@ Amanda: Ik snap dat heel goed. Ik ben zelf ook wel sneller ongerust nu dan die keer dat ik mijn dochter kreeg. Dit ivm met een miskraam vorig jaar. Mijn vriend zegt ook dat ik er op moet proberen te vertrouwen dat het allemaal goed komt. Maar das soms makkelijk gezegd he! Wel kan ik uit ervaring tegen je zeggen dat je bij iedere zwangerschap weer andere symptomen hebt. Pin je dus niet alleen vast op de symptomen die je nu mist en die je de vorige keer ervaren hebt. Ik hoop dat je op tien februari een mooie echo ziet!
@Hilliebil: wat fijn dat je een mooie echo hebt gehad. En wat zal je zoon trots zijn! Ik kijk er ook erg naar uit om mijn dochter te vertellen dat er een kleintje komt. Maar daar wacht ik ook mee tot na de echo.
En het moe zijn, dat is toch wat.. Dat was ik compleet vergeten dat dat er bij hoorde.. Ik probeer mij er zoveel mogelijk aan over te geven voor zover dat gaat met een peuter erbij. Maar ook dat is dan weer een goed teken denk ik maar, ons lijf werkt hard om een kleintje te laten groeien.
Zelf heb ik meer last van enorme en gespannen borsten en een opgezette buik. Iedere morgen het zelfde dilemma, welke broek zit wel lang genoeg nog lekker! ;-)
Wel ben ik er achter gekomen dat ik niet zo goed ben in zwanger zijn. Ik vind het soms best lastig om alles los te laten, bijvoorbeeld met eten. Dan zeg ik tegen mijzelf: Je bent zwanger, niet ziek. Stel je niet zo aan. En mijn emoties vliegen ook alle kanten op... Pffff!
@Hilliebil: wat fijn dat je een mooie echo hebt gehad. En wat zal je zoon trots zijn! Ik kijk er ook erg naar uit om mijn dochter te vertellen dat er een kleintje komt. Maar daar wacht ik ook mee tot na de echo.
En het moe zijn, dat is toch wat.. Dat was ik compleet vergeten dat dat er bij hoorde.. Ik probeer mij er zoveel mogelijk aan over te geven voor zover dat gaat met een peuter erbij. Maar ook dat is dan weer een goed teken denk ik maar, ons lijf werkt hard om een kleintje te laten groeien.
Zelf heb ik meer last van enorme en gespannen borsten en een opgezette buik. Iedere morgen het zelfde dilemma, welke broek zit wel lang genoeg nog lekker! ;-)
Wel ben ik er achter gekomen dat ik niet zo goed ben in zwanger zijn. Ik vind het soms best lastig om alles los te laten, bijvoorbeeld met eten. Dan zeg ik tegen mijzelf: Je bent zwanger, niet ziek. Stel je niet zo aan. En mijn emoties vliegen ook alle kanten op... Pffff!
ik ben bijna 28 jaar en woon in Noord Holland