35+ klussers 2

Hoi allemaal, lekker weekend gehad? Ik wel. Gisteren lekker naar een theaterstuk geweest in Amsterdam en vandaag naar een dierentuin(tje) hier in de buurt. Ik had een paar uur geleden een vette ovustreep, dus straks klussen. Gelukkig maar dat het gisteren niet was...
Hoe is het bij jou Gwen? ook nog aan de klus?

Sandy, hoe is het nu? Nog steeds geen RD's?????

Maaike, als je een cyclus hebt van 28 dagen, dan is je eisprong op zijn laatst 14 dagen daarvoor geweest, maar kan ook 13, 12, 11 of 10 dagen daarvoor zijn. De fase na je eisprong kan nl. verschillen maar moet minimaal 10 dagen zijn wil het eitje in kunnen nestelen. Bij mij is het vaak 14 dagen maar is ook wel eens 12 dagen geweest. Je eisprong is geweest, als je temp omhoog gaat met minimaal 0,3 graden. 3 dagen daarvoor mag de temp ook niet boven deze waarde zijn geweest. Blijft daarna de temp  minimaal 3 dagen hoog, dan  kun je ervan uitgaan dat je eisprong op de dag voordat de temp omhoog ging geweest is. Vaak gaat de temp op de dag van de eisprong ietsie naar beneden. Snap je het nog? Lastig he?

He Jet, sterkte met jullie hond. Naar he als je beest ziek is. En epilepsie lijkt me helemaal eng om mee te maken.

Brigitte, leuk weer naar de vk, hartje luisteren!!!

Aaah Gwen, lief he je knulletje!

Nou meiden, later!

xx Luna
 
Hoi allemaal,


Morgenochtend vroeg gaan we naar de gyn. spannend! Ik hoop maar dat alles in orde is en het gewoon een kwestie is van geduld, hoewel dat ook erg moeilijk is!

trusten,
Wietske
 
Wietske wat spannend he! Ik ben heel benieuwd wat er nu gaat gebeuren. Hopelijk is alles inderdaad goed, en zijn jullie snel zwanger! En als jullie wel wat hulp nodig hebben, dan weet je het tenminste.

Maaike... afwachten al weer, die weken zijn het moeilijkst he. En Luna, succes en veel plezier de komende dagen! We duimen weer!
Gwen ook al aan de klus of nog niet?

groetjes allemaal, ga nu lekker slapen, morgen om 7 uur beginnen... nog maar 4,5 weekjes werken!

Brigitte
 
Hey meiden,
 
Ben ik weer ff ga straks nog ff op jullie allemaal reageren maar moet zo weg dus ja ff kort zeg maar!!!
Zaterdag dacht ik dat de RD zouden komen had een beetje bloedverlies, maar daarna helemaal niks meer die dag en zondag weer met afvegen naar wc bezoek en dat heb ik eigenlijk nu nog!!! Weet het ff niet meer wat er nu aan de hand is mijn lijf doet nu wel erg raar!!! Denk dat ik morgenvroeg nog één keertje ga testen dan is het bijna 1 week geleden dat ik getest heb en ga naar de frauenartz toe misschien is er wel wat te zien op de echo!!! Nou meiden ga snel!!!!
 
Tot later!!!
Sandy
 
 
Hoi meiden,

sandy, wat vreemd, ben je wel vaker over tijd of anders nooit? Lijkt me heel erg spannend; niet ongie en ook geen test, kun je alleen maar afwachten, dat is juist zo moeilijk.

We zijn vanochtend bij de gyn geweest, was zeer prettig bezoek! Onze gyn blijkt een vrouw van onze leeftijd (rond 35-40). Heel vriendelijk, rustig en behulpzaam. Ze heeft een inwendige echo gemaakt, ik had nog nooit in zo'n stoel gezeten en zo'n onderzoek gehad, viel me reuze mee! Wel interessant om jezelf eens van binnen te zien. Alles zag er gelukkig goed uit. Ik heb bloed laten prikken om de hormonen te bekijken en mijn man moet volgende week z'n spulletje inleveren.
Helaas duurt het nog wel even voordat we uitslag hebben. Als ik weer ongie wordt moet ik bellen om dan voor de 11de dag een afspraak te maken en dan gaat ze het eitje bekijken. Dan krijgen we ook de uitslagen van de overige onderzoeken, dus eerst nog maar eens een maandje zelf proberen!

Nu heeft het mannetje de tafel gedekt, dus ik ga een broodje eten, tot later!

groetjes,
Wietske
 
Hoi Luna en anderen,
Tuurlijk reageer ik nog wel, maar ik kan helaas niet iedere dag kijken en schrijven (ben druk....baan en moeder, zegt genoeg, ha ha). Ik wil mijn ellende niet misbruiken voor gratis ovulatietesten, zo ben ik niet.
Ik ben juist op zoek naar medestanders, of zo iets.
Eigenlijk wilde ik niet meer het internet op omdat je dan altijd kwaaltjes van anderen aan jezelf gaat koppelen. Maar nu ben ik wat sterker erin geworden.
Oke,
Ik ben 36, getrouwd, een dochter van 2,5 jaar Lotte genaamd en docent. In onze vriendenclub gaat alles voor de wind met zwanger worden....Toen ik de miskraam kreeg schrokken ze allemaal enorm, wij natuurlijk het ergste.
Nadat Lotte 1 jaar was wilde ik er pas een beetje aan denken, aan nr. 2. Uitgaande van minimaal een half jaar ging we toch maar aan de slag. Na 8 mnd. zwanger. Ik voelde met best goed. We hadden een weekje Vlieland geboekt in de zomer en toen sloeg de misselijkheid toe. De hele week in een prachtig duinhuisje, in bed gelegen. Maar het was voor een goed doel. Op mijn verjaardag, 15 juli, vertelde we het familie en vrienden. Mijn werkkamer waren we al leeg aant maken, want we hadden tenslotte NU zomervakantie. De dag na mijn verjaardag gingen we vrolijk naar de verloskundige.....ze kon niks vinden bij de echo. Ik was 10 weken ver, maar het was zwart. Dat zal ik nooit meer vergeten. Na een inwendige echo zag ze wat vlekken en vertelde ze ons het slechte nieuws. We lleefde dagen in een soort waas. Lotte voelde het allemaal aan en knuffelde ons veel.  
Oke, en nu?? Naar de gyneacoloog dus. Toen nog een echo gemaakt, stiekem hoopte ik op een kloppend hartje, want het vruchtje was nu wel goed zichtbaar. Na meting bleek dat het bij 8 weken gestopt was met groeien, terwijl de vliezen wel doorgroeide. WAAROM was ik dan zo misselijk??? Ik had 100 vragen. Toen koos ik voor misoprostol, dus op de dag van de Intocht van de vierdaagse (Ik kom uit nijmegen) lag ik tv te kijken in het ziekenhuis met inmiddels kleine wee-tjes. Ik had een zeer fijne gynaecoloog. Hij snapte dat ik niet meteen voor de currettage koos. savonds kwam het vruchtje eruit, ik wilde niet kijken. Maar omdat er nog resten waren en mijn zwangerklachten bleven, en ik niet meer op een stoel kon zitten, moest er toch nog een curettage plaatsvinden. Voordat ik de verdoving kreeg heb ik liggen huilen als een klein kind. Ik wilde het proberen te zien als een technische afhandeling, maar dat lukte niet. Ik vond, en vind, het erg pittig hoe ik met de Missed Abortion om moet gaan. Daar waarschuwde de verloskundige me voor, en ze heeft gelijk gehad. Zodra je zwanger bent denk je aan een baby, JOUW baby. En die komt dan ineens niet!!
Ik heb veel spanningen ervaren omdat ook mijn cyclus maar niet op orde kwam. veel te kort of juist veel te lang. Ik was altijd 28 dagen. Dus ook steeds telleurstellingen bij zwangerschapstesten. Mijn gynaecoloog stelde me steeds gerust. Hij is inmiddels naar een ander ziekenhuis, BALEN. Ik moest er gewoon om huilen.
Nu heb ik een fantastische vrouw als gyn en ze zegt dat alles in orde is.Ze stelde voor met een maatschappelijk werk in het ziekenhuis te gaan praten. Want spanning werkt de vruchtbaarheid tegen. Oke, gedaan. Best oke. Ze wees me op de spanningen waar ik voor een deel zelf voor zorgde. Ik had mezelf nl. opgelegd voor de uitgerekende datum van de 2e zwangerschap opnieuw zwanger te zijn.....dat lukte niet. Maar ik ben degene die dat mezelf heeft opgelegd, niemand anders.
Uiteindelijk geloof ik wel dat alle cyclusproblemen eigenlijk gekomen zijn door spanningen rondom zwanger worden. Nu heb ik 1 keer al een normale cyclus gehad en ben daar erg blij mee. Ik krijg er meer vertrouwen in en zo moet de spanning langzaam weggaan. Dus ik kan niet echt vertellen hoelang ik bezig ben.....ik denk vanaf oktober, dusz'n 6 maanden.
Maar ik wil dat niet meer zo bijhouden (doe ik stiekem toch...) omdat je ook weleens een maandje ziek bent op het juiste moment, of je man, toch???
Die ovutesten werken als een tierelier, echt een vette uitslag. Dus dat geeft me ook weer vertrouwen.
We hebben besloten er meer grip op te willen hebben; dus ovutesten doen, echt goed productiewerk afleveren, gezonder leven, vooral genoeg beweging. ook als ik zwanger ben willen we weten wat het wordt en echo's maken bij 7, 9 weken enz. De natuur kan ons belazeren, maar ik wil er iets meer grip op hebben, Ik ben teveel telleurgesteld om verrast te worden. Ik heb dat al een keer meegemaakt met Lotte, en dat was erg verrassend, omdat ze groot en zwaar was dachten we dat het een jongen zou worden.

Ook hjet advies van maatschappelijk werk om een soort pauze in te lassen.......dat doen we toch niet. Zoals het nu gaat zijn we er tevreden mee.

Pffff effe stoppen. Ik ga even mij lesjes voorbereiden en ik moet even de tijd nemen om iedereen te leren kennen op dit forum. Dus zal ik vaker moeten kijken....beloofd.


groet, Mirjam
 
Hoi hoi!!!

Wietske wat fijn dat het bezoek mee viel, je zult best zenuwachtig geweest zijn, en dan is het natuurlijk wel prettig dat je een begripvolle arts hebt! ook fijn natuurlijk dat er bij jou op het eerste gezicht ook niks aan de hand lijkt te zijn, nu nog ff afwachten op de zwemmers van je hubbie. Wie weet, hoeft de rest van de onderzoeken niet meer, dát zou natuurlijk helemaal geweldig zijn. Wanneer is je volgend NOD? duurt nog wel even he, je bent toch net ongi geweest?

Mirjam, wat een heftig verhaal zeg! Het is natuurlijk ook heel ingrijpend als je lichaam je zo voor de gek heeft gehouden en dat je dan zo'n teleurstelling moet meemaken. Hier op het forum zijn er helaas ook een paar die deze ervaring hebben.

Ikzelf ben nu 29 weken zwanger van ons eerste kindje, ben 38 jaar. Wij zijn wel lang bezig geweest, maar ook omdat we in het begin niet echt gericht aan het werk waren. Mijn vriend wist maar steeds niet of hij er wel of niet aan toe was, dus nu bijna 2 jaar geleden besloten we met de pil te stoppen en maar zien wat er van kwam. Nou niks dus! Ik durfde niet te veel aan te dringen, want dat liep toch maar uit op ruzie. Vorig jaar juli begon hij er opeens zelf over, en vanaf toen zijn we wat beter op gaan letten. In sept was ik voor het laatst ongi en op 16 oktober teste ik positief! Ben op 25 juni uitgerekend... spannend hoor. Tot zover gaat alles goed, ben ook heel positief erover maar ja, tot dat je een gezond kindje op je buik hebt liggen denk je toch ook aan wat er allemaal mis kan gaan.
 
Nou dat was zo'n beetje mijn verhaal, dan ken je al weer 1 persoon wat beter hier. Verder gewoon regelmatig lezen, dan blijf je op de hoogte en leer je iedereen vanzelf kennen. Enne. soms schrijven we heel veel, soms is het rustig. Dus voel je niet verplicht om iedere dag te schrijven hoor, maar we vinden het natuurlijk wel erg leuk om regelmatig te horen hoe het je vergaat!

Hoe gaat het met de ovu-testen Luna, nog steeds 2 strepen??

groetjes, Brigitte
 
Terug
Bovenaan