Hi meiden!
Ietwat laat weer. Sorry .
Afgelopen vrijdag heb ik mn werk voorlopig vaarwel gezwaaid! IK HEB VERLOF!!!!!
De donderdag zijn we met de afdeling wezen lunchen ter afscheid van mij, en vrijdag aan het eind van de middag moest iedereen even in de kantine komen, en toen kreeg ik een hele grote bos bloemen (waar ik nu heel allergisch voor ben, hihi, zit constant te niezen).
Was dus erg leuk, en ik vind het raar om voorlopig even niet terug te komen, maar er staat me iets bijzonders te wachten, en dat is veel mooier dan werken!
Helaas gaat het met mijn beste vriendin (ken haar al 13 jaar) niet zo goed. Afgelopen vrijdag kreeg zij te horen dat ze borstkanker heeft! Ze is even oud als mij: 28. Ik wist niet wat ik hoorde! Ik stond in de Prenatal dat ze me belde, ik wist wel dat ze die vrijdag de uitslag kreeg van haar borst (die was aan het ontsteken). Ik zou haar na het bezoekje aan de Prenatal bellen, maar zij dacht dat ik inmiddels wel weer thuis zou zijn. Ik zocht even snel een krukje op, want ze zei al tegen me: Is Chris bij je (mn man). Toen wist ik al genoeg. Gelukkig was het niet druk in de Prenatal, dus heb daar even zitten huilen. Haar borst moet er af gehaald worden, want die is niet meer te redden. Aan beiden kanten zit er 4 cm (!) kanker, geen knobbels, maar het zit aan klieren vast als een soort verkleving. A.s. donderdag krijgt ze nog meer uitslagen (gisteren hebben ze nog meer onderzoeken gedaan), en dan krijgt ze te horen of ze ook aan de chemokuren moet. Waarschijnlijk kan ze dan voorlopig niet eens bij mn kleintje zijn, als ze pasgeboren is! Ben die zaterdag naar haar toe gegaan, en ze was alleen maar aan het huilen. Gisteren had ik haar aan de lijn, en toen was ze wel wat positiever....Nou, ik hoop maar dat ze het allemaal gaat redden, ik zou haar nog niet willen missen! Maar ze heeft nog een lange weg te gaan. Over 3 weken word ze geopereerd. Voor die tijd gaan zij en haar vriend nog even een paar dagen weg....Gelijk hebben ze.
Geen fijn verhaal, maar ik ben er nog zo van onderste boven. Ik zit eigenlijk in een hele mooie periode nu, en zij absoluut niet!
Even nog een paar reacties naar jullie toe:
Joyce: Ik hoop zo dat het goed gaat komen met je nichtje! Jammer dat je ouders het niet direct hebben verteld. Ze zullen je hebben willen sparen, maar op dat moment kan ik me voorstellen, dat je er boos om bent! Toen Danny* van ons overleden/geboren was, toen in diezelfde periode, moest mijn broertje (3 jaar jonger) naar het ziekenhuis met een overdosis (wist niet eens dat hij aan de drugs zat). Hij was er bijna geweest. Mijn ouders vertelden dit pas een driekwartjaar later. Ik was ook heel boos en verdrietig dat ik het niet direct heb gehoord. Maar ja....ook zij wilden ons sparen met nog meer verdriet. Het gaat nu trouwens iets beter met mn broer en zn drugsgebruik.
Lilian: Hoe gaat het met je? Heb je uitslagen? En zijn ze goed? Ik zit hier te duimen hoor!
Mama30: Jij nog niet met verlof! Trek je het nog wel een beetje? Ik ben blij dat ik nu vrij ben hoor....langer had ik het denk ik niet getrokken.
Vandaag ga ik kleertjes wassen en het kamertje schoonmaken......
Tot snel.
Liefs, Kitty
