1ste x IVF, iemand tips of handige adviezen? :)

Jeetje Zwindo, pff. Heb je misschien ook contact met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt? Om ervaringen uit te wisselen?  Ik kan alleen maar zeggen, luister naar je hart. Ze zal altijd bij jullie zijn, kijkend vanaf haar wolkje. Jullie perfecte meid. Kweetniet of het door mn hormonen komt maar ik moet nu gewoon om jullie huilen... Gewoon doen wat voor jullie goed voelt. Misschien bedenken, wat nu als we geen traject nodig hadden gehad. Maar dan ging het natuurlijk heel anders. Met zon traject ben je zo 8ntensief bezig. Maar het kan je wel weer iets heel moois brengen, en wie weet duurt dat nog heel lang, dat weet je ook niet.
 
Hoi hier even een update
Morgen mag ik testen maar nu heb ik sinds gisteravond met inbrengen van het utrogestan wat roze rood slijm erbij ik dacht vanmorgen nou nu word ik ongesteld maar toen ik uit bed stapte niks aan de hand (meestal voel ik het dan gelijk lopen ) heb een test gedaan maar had het idee dat die niet goed was het controle streepje was heel licht en niet egaal gekleurd de test was negatief wat ik eigenlijk wel verwachtte nu had ik daarna bij het inbrengen weer wat roze rood slijm erbij en later wat licht roze rood in mijn inlegkruisje  ik ben bang dat de terugplaatsing niet is gelukt en de moed zakt alweer in mijn schoenen dat ik nu al denk ik wil dit niet meer weer de spuiten en al die hormonen in mijn lichaam na 6x iui en nu dus 1e ivf heb ik niet veel vertrouwen meer dat het ooit nog gaat lukken onze leeftijd werkt ook niet echt in ons voordeel dus weet het even niet meer 
Zo lucht wel even op dit 
 
Moet het toch even van me aftypen, ook al ben ik volgens mij de enigste die er wel mee zit... 
Hier lees ik enkel dames die zo door de prikweken fietsen en zonder moeite voor de punctie gaan.
Nou, ik heb sinds prik 2 een algemeen niet lekker gevoel in mijn buik. Zodra ik aan het werk ga (huishoudelijke hulp) zeurt het. Ik drink mezelf een ongeluk want dat schijnt goed te zijn.
Ik probeer niet teveel te lezen, maar wat heb ik nu weer even een dipmomentje.... Ja, we prikken nu ergens naartoe. Maar gaat het allemaal wel werken? Zullen we wel ooit ouders worden? Zoveel kansen dat het alsnog misloopt en we nog steeds met lege handen achterblijven. Angst grijpt me vast, zorgen maken me moe. De hormonen maken me emotioneel. Nergens grip op dat het goed gaat komen. Pff zit er even helemaal doorheen...
 
Knuffeltjee dit herken ik wel prikken deed wel zeer soms maar was ook zo weer weg gelukkig de punctie was gewoon goed verdoofd maar voelde bij de linker kant wel even het prikje de terugplaatsing was wel pijnloos en snel klaar verder heb ik dat gevoel van of het ooit nog lukt ook .heb 6x iui en nu 1 ivf behandeling gehad em 2 jaar bezig maar vanochtend zei je tegen mij dat ik hoop moest houden en nu zit ik jou weer op te peppen? dus kom op hou de moed erin weet niet waar het  gevoel opeens vandaag komt bij jou ?
De moed had ik tussen de middag wel weer een beetje maar dat schommeld wel.per uur bloeden zet niet echt door maar ga er van uit dat het mislukt is dus morgen maar even weer het ziekenhuis bellen
 
Hoi Caronline, hoe is het vandaag bij jou?
Bij mij kan dat gewoon in vlagen ineens toeslaan. Voelde me gister echt niet lekker, las teveel andere verhalen en ineens toch wat paniek... Nu wel weer zen. Hebben jullie nog cryos voor volgende pogingen?
 
Hoi knuffeltjee
vanochtend had ik zoals wel verwacht een negatieve test maar kwam toch wel even binnen ik heb daarna het ziekenhuis gebeld en moeten we een maand rust nemen omdat alles nog opgezet is en dat moet eerst weer normaal zijn eerst baalde ik wel even maar later even later bezinken en eigenlijk vind ik het ook wel goed zo wij gaan deze maand proberen er niet mee bezig te zijn dus ook geen ovulatietesten deze maand en eerlijk gezegt geeft mij dat ook wel rust even geen druk op het zwanger worden en even genieten van wat we wel hebben neem even wat afstand op het forum maar lees af en toe wel even bij ik ben blij voor degene waar het bij gelukt is het geeft ook wel hoop maar merk ook dat ik dat wel erg lastig vind 
Gelukkig gaat het met jou ook weer beter soms vliegt het je ook gewoon even aan en dat is niet zo gek als de wens zo groot is?? 
 
Wat jammer Caroline! Ik snap dat het toch hard binnenkort ookal had je het verwacht. En die maand wachten lijkt me ook frustrerend. Maar fijn dat je daar nu wat berusting in hebt gevonden.
knuffeltje, heel logisch dat het in vlagen komt die emoties. Ik heb dat zelfs met de pil alleen al.. 
welke hormonen ga je eigenlijk gebruiken? Nu de decapeptyl? En wanneer begin je met stimuleren? 


wanneer zijn jullie allemaal eigenlijk begonnen met je eetpatroon aanpassen alsof je zwanger bent? Ik drink nu namelijk nog wel eens drankje maar er komt een moment waarop ik daar mee stop. Maar ben aan het twijfelen of ik dat doe wanneer ik met de decapeptyl begin of dat dat beter eerder kort zijn. Ik ben trouwens geen grote drinker hoor, gemiddeld 2 wijntjes in de week 
 
Terug
Bovenaan