1ste x IVF, iemand tips of handige adviezen? :)

Hey dames, wat fijn de herkenning hier te lezen mbt de mannen. We kunnen niet met en niet zonder ze haha. Wij hebben gister flink ruzie gehad ik heb ook echt wel wat harde dingen gezegd..het lijkt dat het wel is doorgedrongen maarja voor hoe lang. Ik heb maar besloten het los te laten het geeft me meer stress er iedere keer wat van te zeggen en dat ik mij er zo aan irriteer. 
Zwindo, gelukkig dus nog niet heel veel erge kwaaltjes maar zo te lezen wel genoeg on je flink zwanger te voelen. Is het nu inmiddels een beetje gewend al? Ik doe ook al ruim een  jaar de warme sokken in huis en in bed aan.
Mandarijntje, jemig wat een  verhaal zeg... heel moeilijk lijkt het me wat jullie mee maken en bedenken wat nu te doen en welke keuze te moeten maken. Hopelijk gebeurt er alsnog een wondertje!
Lapjesendraadjes,  dat is wel fijn dat jullie een bevriend stel hebben die ook in een traject zaten. Dat missen wij beiden wel. Al mijn vriendinnen hebben meerdere kinderen en allemaal zonder gedoe zeg maar.. en bij mijn man heeft niemand van zijn vrienden kinderen. 
Ik heb trouwens een afspraak staan bij de poh om eens te praten over alles en mijn hart te luchten. En komende vrijdag nog gesprek met de gynaecoloog over de niche die in mijn baarmoeder zit en of dat nog in de weg staat van ivf. Spannende week dus nog!
 
Mandareintje, wat leuk een nestje met puppies. Dan snap ik wel dat je je handen vol hebt. Verder heb je een heftig verhaal. Lijkt me zwaar. Als ik het goed begrijp zijn jullie naar Duitsland gegaan omdat daar iets meer mogelijk is. Fijn ook dat de kliniek jullie even de ruimte geeft om na te denken, maar niet helemaal niet meer helpen. Ik ben nog niet zo op de hoogte van eiceldonatie. Is het niet mogelijk om een vierde keer te proberen en eiceldonatie te doen?
Zwindo, bedankt voor je tip. Normaal heb ik het niet snel koud, maar nu met dat thuiswerken wel. Ik heb dus al huissokken aan. Ik heb maar besloten om vanaf de punctie schoenen in huis te dragen. In ieder geval overdag tijdens het werk. Wat fijn om te horen dat het goed met jou gaat. Fijn dat je niet al te veel kwaaltjes hebt, al kunnen die kwaaltjes ook fijn zijn, doordat je dan weet dat het echt zo is. Kun je er langzaam een beetje van genieten? 


SuusX, wat fijn dat je nog even je hart kunt luchten. Ik snap jouw gevoel en irritatie over mannen helemaal, maar na al die jaren zie ik wel echt dat het gewoon anders voor ze is. Mijn partner doet echt zijn best en toch voelt het soms alsof ik het alleen doe. Hier hebben we dus ook nog wel eens discussies, maar we hebben nu afgesproken om op zo een moment het even los te laten. Discussie en irritatie is nu namelijk niet goed. 


Hier een onrustige nacht gehad. Schrok ongeveer een uur nadat ik was ingeslapen wakker. Ik voelde me echt slecht. Vooral misselijk, maar ook een beetje verward en alsof ik er niet helemaal bij was. Ik had erg pijn in mijn rechterarm (ik denk een combinatie van het actief bezig zijn overdag en verkeerd op mijn arm liggen) en mijn benen voelden erg onrustig en soms zelfs een beetje pijnlijk. Gelukkig ben ik na een tijdje op mijn rug te hebben gelegen weer ingeslapen. Vanmorgen was alles zo goed als weg. Net nog een klein beetje misselijk, maar dat kan ook door de spanning komen. Wat het is geweest weet ik niet, maar het was wel echt vreemd. Nog even een paar dagen volhouden tot aan de controle. 
Ik had overigens nog een paar tips gelezen voor na de terugplaatsing. Probeer zoveel mogelijk 'warm' voedsel te eten. Zo hoeft je lichaam minder op te warmen en is er meer energie voor de innesteling. Yoghurt, kwark, etc. schijnen niet zo goed te zijn. Wat wel en niet waar is, weet ik natuurlijk ook niet haha. 
 
Ik kan niet ontbijten zonder yoghurt. De enige vorm van melkproducten die ik dagelijks naar binnen werk, zitten belangrijke proteïnen in en die zijn ook nodig! Maar ik denk dat ik de yoghurt meteen bij het opstaan uit de koelkast haal. Na het douchen is het dan niet meer zo vreselijk koud.
Brabandse hoe ging je punctie?
 
Mttm inmiddels weer wat minder klachten? Stress kan natuurlijk ook veel rare dingen veroorzaken. Wij zijn uiteindelijk naar Duitsland gegaan omdat ik überhaupt nooit een goed gevoel had bij onze arts en al helemaal niet meer nadat wij zonder overleg naar een net afgestudeerde arts over werden gezet en bij haar onze 2de poging finaal fout ging. Slechts 2 eitjes gevonden en uiteindelijk zelfs 2 dagen in het ziekenhuis gelegen omdat ik een inwendige bloeding had opgelopen. Weinig begrip vanuit hun gehad dus was er klaar mee. Dit was net voor de corona crisis, dus wij hebben bijna een jaar gewacht voordat we in Duitsland verder konden.
Mandareintje wat fijn weer wat van je te horen. Pups hebben is erg veel werk, dus kan me voorstellen dat je gedachten nu ook ergens anders mee bezig zijn. Doen ze bij cuypers ook aan eicel donatie? Lijkt me een zware keuze. 
Suusx succes met je gesprekken, hopelijk lucht het allemaal op! 
Met mij gaat het goed! Gisteren de punctie gehad van icsi 3 met zware pijnstillers via infuus ipv algehele narcose. De anesthesist durfde een algehele narcose niet aan vanwege mijn gewicht, maar mocht de pijnstillers niet voldoende zijn, kon dat altijd nog omdat ik toch aan het infuus lag. Dus in eerste instantie teleurgesteld omdat ik vooral vanwege de narcose in Duitsland wilde blijven, maar was al erg bang heel ziek te worden ervan, maar de keuze was er dus nog steeds als ik het niet trok. Maar alles is mega meevallen! Heerlijk die pijnstillers, raakte zo zen dat ik bijna vergat te ademen, ik zat zo heerlijk op een warme fluffy wolk.
Het resultaat was ook top. Ze hadden 14 eicellen gevonden en we horen vandaag hoeveel er bevrucht zijn.
Nu een dag later voel ik me nog steeds beter dan de vorige keren. Voorheen moest ik echt volle dosis paracetamol en naproxen hebben, maar gisteren gewoon op alleen paracetamol getrokken! Dus ben nog steeds erg blij en hopelijk kunnen we zaterdag weer richting Duitsland om onze baby op te halen ❤️
 
Hier een kleine update vanaf hier.
Of vriendlief heeft het verkeerd begrepen, of de wachtlijst is inderdaad korter geworden. Voor 3 februari staat er voor mij weer een echo gepland. Ik belde op omdat ik niet snapte waarom. Maar dat schijnen ze altijd te doen voor ze de voorlichting voor het verdere traject geven. Wanneer deze dan weer is, dat is nog niet duidelijk. Ik hoop april, en dan zou het nog mooier zijn in mijn geboortemaand mei te kunnen starten. Vooralsnog houden we juni aan voor het echt kunnen starten. Toch ging ik net even door het plafond van blijdschap omdat wij begrepen dat alles stil zou liggen tm juni. Maar de assistente zei neehoor, 3 maanden, vanaf januari, is april en van te voren een echo. Fingers crossed!! 
 
Wat een  goede berichten brabandse en knuffeltje! 14 eitjes is echt heel mooi. En heb je vandaag nog meer gehoord?
April klinkt een stuk beter als juni knuffeltje fijn weer iets positiefs!! Geeft weer een beetje moed om door te gaan!
 
Terug
Bovenaan