundige en arts hebben daar behoeften aan waarderen het zeer.
Happy Birth, dat verdient iedere vrouw.
Tine Oudshoorn, verloskundige en consultant.
Er worden inderdaad medische fouten gemaakt en zeker ook in mijn beroepsgroep. Dit is nogal eens terug te leiden naar communicatie stoornissen, gebrek aan relatie en gebrek aan participatie en inbreng van vrouwen.
Maak je sterk, organiseer je en ga participeren in de praktijk van je verloskundige of je arts. Draag bij aan kennis en nuance. Doorlopende inbreng van vrouwen is een stap vooruit naar meer kwaliteit en zal blijvende verandering opleveren en de verloskundige zorg aanzienlijk verbeteren (Hendry 2003). In Rotterdam loopt al een experiment.
De emotionele opmerking over de baby's die veel te lang hebben gezeten en zijn overleden verbazen mij niet. Is het jou, een vriendin of familielid overkomen? Ik heb veel begrip voor de boosheid en het getoonde verdriet. Vraag mij wel af of ik daar deel aan had of daarbij heb gestuurd als manager met mijn beleid of als opleider van verloskundigen. Wees daar wel open in naar mij, of is het verplaatste woede?
Ik blijf erbij dat ALLES en ook ALLES tot in detail en individueel besproken moet worden met de eigen begeleider, de arts of verloskundige. Boosheid en slechte ervaringen horen ‘daar’ besproken te worden, net als de vragen voor pijnstilling en het samen bespreken en onderzoeken van de echte reden achter die vraag. Samen kom je tot consensus, je hebt alle inbreng en ruimte, de wet WGBO staat daar borg voor. Josien Bensing stelt dat je bij communicatie in de spreekkamer altijd alert moet zijn en goed moet weten wat je vragen zijn en die stellen zodra je de spreekkamer inkomt!! Binnen 23 seconden bepaald namelijk de begeleider de agenda van het gesprek.
Verder ga ik graag wat dieper in op mijn opmerking van het niet drinken van alcohol en het niet gebruiken van medicijnen en het nemen van een stoot pijnstilling bij de bevalling. Jullie zijn zorgzame en verantwoordelijke vrouwen. Een ruggenprik zonder indicatie, net als onnodig strippen geven wetenschappelijk bewezen onnodige bijwerkingen bij moeder en kind. Een valse start door onnodig strippen is geen lolletje en wordt veel anekdotisch gemeld door vrouwen. Valse start genereert meer gebruik van weeëndrijvende middelen (oxytocine). Het hangt er dus van af of er noodzaak is, een echte indicatie om de interventie ‘strippen’ te doen is OK, zie daarvoor in het proefschrift van de Miranda.
Zodra de voordelen de bijwerkingen overstijgen kan er overwogen worden voor een interventie als de ruggenprik bij een gezonde barende. Gezond is mijn focus, weet je wel. Tijdens de zwangerschap is het goed te doen om met elkaar zaken te bespreken en heb jij je volledige inbreng en kan jij vrij kiezen. Je kunt er ook voor kiezen iets niet te kiezen.
Jou keuze is bepalend en de grenzen daarvan zal de arts of verloskundige met je bespreken en zie je terug in de wet WGBO. Dit is dus een participatieve relatie. Niet weggelegd voor iedere vrouw? Het is het proberen waard en stap over je cultureel bepaalde netheid en voegzaamheid als vrouw heen en ga je eigen zaken en die van je kind met je verloskundige assertief en direct bespreken. In een andere reactie lees ik van een verloskundige die goed meegaat met de wens van de vrouw. Is dat meegaan om confrontatie te voorkomen of vond er een goed gesprek plaats. Kijk ik ben voor openheid zonder oordeel en ruimte om te overwegen en zelf de verantwoordelijkheid kunnen nemen. Elementen die vrouwen succesvoller maken. Nederlandse vrouwen, zwangeren en verloskundigen, zijn nogal afwachtend, geen echte vechters voor de overwinning om het kort door de bocht te benoemen. De Nederlandse verloskundige heeft de neiging te sturen (medische oriëntatie) en heeft moeite met vrouwen leiding te laten houden, ja daar speelt de machtfactor die jullie noemen (kennis en professionele macht o.a.). Lees meer hierover in het werk van Hofstede en Hofstede.
DUS… zonder noodzaak geen interventie van welk type dan ook ? evidence based medicine/midwifery EBM. De verloskundigen of artsen hebben ook legio minder verstorende alternatieven voor ongemak van bevallende vrouwen als tens, een warm bad, massage en nog héél veel meer.
Inderdaad er is bewezen dat het strippen en de ruggenprik tot een andere vorm van verlossing kan leiden die niet altijd de voorkeur geniet. Andere vorm van verlossing houdt in; meer interventies en dat zal dan inhouden bij stimuleren met oxytocine (inleiding) en vaker een vacuüm- , tang- of operatieve verlossing en misschien het minste maar wel erg vervelend na de bevalling, erg vaak een knip. Je snapt wel dat zoiets niet mijn streven is als vrouwen er in principe normaal toe in staat zijn en knippen bij normaal bevallen niet vaak nodig is.
Pijnstilling zoals de ruggenprik ‘zonder indicatie’ maakt vrouwen onnodig afhankelijk van medische zorg op dat moment en op de lange duur. Medicalisering door naar een ziekenhuis te moeten (de bevalling wordt wordt zo impliciet tot ziekte gemaakt) een infuus is nodig, liggen in bed (terwijl buiten bed bevallen vrouwen veel succesvoller maakt). Er zijn meer kansen op een aantal bijwerkingen en zeker is een langer verblijf in het ziekenhuis voor zowel moeder als kind. Dan heb ik nog niet genoemd de kans op een kunstverlossing die sterk toeneemt en daarmee meer kans op schade bij de moeder en het kind. Vrouwen zijn minder tevreden na een ruggenprik (resultaten zijn afhankelijk van de vraagstelling bij het onderzoek) kijk als wetenschapper naar de vragenlijst, het operationaliseren van tevredenheid met de bevalling en waanneer de meting plaatsvond (bias).
Verder weten we nog niet goed welke invloed de medicamenteuze pijnstilling met een ruggenprik heeft op het ongeboren kind. Dat er invloed is, dat weten we wel. Kijk daarvoor in de systematische review uit de Cochrane Database Systematische Review van 2005 van Anim-Somuah, Smyth en Howell.
Er is volgens de stand van de wetenschap op dit moment meer winst te halen uit betere voorbereiding en gepaste continue begeleiding tijdens bevallen. Individualisering van verloskundige zorg geeft meer nuance (bevallen is geen ziekte, een individueel groei proces van jonge vrouw naar moeder) de sociale omgeving en socialisatie (stimuleren, emanciperen), zaken als self- efficacy komen dan om de hoek en andere factoren die een rol spelen. Denk ook aan praten over hoe je bevalpijn ziet en over werken aan angst voor de bevalling en werken aan verwachtingen, beelden en ideeën van je as bevalling.
Tot slot denk ik dat baringspijn een voordeel moet hebben, anders was het al lang geëlimineerd, als we Darwin moeten geloven. Dus wetenschapper er is nog het een te onderzoeken.
Overigens is er een tendens dat vrouwen en verloskundigen in partnership onderzoeken. In die houding lees ik de berichten op dit forum en participeer ik als partner. Als dat niet zo ervaren wordt is dat jammer, ik weet nu dat er zaken zijn die jullie prikken of anders geïnterpreteerd worden. Ik zal daar in de toekomst meer rekening mee houden. Ik laat mij niet wegsturen. Mijn intentie is naast vrouwen te staan en ze af en toe te voeden met informatie waar zijzelf verder mee kunnen en succesvoller door worden bij bevallen. Reacties die ik van jullie lees worden geplaatst in het kader van levende kennis en reacties van betrokken vrouwen.
Dag gezonde autonome vrouwen, doe wat je wilt en zeg wat je denkt. Zonder oordeel, elegant en constructief. De moderne verloskundige en arts hebben daar behoeften aan waarderen het zeer.
Happy Birth, dat verdient iedere vrouw.
Tine Oudshoorn, verloskundige en consultant.