Zwanger worden na een miskraam

@Astrid: begrijp ik het goed dat je nu al 8 dagen al het vloeien bent na een curettage? Na mijn curettage was ik in 1 dag van het vloeien af. Maar heb jij een von Willebrand deficientie? Dan is het verhaal anders. Mijn curettage is uiteindelijk gedaan omdat ik na het begin van de miskraam 2 weken blijf vloeien, maar op de echo zagen ze ook nog een klein beetje weefsel zitten.
Misschien toch een controle echo bij je laten doen? Er is een kleine mogelijkheid dat niet alles weg is. maar ja, je zit natuurlijk niet te wachten op weer een curettage!!!
Moeilijk hoor. Ik weet wel dat ik het lichamelijk niet meer trok, dat lange vloeien. maar ik bleef ook hcg in mijn lijf houden. Dus wel en ook weer niet zwanger. Erg vermoeiend.

@Suus: spannend meid. Ik hoop met je mee!!!

Ik knap geleidelijk op. Paar dagen slappe benen en duizelig van de narcose. Lichamelijk herstel ik redelijk. Emotioneel is lastiger. heb nog een meest last van de dag van de curettage. Die herbeleef ik elke avond in bed weer. met de miskraam was ik al een paar weken aan het verwerken. Vind het wel fijn dat ik a.s. maandag nog telefonisch contact met de gyn heb, die de curettage heeft gedaan.
Ik zou a.s. maandag eigenlijk mijn eerste controle bij de vlk hebben gehad. Had me al verheugd op het horen van het hartje. Dat wordt dus wel een verdrietige dag.

Edith

 
O ja, en Astrid, doe jezelf geen geweld aan met die dag shoppen! je zit nog in een rouwproces hoor!
Neem jezelf serieus, als je het niet ziet zitten, moet je het niet doen hoor!!

Succes met je keuze...
 
Mijn mk begon 19 feb, dus alweer bijna 5 weken geleden. Vandaar dat ik er nu wat makkelijker mee om kan gaan.

Ik had niet goed begrepen dat het de trouwkleding voor je schoonmoeder was. Ja dat maakt het wel iets lastiger inderdaad. Maar misschien vinden ze het dan wel goed dat je mee gaat trouwkleding shoppen , maar niet mee gaat babyshoppen. Dat moeten ze toch wel begrijpen?
En anders een klein 'leugentje' voor jouw eigen bestwil. Dat je fikse hoofdpijn hebt ofzo?

Ik heb een week na de mk een echo gehad om te kijken of mijn baarmoeder goed leeg was. Dat zou ik jou ook adviseren te vragen als je maandag nog steeds zo vloeit. Ik heb wel eens gehoord dat meiden na de curretage toch niet helemaal schoon bleken te zijn (ik wil je natuurlijk niet bang maken, maar je kunt toch het beste het zekere voor het onzekere nemen he! Zeker ook na een curretage).

Fijn dat je weer een leuke dag hebt kunnen hebben met je vriend en de
kinderen! Je zal merken dat die dagen weer vaker gaan komen. Hoewel je
natuurlijk wel aan de mk blijft denken. Het scherpe randje gaat er een beetje van af (als je begrijpt wat ik bedoel).

Mocht ik zwanger zijn, dan ga ik heel hard glitters strooien (wens sterretjes) zodat jullie er ook een paar kunnen vangen!
Ik heb vandaag nog niet getets (is ook nog voor NOD) heb me nog in kunnen houden. Durf eerlijk gezegd ook niet zo goed. Toch bang voor een teleurstelling he en die kan ik er nu even niet bij hebben.
Maar als ik dus volgend weekend nog niet ongesteld ben, dan ga ik zeker testen!

Groetjes Suus

En trouwens, maakt mij niet uit hoor die vragen! Kom maar op daar is het forum toch voor!


 
Hoi Edith,

Ik kan me heel erg goed voorstellen dat die curettage niet in je koude kleren is gaan zitten.
Mijn zusje heeft hetzelfde meegemaakt. Eerst lang en flink gevloeid en daarna de curettage. Het was ook het eerste wat ze tegen mij zei toen ik vertelde dat ik een mk had. Dat ze hoopte dat ik dat niet ook hoefde mee te maken. Dat heeft zij ook als heftig ervaren. Hoewel ze wel blij was, dat het vloeien daarna snel gestopt was.
En tja, het is natuurlijk een operatie geweest met narcose, dus daar heb je de naweeën ook nog van. Daarnaast heb je in al die tijd natuurlijk ook wel heel wat bloed verloren. Misschien eens vragen aan de huisarts of je je Hb mag laten bepalen, misschien heb je wel even wat staaltabletjes nodig om weer helemaal boven jan te komen.

Heel veel sterkte nog!!!!

groetjes Suus
 
Edith,

En emotioneel ben je natuurlijk ook nog. Het heeft bij jouw zo'n lange nasleep. Dat het logisch is dat je er nog veel last van hebt. Volgens mij kun je het pas echt gaan 'afsluiten' als je alles achter de rug hebt.
Praat er goed over zou ik zeggen. Met je man, met je familie, vrienden en hier op het forum. Ik denk dat dat het beste werkt om het te helpen verwerken.

Liefs Suus
 
Suus, maar bij jou is de miskraam ook pas 5 wkn geleden!
Ik merk wel dat vnl die lange nasleep me opbreekt.
Voor de curettage is m'n bloed geprikt. Ik had een Hb van 7,8 dus dat viel me niet tegen na 2 wkn vloeien. Weet wel dat het bij de bloedbank iets van 8,5 was of zo, dus die daling merk ik wel. Neem al wat Floradix, natuurlijk ijzerdrankje.

het probleem is dus ook dat ik eigenlijk niet met mijn man erover kan praten. Hij snapt mijn verdriet niet zo goed, helaas. Ben blij met dit forum, kan ik lekker anoniem de boel van   me af schrijven. Klagen bij familie over je man is ook niet handig...

Hadden jullie ook zo last van jullie eierstokken na de mk? Nu het hcg uit mijn lijf is heb ik het gevoel dat ALLE eitje in een keer aan het rijpen zijn!!! het gevoel dat mijn eierstokken op springen staan, auw!
Op zich klinkt dat als een zeer vruchtbaar moment, maar door het gedoe met mijn man, heb ik niet veel trek in geklus....
Durf ook nog niet zo goed. Vannacht vaak wakker van buikpijn, toch te drukke dag gisteren....
 
Edith,
Wat een herkenbaar verhaal schrijf jij hier!!!
Inderdaad hadden wij op precies dezelfde termijn de mk.
Vandaag had ik een slechte dag. Ik voel me super zwanger, maar ben zoooo bang voor een teleurstelling. Of, als het dan wel zo zou zijn, dat het misschien wel weer fout gaat. Kan mezelf helemaal gek denken. Verschrikkelijk! Ik wil heel graag testen, maar aan de andere kant durf ik het gewoon niet. Stom he!?!
Daarnaast merk ik dat het onderwerp nu niet meer zo bespreekbaar is als in de eerste week niet bij mijn man en niet bij mijn familie. Heb het gevoel dat niemand mij begrijpt. Inclusief mijn man.
Vanmorgen dus in huilen uitgebarsten en manlief alles verteld.
Hij zegt dat ie me wel begrijpt, maar ik voel dat dat toch niet echt zo is. Ik heb ook tegen hem gezegd dat hij al die lichamelijke dingen zelf niet voelt en dat dat alles alleen maar veel moeilijker maakt.
Hij praat er net zo gemakkelijk weer overheen. Daarom ben ook ik zo blij met dit forum!
Zo zie je maar weer. Het ene moment voel ik me 'sterk' het andere moment breekt het me weer op. Het is inderdaad 5 weken geleden, maar vanmorgen voelde het weer even als gisteren.

Ook je verhaal van de eierstokken is heel herkenbaar. Man wat had ik een buikpijn in de regio van mijn eierstokken! Pas 2 dagen na mijn eisprong is geweest ging dat weer over. Ik vond dat zo raar!
De verklaring die jij daarvoor geeft zou ik wel een hele prettige vinden. Wie weet!

Floradix is een goede manier om je ijzer weer een beetje op peil te krijgen inderdaad! Hopelijk knap je snel een beetje op!

Wel heel erg vervelend dat je je zo onprettig voelt door het onbegrip van je man.
En nee, daar ga je bij familie niet zo over beginnen. Dat doe ik ook niet hoor.
Ik hoop wel dat je toch ergens je ei kwijt kan. Al is het dan maar hier!
Probeer je er nog wel met je man over te praten? Wat begrijpt hij er nu precies niet aan? Hij snapt toch wel dat je er erg verdrietig van bent?
Wel heel erg frustrerend lijkt me dat dat je 'voelt' dat je erg vruchtbaar bent, maar door de troubles met je man niet aan klussen hoeft te denken.
Aan de andere kant is er de angst en ook die kan ik begrijpen.
Alles voelt zo dubbel he!

Nou meis, ik wil je vanaf deze kant in ieder geval heel veel sterkte wensen en je een dikke knuffel geven!

Liefs Suus
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan