Zwanger worden na een miskraam

@crazygirl: fijn dat het bloeden begint te stoppen. hopelijk hoef je geen curettage. Dat voelt denk ik een stuk natuurlijker. Maar ja, mocht het wel nodig zijn dan zit er niets anders op helaas....ik hoop het beste voor je.

Ik ben na de curettage nog niet op controle geweest. Dat gaat 4 mei (lekker datum!) gebeuren.
Misschien ben ik dan al weer weer zwanger....

Vandaag mijn NOD. Tenminste, 4 weken na het begin van mijn mk. maar goed, denk dat mijn cyclus wel van slag is, dus ik wacht rustig af.
Ga a.s. weekend weg met vrienden. Doen we ieder jaar, allemaal zonder de kids mee te nemen. Geweldig gezellig. En natuurlijk flink aan de .
Denk dat ik voor de zekerheid vantevoren even een zw test doe.
Durf sinds de mk geen drup alcohol meer te drinken. Tijdens mijn vorige zw schappen dronk ik zeeeer zelden een glaasje, bv met oud en nieuw een glaasje champie. Maar als we het toch over schuldgevoel hebben: ga over alles twijfelen nu....
Durf geen slok alcohol te nemen ookal weet ik dat je daar echt geen mk van krijgt, maar toch, ben nu zooooooooooo voorzichtig...
 
He Astrid wat naar nou!!!!
Kan me goed voorstellen dat je nu weer erg verdrietig bent!
Tjonge! Wat een lange geschiedenis zo!
Ik hoop voor je dat de druppeltjes alsnog hun werk doen en het toch verder zonder nieuwe curettage schoon wordt van binnen.
Wat een pech heb je zeg!
Heel veel sterkte meis! En huil hier maar lekker uit!!!!

Liefs Suus
 
Lekker Edith!
Even een weekendje er tussenuit. Dat zal je goed doen!
4 weken na de MK, kan natuurlijk wel he!
Bij mij was het ook maar 32 dagen, terwijl ik er mezelf 35 had toebedeeld.
Zou dus zeker gewoon even voor de zekerheid testen voordat je aan de alcohol begint.
Heel veel plezier alvast!!!
 
Welkom hier Natasja,
Jij hebt ook al wel wat meegemaakt zeg!
Ik hoop voor jou dat het echt zo is dat je extra vruchtbaar bent na de mk.
Ik hoopte daar zelf ook heel erg op, maar helaas ben ik na 32 dagen na de mk ongesteld geworden. Nou ja, aan de andere kant ook wel prettig, want dan weet je wel dat alles het weer gewoon doet. Dus nu op naar de volgende ronde (alweer...)!
Bijna weer de klusweek, dus manlief kan zijn lol op.

Heel veel sterkte in ieder geval! En heel veel succes met weer zwanger worden!
En dat we maar snel weer een positieve zwangerschapstest in handen mogen krijgen he! En dat het dan allemaal wel goed mag gaan!

Groetjes Suus
 
hee,
druppels doen bijna niets, ik heb een beetje bruin bloed maar niets geen stolsels of iets, kan nog komen natuurlijk, ik heb nog anderhalve dag maar ik ben bang dat deze nachtmerrie nog even doorgaat. Nu eigelijk niet eens mee verdriet, maar frustratie en woede en teleurstelling alweer, waarom nou? Het komt weinig voor dat het niet schoon is maar waarom bij mij dan? Nog een keer drie weken weggooien, nu ik terug kijk, is de tijd best snel gegaan, ik ben zo bang he... Hoe kan ik nou een goede mama zijn als ik vol verdriet en angst en pijn zit? Ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat ik hier blijf kletsen want ons doel is nogsteeds natuurlijk ZWANGER te worden na een miskraam...
Ik houd jullie op de hoogte, sorry dat ik nu niet zo veel op andere reageer... komt wel weer, alles komt goed he?
 
Je moet je niet verontschuldigen hoor Astrid! Nergens voor nodig!
Ik begrijp je woede en frustratie echt heel goed! En dat je daardoor nu met jezelf bezig bent is alleen maar logisch!
En tuurlijk mag je gewoon hier blijven kletsen. Wat je zegt, het draait uiteindelijk toch om het feit dat we graag weer zwanger willen worden.
Kan me je frustratie van die 3 weggegooide weken dus heel erg goed voorstellen!
Dat gevoel had ik al meteen na mijn mk, weer tijd verloren! Dat heeft me zo gefrustreerd!
Ik hoop voor je dat deze weken ook snel om zullen gaan, maar als je er middenin zit duurt het altijd lang he.
Heel veel sterkte hoor meis!!!!!!!!!!
Ik denk aan je!
-xxx-
 
heb dan eindelijk die gyn aan de lijn gehad, ikke weer helemaal overstuur, ben nog niet veelanders geweest vandaag  en de man begrijpt niet waarom ik zo overstuur ben, dat je "upset" ben na een mk dat kan hij goed begrijpen maar hij begreep niet waarom ik NU zo overstuur ben... Is dat zo gek dan? Misschien wel, ik weet het niet. Druppels doen nog steeds weinig, ik heb eerder vandaag ook de assistente aan de lijn gehad en die zei dat het niet goed is als ik niets verlies en dat er plek is voor vrijdag (het enige voordeel is dat het altijd visdag is op vrijdag in het ziekenhuis!) dan kunnen we weer opnieuw beginnen met het feest... ik voel me zo @#}}#]$
manlief weet ook niet wat ie met me aanmoet, ik weet het zelf ook niet meer... ga maar vroeg naar bed.
xx
 
Hallo JoDi,
Heb je verhaal gelezen en wil je even zeggen dat het helemaal niet gek is dat je nu overstuur bent, maar ook kwaad en gefrustreerd! Eerst al het nieuws dat het niet goed is met je zwangerschap, dan het afwachten of het spontaan komt, dan die curettage en dan nog weken door moeten modderen.
Schrijf het hier lekker van je af en schaam je daar ook niet voor!! Het is nu eenmaal niet niks wat je mee hebt gemaakt. Je wilt zo graag weer vooruit kijken en op deze manier lukt dat moeilijk. Dat kan ik heel goed begrijpen!
Ik zelf zit bij de buren van 'we gaan ervoor' maar lees hier ook wel mee.

Bij mij heeft het ook tijden geduurd voordat ik weer hersteld was van de miskraam. Ik begon namelijk 30 mei met bruinverlies, op 4 juni werd dit rood bloedverlies. De echo wees diezelfde dag uit dat het een miskraam zou worden (ik zou toen 9w2d zijn). De hele week wat bloedverlies, maar het zette niet door. 10 juni kreeg ik dan een spontane miskraam. Het heftige bloeden met stolsels hield diezelfde dag nog op, maar ondertussen wilde het daar downunder maar niet stoppen met bruin en bloedverlies. Niet heftig, maar toch. 16 juni nog een echo gehad, ik zou schoon zijn. Maar het stopte niet met bloeden.  Een paar keer de vk gebeld, maar die zegt toch, geduld, het gaat vanzelf over. Anyway, 27 juni kreeg ik me toch een enorme bloeding, weer met stolsels. Helemaal in paniek de vk gebeld en toen mocht ik uiteindelijk 30 juni naar de gyn. En toen bleek dus dat er toch nog iets zat (stuk placenta), mijn baarmoedermond stond ook nog steeds open!! Dit heeft ze terplekke met een tang kunnen verwijderen (niks van gevoeld). Daarna heb ik nog een paar dagen gebloed en uiteindelijk op 4 juli was het over!! Ik was er toen ook zo verschrikkelijk klaar mee. Was 5 weken aan het bloeden geweest!! Tja toen bleek ik ook nog bloedarmoede te hebben, moest 10 weken aan de staalpillen. Voelde me echt een lichamelijk wrak in die tijd, om van het emotionele gedeelte nog maar te zwijgen!! Was ook erg boos op de mw die de echo op 16 juni had gedaan. Hoe heeft ze het over het hoofd kunnen zien dat er nog iets zat??
We zijn nu inmiddels alweer maanden verder. Lichamelijk gaat het prima met me (behalve dan dat de ongi's in mijn ogen anders zijn dan voor mijn miskraam). Emotioneel gezien gaat het nog steeds met ups en downs. Gelukkig zijn de ups in de meerderheid. De downs komen als ik weer ongi ben geworden (helaas nog steeds niet weer zwanger).

Meid, heel veel sterkte (dat geldt voor al jullie meiden trouwens!!)

Groetjes Laura
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan