Zwanger worden na een miskraam

Nou,manlief heeft gebeld voor me en heeft ook de assistente aan de lijn gehad ( wat die taal betreft je weet wat ze zeggen over die koppige Fransen he, al kunnen ze de taal doen ze het toch niet ;) ), ze heeft gezegd dat ik gewoon nog een paar dagen af moet wachten   met het vloeien, nu moet ik zeggen   dat het (weer) bijna over is, hopelijk blijft het weg nu...
En ik mag op nacontrole komen, alleen heeft mijn vriend de afspraak nog niet aangenomen omdat ie eerst met mij wilde overleggen, maar morgen zal hij weer voor me bellen ;) en een afspraak maken voor de nacontrole, ben ik wel blij om. (stomme vraag misschien: echo voor nacontrole niet plannen wanneer ik ongesteld zou moeten zijn he??? tis alleen lastig te plannen nu...)
En ondanks dat ik zo'n beetje weet wat ikweten wil en mijn afspraak kan maken voor de nacontrole ben ik de hele namiddag overstuur geweest en nog zitten de tranen me hoog :s
En het is ook gewoon rotweer, wie word daar nou beter van???
Nog iets Edith, als ik het goed begrijp heb jij je mk gehad op 3-3 maar je ben toch pas vorige week gecureteerd???
En dat staafje   voor je baarmoedermond, moest jij dat ook ZELF inbrengen? Ik had dan geen staafje maar een pilter grote van een paracetamol in vier kleine stukjes gebroken en mocht dat er zelf in gaan wurmen, vond ik ook niet erg prettig om maar zo te zeggen...En gelukkig dat ze geen rare afwijkingen hebben gevonden in het weefsel, dat is misschien ook een zorg minder.
Ik ga maar even proberen een tukkie te doen, ik zie er niet uit na de hele middag huilen :s
Fijne avond allemaal,
Liefs Astrid
 
Ja, mijn miskraam begon op 3-3 bij ruim 6 wkn zwangerschap. Na 1 week vloeien had ik nog geen stolsels verloren en een echo bij de gyn. Er zat idd nog een klein vruchtzakje en wat placentaweefsel. Ik zag erg op tegen een curettage. Toen in overleg met de gyn afgesproken om na 1 week (dus 2 weken na begin mk) nog een echo te doen. De curettage is toen al wel vast gepland. Ik had nog de hoop dat al het weefsel spontaan los zou komen. Maar ik bleef vloeien en veel buikpijn houden. Bij de controle echo zat er nog steeds een restje weefsel en daarom is de curettage doorgegaan. Ik kon het lichamelijk ook niet meer aan.
Dat staafje heeft de gyn ingebracht. Is een staafje van 6 cm lang en 5 mm dik. Dit werd in de baarmoedermond opgeschoven, zwelt op en zorgt zo voor ontsluiting. Ging dus met de benen in de steunen en een eendebek, want gyn moest wel  baarmoedermond kunnen zien.Dat inbrengen deed pijn, alles was al gevoelig van 2 weken vloeien en krampen. Liggen janken in die stoel. Daarna krampen en misselijk.
daarna nog de curettage onder narcose.
Astrid, dat zelf inbrengen van die tabletten lijkt me ook geen lolletje! het voordeel van het Dilapan staafje bij mij is, dat er geen medicijn in zit. Het zwelt gewoon op. Is iets van algen of zo, zei de gyn.
Hoop echt dat het vloeien bij jou nu stopt. Zo kun je het niet afsluiten he?
Enne...wel of niet ongesteld bij echo? Dat valt toch niet te plannen? Of vind je het vervelend?  

Edith
 

Goeiemorgen!
Een betere morgen hopen we maar ;)
Nee, het lijkt me inderdaad niet prettig ongesteld te zijn bij een echo... maar ja, zoals ik al zei is het plannen nu een beetje lastig. Het vloeie begint nu god zij dank flink af te nemen, ook qua kleur kan ik merken dat ik op het einde zit (sorry voor de details :s )Ik kan inderdaad niet verderzo.
Dus jij hebt nog twee weken gelopen nadat je wist van je miskraam, dat lijkt me emotioneel ook pittig, hopen dat het vanzelf afgestoten word en dan alsnog een curetage. De grootte van dat staafje wat er bij jou in moest lijkt me inderdaad pijnlijk, heb je geen prikjes in je baarmoedermond gehad ter verdoving?
Heb jij nu nogsteeds last van de curetage (narcose/vloeien/pijn?)
Dat pilletje wat ik er in moest stoppen heeft volgens mij het zelfde effect, de baarmoedermond weker maken en dat het een beetje open gaat staan. Ik had er een branderig gevoel van maar verder geen pijn.
Ik was dan 8.5 week toen we hoorde dat het een leeg zakje was, hij kon ook niet zeggen of er iets in heeft gezeten, ik vind dat wel moeilijk te bavatten, ik was toch zwnager??? Dat is ook precies wat me zo'n zorgen maakt.  Misschien dat er een vruchtje heft gezeten wat heel snel is gestopt te groeien en de vruchtzak groei dan alleen maar harder, ik had ook al een beetje buik :"(
Gister dus flinke rotdag gehad, veel geknuffeld met vriend :) Ik hoop dat het vloeien vandaag stopt, ik begin toch de intimiteit te missen...
In ieder geva gaik proberen van LEUKE dingen te doen met mijn dochtertje.
Mijn vriend gaat vandaag dan nog bellen voor de afspraak voor nacontrole, als dat vast staat zal dat me ook een iets beter gevoel geven denk ik.
Fijne dag gewenst allemaal, hopelijk krijg ik ook een fijne dag ;)
 
Vandaag mijn eerste werkdag. Erg tegengevallen. Helaas eind van de dag ook beginnende buikgriep die de rest van het gezin al had geveld.
Heb me dus maar weer ziek gemeld op het werk.
Ik stond vanochtend toch weer te tollen op mijn benen. Dacht bijna onderuit te gaan.
Moet het toch echt rustiger aan doen....

Ook positief nieuws: gisteravond alles uitgesproken met mijn man. Hij vind het ook zo moeilijk om mij zo te zien, maar weet niet zo goed wat hij moet doen.
Gaat weer helemaal goed tussen ons... ook nog even goedgemaakt...hihi. Ja Astrid, bij mij was het ook al lang geleden door al dat vloeien.
Heb niet de hoop hier zwanger van te worden hoor, dat zou wel heel snel zijn. Maar het is weer fijn "mijn vent" terug te hebben...
 

Hoi Edith,
fijn dat je je vent terug hebt ;) maar ik zou idd even gas terug nemen, het is nog maar kort geleden... Je lijf heeft ook heel wat veranderingen te verduren. Als je nu te veel hooi op je vork neemt ga je er straks   misschien last van krijgen.
Hier eigelijk het omgekeerde wat die vent betreft:s
Ik ben toch vier dagen heel erg "in de mood" geweest, maar ja door het vloeien...
Nou is het vloeien dan eindelijk over (dat is dan MIJN goede nieuws :p) hebben we vandaag een beetje mot gehad, mijn schuld, ik snap mezelf ook gewoon soms niet
en dus geen klein feestje vanavond, waar ik toch zo naar verlangde en het lijkt hem nu
geen bal te kunnen schelen al duur het nog 3 weken. Ik doe wat ik wil zei hij... Nou leuk hoor,
hij ligt nou in bed en ik ben maar naar beneden gegaan nu. Als ik nu ga slapen ga ik weer naar dromen en is morgen mijn hele dag verpest.
Ik vind het niet zo leuk. Ik snap best dat hij er soms genoeg van heeft, mijn veranderlijke
buien, al laat hij dat niet merken, maar ja, toch een tegenvaller. Ik had nog wel een taartje gebakken om het een beetje te vieren dat het vloeien over is, een keertje iets positiefs. Stom misschien. Taartje heb ik half opgegeten met mijn kids :s de rest in de koelkast laten staan. Tja,   het leven is toch lastig soms he... zeker als je het je eigen zo moeilijk maakt...
Weltruste allemaal. geniet ervan Edith :p
 
Hoi Edith en Astrid,

Ben ik ook weer eens. Had gisteren amper de tijd om even achter de computer te gaan zitten en toen ik tijd had, moest manlief er achter.

Ediht, wat fijn dat je een goed gesprek hebt gehad met je man! Wat is dat toch met die mannen van ons die niet met onze gevoelens weten om te gaan?
Gelukkig is het weer goed tussen jullie! Maakt de kans op die 3de toch een stuk groter ;-)
Alleen balen van die buikgriep zeg! Misschien heeft dat al wel een paar dagen zitten wringen. Beterschap daarmee!

Astrid, fijn dat het vloeien nu eindelijk lijkt te stoppen! En dat jij toch ook een nacontrole krijgt. Je woont dus in Franstalig België als ik het goed begrijp.
Medisch Frans is natuurlijk weer een stuk lastiger dan gewoon Frans praten. Dat is zeker frustrerend als je zo'n assistente dan niet aan haar verstand krijgt wat je wilt zeggen. Jammer dat ze niet een beetje hun best willen doen om Engels of Nederlands te spreken. Ik heb begrepen dat ze in Franstalig België ook Nederlands en Engels krijgen op school, toch?
Maar goed, lief dat je vriend het allemaal voor je heeft geregeld.
En jij ook al buikgriep? Beterschap ermee!
Ik heb hier thuis gelukkig de dans ontsprongen (tot nu toe);-)

Ik had erg goede hoop dat ik wel eens zwanger had kunnen zijn, maar de buikpijn en de dalende temp vertelden mij helaas iets anders.
Ben gisteren ongi geworden helaas.
Gelukkig is de teleurstelling minder groot dan waar ik bang voor was. Ik had me de laatste paar dagen ook al lopen inprenten dat het ondanks all kwaaltjes nog niet zo hoefde te zijn dat ik ook echt zwanger was. Dat heeft wel geholpen.
En gelukkig had ik niet getest. Want dat vind ik altijd nog meer confronterend dan gewoon ongi te worden. Vooral omdat ik bijna altijd wel een licht streepje zie als ik test (omdat ik dat dan wil zien, niet omdat dat dan ook echt altijd zo is).
Dus op naar de volgende ronde! Manlief en ik gaan er hard ons best voor doen!

Groetjes Suus
 
Suus, wat zit jij vroeg achter de compu zeg!!
Balen van je RD's!
Maar goed, je had het al een beetje verwacht. Hoelang duurde het bij jou voor je weer ong werd na de mk? Ik heb geen idee van mijn cyclus. Vandaag erg gespannen borsten.

Astrid, bah wat een domper he?
Ik heb al meer meiden gesproken die een mk hebben gehad. Bijna iedereen heeft mot met d'r vent gehad. We zijn allemaal al weken labiel van teveel hormoonschommelingen in korte tijd, teveel bloedverlies en teveel onzekerheid.
Onze mannen herkennen ons volgens mij helemaal   niet.
En ergens zullen ze ook hun eigen emoties hebben, maar ook niet weten wat ze daar mee moeten.

Ik ben blij dat ik thuis ben. lekker rustig aan doen. Mijn jongste dochter scharrelt lekker rond in huis, heerlijk.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan