Het was even bijlezen, maar wat leuk om te lezen dat er nieuwe mama's (to be) zijn toegevoegd. Het is een gezellige drukte zo op dit topic.
Er werd gevraagd naar onze leeftijden. Ik ben nu 35 en straks 36 bij de geboorte van onze eerste. Mijn vriend en ik kenden elkaar al lange tijd, maar het kwartje dat we misschien samen een leuke toekomst hadden heeft even geduurd. Maar nu zijn we superblij! Beiden hadden we niet meer gerekend op ons geluk samen, wat we nu hopen nog completer te mogen maken in april.
Iedere keer als ik naar de wc ga ben ik opgelucht dat er hoogstens wat slijm o.i.d. is gekomen en geen bloedverlies. Misschien dat ik het daarom ook een beetje meed, dit forum. Ik vind het knap hoe de vrouwen die wat anders ervaren hun angsten en verdriet durven te delen, je hoopt allemaal wat anders...
Ik heb nog weinig klachten, alleen die borsten mogen ze er echt afhalen wat mij betreft. Pff... zelfs gewoon lopen is pijnlijk! 's Nachts voel ik meer onrust in mijn linkerzij. En de emoties schieten ook wel alle kanten op, maar gelukkig is mijn vriend een kei in zakdoeken aangeven evenals troostende schouder bieden als ik weer eens in de angst schiet...
Vanochtend wel een schrik gehad, flauwgevallen in de gang. Toen ik 'bij' duurde het even voordat ik kon bedenken wat er gebeurd was. Mijn vriend vertrekt vroeg naar zijn werk, ik was alleen. Schade valt mee, wat (open) schaafplekken en grote blauwe plekken. Maar goed wel even een waarschuwing dat ik even minder vlot op moet staan in combinatie met mijn lage bloeddruk... Ik zeg dat wordt 's ochtends een kopje thee met een cracker op bed van vriendlief
Verder probeer ik ook mijn steentje bij te dragen voor moeders voor moeders en hopen wij 2 september wat leuks te zien bij de VK. En dan toch maar wat mensen inlichten, want ik verspreek me nu al bijna...