Hoi meiden,
He Ashley, wat vervelend die rode duivels. Ik ken het. Ik ben afgelopen woensdag ongi geworden.
Had een beetje hoop gekregen. Normaal heb ik een paar dagen voor ik ongi wordt last van m'n onderrug en slaap ik een paar nachten op m'n rug (doe ik normaal nooit). Dat had ik deze keer niet gehad en ik was heel moe. Ik probeerde mezelf maar in te dekken door te denken dat dat een nasleep was van de carnaval (weinig geslapen etc). Ik durfde gewoon niet te hopen, maar naar mate de nod dichterbij kwam kreeg ik toch hoop. Normaal wordt ik altijd 's morgens ongi, maar nu dus niet, dus ik bleef hopen en dacht als ik 's avonds nog niet ongi ben doe ik een test. Helaas, toen ik thuis kwam was het zover.
Dus RImke, zoals je kunt lezen gaat het nog niet al te best met ons. Sinds de miskraam zijn we nu alweer 5 maanden verder, alweer bijna een half jaar!! Ik moet zeggen, ik heb ook heel weinig geduld hoor. En iedereen maar zeggen "je moet er niet teveel mee bezig zijnj". Hoe kan dat nou? Ik wil het zo graag, dus hoe kun je er nou niet mee bezig zijn vraag ik me af. Als ik het van me af kon zetten zou ik dat doen, maar de wens is veel te groot, dus ik kan het niet.
Weer op naar de volgende kans.
De eerste paar dagen dat ik ongi was zag ik het echt niet meer zitten hoor, ik had er helemaal geen vertrouwen meer in. Maar vrijdag moet ik weer naar gyn voor controle eitjes, dus dan kunnen we weer gaan klussen, heb ik tenminste het idee dat ik weer iets aan 't doen ben. Als het allemaal gaat lukken want m'n mannetje is afgelopen week erg ziek geweest, is niet bevorderlijk voor het zaad zullen we maar zeggen.
We hopen er maar weer het beste van.
Ashley succes en Rimke, blijf voor ons duimen he?
Heel veel liefs van Wijstje -xxx-
