Hallo dames,
Ik ben nieuw in de groep hier en benieuwd naar alle ervaringen. Ik ben vorig jaar augustus gestopt met de pil, om eerst mijn lichaam en cyclus weer te leren kennen na 11 jaar pilgebruik. Tot juli 2017 altijd veilig gevreeën. Helaas heb ik een erg onregelmatige cyclus. Na het stoppen met de pil elke keer rond de 31/35/38 dagen en de laatste keren 51,53,56,43 dagen! Omdat ik ook een aantal keren heftige buikpijn had gehad ben ik naar de ha gegaan om dit te bespreken. De ha verwees mij door ivm mijn lange cyclussen en kinderwens. Vanaf juli gestart proberen om zwanger te worden. Alleen door die lange cyclussen vroeg ik me af of ik überhaupt een eisprong had en wanneer ik moest testen. Ovulatietesten heb ik wel 2 cyclussen geprobeerd maar nooit een positieve gehad. Dus ook nog geen echte goede poging gedaan, omdat ik gewoon geen flauw benul had. Vrijdag 29-09-17 op dag 17 van mn cyclus voor het eerst bij de gyn geweest. Al voorbereid op dat er misschien iets niet goed zou zijn stapte ik daar binnen met mijn vriend. Maar tot mijn stomme verbazing werd de gyn al enthousiast toen ze een speculum inbracht. Ik had volgens haar erg vruchtbare heldere afscheiding en het kon maar zo zijn dat ik heel dicht tegen mijn eisprong aanzat. En ja hoor, met de inwendige echo zag ze een ei die volgens haar op knappen stond! Dezelfde middag kreeg ik wat krampjes onderin mijn buik. Toch nog even een ovulatietest gedaan uit nieuwsgierigheid en deze knalde er ook uit. 'S avonds en gistermiddag seks gehad. Nu maar hopen dat het raak is! De krampjes in mijn buik heb ik nog steeds last van + af en toe ineens een hele scherpe reuk en geen afscheiding meer terwijl ik dit normaal wel heb. Sinds vandaag wat griepachtig (keelpijn, snotterig en hoofdpijn). Op internet lees je veel dat je voor een innesteling nog helemaal geen symptomen hebt, maar toch zie ik ook wel verhalen van andere ervaringen. Ik dacht ook echt van ach ik (of mn lichaam) houd mezelf voor de gek, maar ik voel me toch echt anders. Nu maar "geduldig" afwachten. Zijn er meer met zulke ervaringen?
Groetjes,
Annick
Ik ben nieuw in de groep hier en benieuwd naar alle ervaringen. Ik ben vorig jaar augustus gestopt met de pil, om eerst mijn lichaam en cyclus weer te leren kennen na 11 jaar pilgebruik. Tot juli 2017 altijd veilig gevreeën. Helaas heb ik een erg onregelmatige cyclus. Na het stoppen met de pil elke keer rond de 31/35/38 dagen en de laatste keren 51,53,56,43 dagen! Omdat ik ook een aantal keren heftige buikpijn had gehad ben ik naar de ha gegaan om dit te bespreken. De ha verwees mij door ivm mijn lange cyclussen en kinderwens. Vanaf juli gestart proberen om zwanger te worden. Alleen door die lange cyclussen vroeg ik me af of ik überhaupt een eisprong had en wanneer ik moest testen. Ovulatietesten heb ik wel 2 cyclussen geprobeerd maar nooit een positieve gehad. Dus ook nog geen echte goede poging gedaan, omdat ik gewoon geen flauw benul had. Vrijdag 29-09-17 op dag 17 van mn cyclus voor het eerst bij de gyn geweest. Al voorbereid op dat er misschien iets niet goed zou zijn stapte ik daar binnen met mijn vriend. Maar tot mijn stomme verbazing werd de gyn al enthousiast toen ze een speculum inbracht. Ik had volgens haar erg vruchtbare heldere afscheiding en het kon maar zo zijn dat ik heel dicht tegen mijn eisprong aanzat. En ja hoor, met de inwendige echo zag ze een ei die volgens haar op knappen stond! Dezelfde middag kreeg ik wat krampjes onderin mijn buik. Toch nog even een ovulatietest gedaan uit nieuwsgierigheid en deze knalde er ook uit. 'S avonds en gistermiddag seks gehad. Nu maar hopen dat het raak is! De krampjes in mijn buik heb ik nog steeds last van + af en toe ineens een hele scherpe reuk en geen afscheiding meer terwijl ik dit normaal wel heb. Sinds vandaag wat griepachtig (keelpijn, snotterig en hoofdpijn). Op internet lees je veel dat je voor een innesteling nog helemaal geen symptomen hebt, maar toch zie ik ook wel verhalen van andere ervaringen. Ik dacht ook echt van ach ik (of mn lichaam) houd mezelf voor de gek, maar ik voel me toch echt anders. Nu maar "geduldig" afwachten. Zijn er meer met zulke ervaringen?
Groetjes,
Annick