Zwindo wat een ontzettend lief gebaar zeg! Hopelijk ging het gesprek goed? Ben je er oké mee?
knuffeltjeee klinkt alsof er veel gaande is! Hopelijk betekent het wat goeds ?! Heel langzaam kom je steeds dichter bij de testdatum.
welke capsules moet je gebruiken? Ik krijg volgens mij ustrogan maar ik hoef ze maar 2 keer per dag. Vraag me af waarom ik ze niet 3 keer moet, want dat lees ik veel op internet. Begin door al die verhalen echt te twijfelen aan ons ziekenhuis.
hier inmiddels 4 keer gonal f 150 gehad. Heb echt op momenten wel al flink last van mijn buik. Aan de ene kant voelt het fijn dat er iets lijkt te gebeuren. Aan de andere kant ben ik er daardoor echt veel meer mee bezig. Ik merk dat ik onwijs toeleef naar de echo en gek genoeg ook naar de punctie. Kan niet wachten tot het eindelijk zo ver is! Merk ook dat ik steeds vaker er van uit ga dat het in 1 keer raak zal zijn. Verbaas me soms echt over mijn eigen naïviteit. Ik weet heel goed dat de kans groter is dat het niet in 1 keer lukt. En dat er nog heel veel hobbels te nemen zijn voor we überhaupt tot een terugplaatsing komen. Maar ik kan het gewoon niet uit mijn hoofd zetten. Waar ik eerst vol verdriet keek naaar babykleertjes smelt ik er nu weer helemaal bij weg. Ik ben weer helemaal aan het dromen over een kleintje. Iets wat ik al heel lang niet meer kon.
Ik ben onwijs bang voor teleurstelling straks, maar geniet er stiekem ook van om weer die hoop te hebben. Voel me weer alsof we 2 jaar terug zijn en het voor de eerste keer probeerden
knuffeltjeee klinkt alsof er veel gaande is! Hopelijk betekent het wat goeds ?! Heel langzaam kom je steeds dichter bij de testdatum.
welke capsules moet je gebruiken? Ik krijg volgens mij ustrogan maar ik hoef ze maar 2 keer per dag. Vraag me af waarom ik ze niet 3 keer moet, want dat lees ik veel op internet. Begin door al die verhalen echt te twijfelen aan ons ziekenhuis.
hier inmiddels 4 keer gonal f 150 gehad. Heb echt op momenten wel al flink last van mijn buik. Aan de ene kant voelt het fijn dat er iets lijkt te gebeuren. Aan de andere kant ben ik er daardoor echt veel meer mee bezig. Ik merk dat ik onwijs toeleef naar de echo en gek genoeg ook naar de punctie. Kan niet wachten tot het eindelijk zo ver is! Merk ook dat ik steeds vaker er van uit ga dat het in 1 keer raak zal zijn. Verbaas me soms echt over mijn eigen naïviteit. Ik weet heel goed dat de kans groter is dat het niet in 1 keer lukt. En dat er nog heel veel hobbels te nemen zijn voor we überhaupt tot een terugplaatsing komen. Maar ik kan het gewoon niet uit mijn hoofd zetten. Waar ik eerst vol verdriet keek naaar babykleertjes smelt ik er nu weer helemaal bij weg. Ik ben weer helemaal aan het dromen over een kleintje. Iets wat ik al heel lang niet meer kon.
Ik ben onwijs bang voor teleurstelling straks, maar geniet er stiekem ook van om weer die hoop te hebben. Voel me weer alsof we 2 jaar terug zijn en het voor de eerste keer probeerden