schorpioen Ja dubbel... Of ik ben te lief, maar ergens snapte ik ze wel... Ze hadden het met pasen aan de familie verteld met cupcakes, en wilde toen al naar ons toe komen rijden. Ik snap die uitzinnigheid wel. En een hele blije bubbel na zon lange weg. Alleen ik heb er verdomd slecht van geslapen... Had ik nou maar niet om de echofoto gevraagd... Ik leef nog in mn geboortejaar 93 geloof ik... Tegenwoordig film je natuurlijk het echoscherm en dan heb je het meteen bewegend. Dus nu zit ik met het bewegende boontje in mijn hoofd... En ik zie nog de kinderkamer voor me. Dat moesten we perse ook zien. Dat was ook erg confronterend. Juist omdat wij nog moeten beginnen met alles... Ik laat het aan haar om voorlopig te blijven appen... Ik hoef niet meer te vragen hoe het bij hen gaat, want die missie is volbracht... Ik heb voor het eerst ook iets achtergehouden voor mijn moeder. Normaal zijn we zo close, vertel ik alles. Nu had ik genoeg aan mezelf dus dat medelijden en hoe voel je je nu geen behoefte aan. Misschien zeg ik na de punctie wel dat ook al was er een terugplaatsing, we overstimulatie hadden en een ev terugplaatsing maand er op. Lekker een keer een eigen bubbel.
---
Vriendlief kwam net thuis. Ook een kutnacht gehad. Wat ik al dacht. Vanbuiten stil, vanbinnen kolkt het. Verdriet omgezet automatisch naar boosheid. Hij gunt het zijn beste vriend ook heus wel, maar er blijft toch dingen knagen. Waarom zij wel? Als een steentje in je schoen. Of ik citeer, of je maanden moet wachten op een auto onderdeel bij de garage en jij kan niet rijden en een ander wel. Of ik citeer, zelf heb je een volkswagen golf en de ander de sportversie. We hebben samen staan koken en elkaar stevig vastgehouden. Vriendlief voelt zich ook extra kut dat het probleem bij hem ligt. Het had niet uitgemaakt, denk ik dan. Anders had ik me extra kut gevoeld en hij extra maakt niet uit. Nu lekker pasta eten met hèèl veel knoflook...