Dag lieve mamma's to be!
Ook ik ben nieuw op dit forum en heb even de tijd genomen om al jullie verhalen te lezen.
Voor hen waarbij het helaas is misgegaan ik wens jullie heel veel sterkte maar ook kracht toe en ik wens jullie het allerbeste. Hopelijk lukt het een volgende keer wel
Voor hen die nu al een paar weken stralen en zwanger zijn van Harte Gefeliciteerd!! Hopelijk gaat alles voorspoedig bij jullie.
Ook ik heb enkele weken geleden ontdekt dat ik zwanger ben.
Uiteraard zijn we super blij met dit nieuws en kunnen we niet wachten op onze eerste echo die as dinsdag plaatsvind.
Wel voel ik me af en toe erg alleen, en heb daarom erg de behoefte om met andere mensen te praten over de zwangerschap, en om te horen hoe jullie zwangerschappen verlopen.
Ik ben 24 jaar en dit is mijn eerste zwangerschap.
Mijn partner en ik zijn bijna 5 jaar samen en zijn afgelopen mei getrouwd.
Ondanks dat we al 3 jaar verloofd waren en dus ook zeker van plan waren te gaan trouwen, zijn we nu voornamelijk getrouwd omdat het gemakkelijker zou zijn. Mijn man heeft namelijk vanaf juli dit jaar een baan gekregen op Curacao. Hiervoor hebben we twee jaar in Leeuwarden gewoond. Vanaf januari 2015 is ons leven daarom een beetje een wervelwind van dingen die op ons afkwamen. Beginnende met mijn man die een sollicitatieproces inging voor een baan op Curacao, om vervolgens te beslissen dat we misschien maar beter konden trouwen, om daarna vervolgens naar Curacao te verhuizen. Nu weten we sinds maart dat we naar Curacao zouden gaan, nu kun je je misschien wel voorstellen hoeveel er geregeld en gedaan moest worden in een zeer korte periode.
Toen we uiteindelijk op Curacao waren kwam ik er naar 3 weken achter dat ik zwanger ben. Dit voelt als het mooiste geschenk ever, maar tegelijkertijd maak ik me ook wel zorgen. De zorg is hier anders en mijn man heeft eigenlijk al vanaf het begin dat we hier zijn ontzettende heimwee wat er voor zorgt dat alles nog niet echt super verloopt.
Daarnaast gingen we er van uit dat ik hier ook wel een baan zou vinden in de horeca.... maar helaas loopt dat wat stroef, en straks als mn buikje gaat groeien wordt het helemaal een ramp.
Ik voel me daarom momenteel erg gëisoleerd omdat ik eigenlijk hele dagen alleen maar thuis zit. Hier op Curacao heb je voor alles ongeveer een auto nodig, en deze gebruikt mijn man om naar werk te gaan sochtends. Ik ken verder ook nog niemand en er is helaas ook geen familie waar ik echt op terug kan vallen. Mijn man doet wel zijn best, maar helaas begrijpt hij toch een hoop ook niet en daardoor raak ik alleen maar weer gefrustreerd.
Ik hoop dat door middel van het lezen van al jullie ervaringen en mijn eigen ervaringen ik een beetje makkelijker mijn dag door kom.
Liefs en Groetjes
Daantje
