Zwanger worden na een miskraam

@jen: welkom! Ik heb in een ander forum al met je gekletst. Dit is een fijn klein clubje. Waarschijnlijk komt crazygirl er ook nog bij, helaas....bij haar ook mk....

We hebben allemaal kortgeleden een mk gehad. Nog veel emoties, maar ook wel graag weer zwanger willen worden....

 
Hallo meiden!!

Edith stelde me voor om hier mee te praten, dus hopelijk vinden jullie dat goed. Zal me even voorstellen voor diegene die mij nog niet kent. Ik ben een moeder van 2 meiden. Naomi van 3 jaar en Alysha van 1 jaar. Ik zou morgen 7 weken zwanger zijn. Dinsdag begon ik bruin bloed, toen had ik al een naar gevoel. En vanaf gister bloed ik heel hevig en sinds vannacht dus buikkrampen. Heb vanmorgen de verloskundige gesproken en het ziet er idd slecht uit. Moet er vanuit gaan dat het een miskraam is. Je hoort en leest wel eens over een miskraam en dan denk je wel heftig hoor enz. Maar nu ik het zelf meemaak...  Ik zit echt in een emotionele achtbaan. En lichamelijk voel ik me een wrak. Hopelijk "gooit" mijn lichaam er zelf alles uit. Als ik volgende week donderdag nog steeds vloei, dan moet ik weer contact opnemen met de verloskundige... Maar hopelijk is dat niet nodig!! Zal straks jullie verhalen even lezen, want dat heb ik nog niet gedaan...
 
Hier hetzelfde geval,

Net mk, en toch wel graag weer heel snel zwanger willen worden. Klinkt misschien stom. Ik ben altijd erg nuchter en ben vrij snel over dingen heen. Heb af en toe nog wel even een vlaag van verdriet, maar heb er verder weinig erg meer in.
stom he?? Ik heb dit nou altijd met heftige situaties. Gelukkig wil mn man er ook wel snel weer voor gaan. Voor hem leefde de zwangerschap nog niet echt (bij ons zoontje ging het bij hem ook pas na de eerste echo echt leven).
Dus met een schone lei beginnen zullen we maar zeggen. En hopen dat we allemaal het levende bewijs zullen zijn van het gerucht dat je snel zwanger bent na een miskraam.
Ben benieuwd wat jullie eigenlijk allemaal verder voor levetje hebben. Hebben jullie al kindjes?? werken jullie? hoe oud zijn jullie?

Ik ben dus jen en (zoals mn naam al zegt) docent beeldende vorming in amsterdam. Heb 1 zoontje Jasper, hij is 20-09-2008 geboren en dus net 6 maanden. Ik geniet elke dag van hem. Het is echt een beertje, al richting de 9 kilo en heeft al maat 74.

Liefs Jen

 
Ha edith, daar hadden we het net over he,dat iedereen ons had verlaten , "leuk" (sorry voor de woordkeus) dat er nog andere bij zijn gekomen maar natuurlijk is de reden voor iedereen verdrietig...
Ik lees net Jen dat jou zoontje negen kilo is en een half jaar!
Ik kom toevallig net terug van het consultatiebureau (ja,ik heb het gevonden met mijn routebeschrijving en drie keer de weg vragen...) met mijn dochter van 25 maanden en raad eens...? 83 cm en een schamele 9 kilootjes... !!! ja,ver onder de lijn dat snap je wel, het stipje op de computer werd zelfs rood!!! Maar ja, t popske eet ook bijna niets anders dan fruit,  brocolli en crackers, en frietjes natuurlijk  de rest laat ze staan, of smeert ze in haar haar, altijd dolle boel aan tafel hier... Ik moet haar nu maar zoveel mogelijk dingen geven die ze WEL eet en soepjes voor vitamines en mineralen... Verder hoefde ik me geen zorgen te maken, kijk  mams (ik dus) is ook maar ee kleintje met anderhalve meter en 49 kg...
Ik ben, zoals ergens eerder ook geschreven,  waarschijnlijk de jongste hier, met mijn 23 jaar en heb twee kids bij mijn ex, ben net verhuisd naar Belgie om bij mijn vriend te wonen en nu dus  (weer terug) proberen voor een derde kindje.

liefs as

(vloeien is weer....  gestopt,ik snap er werkelijk niets meer van!!!! Oh, vraagje nog he, stel nou dat ik dinsdag terug op contole  ga en het blijkt niet helemaal weg te zijn, wat dan? begint het feest dan weer van voren af aan???? Ik weet dat ik niet zo moet denken maar ik maak me gewoon zorgen...)


 
 
Hoi astrid,

Wat een lekker ukkie is je meid, nogal een verschil met die van mij. Hij is nu trouwens 8700 gram maar groeit nog zo'n beetje 150 gram per week!!. Die vent van mij was ook al ruim 9 pond bij de geboorte dus dat scheelt ook in het formaat. Zit heel netjes in de bovenste groeicurve ;) en eet werkelijkwaar alles wat los en vast zit, alles gaat er in.
Nou ben ik ook niet de kleinste ( 1.78 en 80 kilo) en mn man is niet klein. Wat heerlijk dat je zo jong moeder bent geworden. Ik ben ook blij dat ik nog niet " oud" ben   ik was 25 toen jasper werd geboren. Ik mijn vrienden kring ben ik de jongste. Maar soms heb je het zelf natuurlijk niet helemaal in de hand. 1 van mn beste vriendinnen ontmoette de man van dr dromen pas op dr 30ste.

Nou heb weer even genoeg gekletst. De kleine wil aandacht .

Liefs Jen



 


quote: Edith38 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('25-03-2009 14:31:17'));

Suus, ik heb het nog even nagezocht, want ik begon te twijfelen over de temp curve. het is dus zo dat je een temp stijging krijgt 12-24 uur NA de eisprong. En aangezien zwemmertjes langer overleven dan onze eitjes (grrrr) moet je dus vlak VOOR je eisprong klussen. Dus als je klust wanneer je temp stijgt ben je eigenlijke te laat.
Of wist je dat al en zit ik nu iets sufs te tiepen....

Sorry, ben nog steeds beetje warrig van de narcose, rotspul...




Hihihihi! Ja dat wist ik wel hoor! We hadden gewoon vanaf na het bloedverlies om de dag geklust. Precies een week nadat ik was begonnen (met tempen en klussen) kwam de temp stijging. Dus wist ik zekr dat ik rondom het ei heb geklust.
Tja, je gaat van alles proberen als het allemaal zo lang duurt.

Maar lief van je dat je er aan denkt om het mij te zeggen. oor hetzelfde geld wist ik dat niet
 
Hoi Astrid,
Je verhaal van je eisprong kon de mijne geweest zijn.
Toen wij voor de eerste bezig waren lag ik af en toe dubbel van de pijn. Gelukkig was het na 6 maanden raak en heb ik het daarna (natuurlijk) niet meer gevoeld. Toen we voor nr 2 gingen kreeg ik meteen 2 weken na het stoppen met de pil weer precies dezelfde pijn. Helemaal dubbel lag ik.
Toen 1 dag na de positieve zwangerschapstest alsnog ongesteld geworden. Maar toen wist ik het dus al wel zeker! Het was mijn eisprong. Daarna ook weer heel duidelijk gevoeld en 3 maanden later was ik zwanger van de 2de. idd met de kiezen op elkaar. Maar ik had het er voor over.
Na de 2de een implanon gehad (zo'n staafje met hormonen in mijn arm) Omdat ik zeker dacht te weten dat wij er klaar mee waren (beetje traumatische bevallingen en ook wat minder leuke zwangerschappen gehad).
Maar na 1,5 jaar toch dat staafje er maar uit, want we wilden toch graag een 3de. Helaas in 1 jaar tijd maar 4x ongi geweest waarvan 1x door een kuur hormonen om ongi op te wekken (de laatste keer van dat jaar), daarna wel weer een iets regelmatiger cyclus (4-6weken) maar nooit meer dat gevoel gehad.
En nu vond ik het gewoon 'jammer'. Ja het doet pijn, maar dan weet je tenminste iets!
Nu had ik het maar aan 1 kant hoor (rechts) dus als het ei van links kwam voelde ik niks.
Nu dus maar tempen om mijn ei te vinden, want die ovu testen vind ik persoonlijk niks. Heb nog nooit een positieve in mijn handen gehad.
Tempen moet inderdaad altijd rond dezelfde tijd. Dus ja, ik zet de wekker om half 7. Tja, ik heb het er wel voor over hoor!
Heb een lijst uitgeprint van www.freya.nl en die gebruik ik nu. Is ook voor als ik dus evt naar de gyn ga (wat ik natuurlijk niet hoop, maar als het deze ronde nog niet gelukt is gaat de HA ons doorverwijzen).

Fijn trouwens dat ook jij een goed gesprek hebt gehad met je man.
Wat kan dat opluchten he!

Op naar de nieuwe ronde en nieuwe kansen! En dat wij ook maar snel met een bole buik mogen rondlopen!!!!


 
Terug
Bovenaan