3e zs... onverwacht of ongewenst... wat moet ik nou doen?

hoi,

ook ik wil hier even op reageren zonder je letterlijk aan te vallen

maar ik wordt er ook boos om want ja als je sex hebt??? weet je wat de gevolgen kunnen zijn toch?
en ja als je man het nu ineens niet wil had die hem in zijn broek moeten houden
sorry dat ik het zo zeg maar zo voel ik het .
ik geloof in deze tijd namelijk niet meer echt in "ongelukjes"
en ik vind als je de daden doet moet je de gevolgen ook dragen

waar er 2 eten, eten er ook 3 toch?

idd je hebt gelijk de optie tot abortus is er nu eenmaal dat klopt
maar de reden tot is weer een ander verhaal
ik ben helemaal niet tegen abortus , in sommige gevallen
maar omdat je even niet goed hebt "opgepast"
sorry dat gaat er bij mij niet in

succes met je beslissing

en excuus voor mij "duidelijke mening"

afz. moekje
 
Hallo,
Ik wil ook even mijn mening kwijt, wel ontzettend moeilijk die keus waar jullie voor staan.
Nadat ik vorige maand niet ongesteld werd was mijn man ook meteen heel stellig ,laat maar weghalen hij wil absoluut geen derde meer. Ik ook niet maar kan ook niet zo stellig daarin zijn.Ik heb tussen ons eerste en tweede meisje 2 miskramen gehad, veel verdriet en dan een zwangerschap met een abortus beiindigen?
Gelukkig was het bij ons vals alarm maar het heeft me wel aan het denken gezet.
Ik was namelijk al meteen oplossingen aan het verzinnen bijv. auto eruit, we hebben hem nog niet zo lang, heerlijk dat wel maar kan ook zonder dan maar een goede fietskar.En inderdaad twee op een kamer.
Dus ook al wil ik  geen derde, een abortus zou voor mij geen optie zijn,en als ik jou verhaal zo hoor voor  jou ook niet.
Alleen je bent wel met z'n tweetjes hierin.
En ik kan me voorstellen dat het een enorme druk op je relatie legt, maar je hebt ook al twee kindjes  samen.
Ik ben erg benieuwd of jou man ook met jou mening mee wil gaan.
Wens je heel veel sterkte met deze situatie.
Liefs Danielle
 
quote: moekje reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('11-01-2007 15:00:04'));

hoi,

ook ik wil hier even op reageren zonder je letterlijk aan te vallen

maar ik wordt er ook boos om want ja als je sex hebt??? weet je wat de gevolgen kunnen zijn toch?
en ja als je man het nu ineens niet wil had die hem in zijn broek moeten houden
sorry dat ik het zo zeg maar zo voel ik het .
ik geloof in deze tijd namelijk niet meer echt in "ongelukjes"
en ik vind als je de daden doet moet je de gevolgen ook dragen

waar er 2 eten, eten er ook 3 toch?

afz. moekje



Sorry moekje, maar ik vind dat je dingen wel wat simpel ziet hier. Dus als je genoeg kinderen hebt moet je je verdere huwelijk maar niet meer aan sex doen? Dat maakt pas echt een relatie kapot. Ongelukjes gebeuren ook als mensen wel goed oppassen met anticonceptie. En bij kinderen opvoeden komt ook wel meer kijken dan alleen voeden kleden en een dak boven het hoofd geven. Ze hebben ook emotionele behoeften.

Moeder van twee, heeft je man de brief al? Hopelijk neemt hij er even de tijd voor erover na te denken zonder meteen weer nee te roepen. Ik hoop dat je gauw door deze moeilijke periode heen bent.

liefs Danielle

 
hoi,

ik vind juist helemaal niet dat ik het simpel zie ,
maar ik vind een abortus veel simpeler dan mijn mening

en ik weet ook wel dat een kind meer nodig heeft dan eten en een dak boven zijn hoofd
maar waar er plek is voor 2 kinderen om liefde te geven is er toch ook plek om een derde kindje liefde te geven ?????

bovendien het is "mijn"mening

de keus is ieder voor zich

groetjes moekje
 
Lieve mama van twee,
Ik hoop echt van ganser harte dat jullie hieruit kunnen komen samen!!
Als hij je dwingt tot een abortus dan ben ik bang dat jullie huwelijk daaraan kapot gaat.
Want tja het groeit nu al in jouw buik niet in die van hem.
Ik begrijp jullie dilemma wel. Maar ik denk dat jij al weet wat jij wilt en ik ben bang dat
je man niet veel keus heeft. Want jij bepaalt uiteindelijk wat er gebeurt en niet hij!
Maar goed ik hoop dat jullie er goed en duidelijk over kunnen praten en ik hoop dat
je je kleintje kunt houden.
Veel sterkte en succes. Ik leef met jullie mee.
Liefs Melanie
 
Moekje, natuurlijk heb je recht op jouw mening, vrijheid van meningsuiting enzo, maar als je de reactie van krissie105 hebt gelezen, iemand die ervaring heeft met een abortus, dan kan ik niet geloven dat je een abortus simpeler vindt. Het is geen makkelijke beslissing en mij persoonlijk lijkt het het moeilijkste dat je ooit kunt doen. ik zou het zelf nooit kunnen doen maar je weet nooit van tevoren in welk situatie je verzeild raakt in de toekomst. Ik vind het ook heel goed van moeder van twee aan de ene kant dat ze haar man bij deze beslissing betrekt, het is toch zijn kind en het gaat ook om het geluk van hun gezin en andere kinderen. Het is niet zo dat dit het eerste kind is en hij er nog makkelijk bij weg kan lopen.
Dingen zijn nou eenmaal nooit simpel als er al kinderen zijn.

groetjes Danielle
 
Hoi mama van 2,

Zwaar hoor dat jouw man zo'n stellige mening heeft.
Ik zou zeggen luister vooral naar jezelf.
Ben zelf tegen abortus en zou er niet aan moeten denken om zo'n lief, klein, bijzonder wondertje weg te halen.
En ik zou idd ook zeggen kijk eens op de site vd VBOK en neem contact met hen op. Zij kunnen je verder helpen met verwerken etc...

En ik durf er bijna niet over te beginnen. Maar is voor de rest alles wel goed in jullie huwelijk? Dit vraag ik met een reden. Want in mijn kenniskring is het gebeurt dat een stel dacht dat ze zwanger waren. De man was toen heel boos en stellig over abortus enz... Later bleek het voor hen vals alarm te zijn. En 2 maanden later vertelde hij dat hij vreemd ging.... Dat hij boos was had dus een duidelijke reden.

Ik hoop voor jou dat jullie eruit komen en jullie samen met z'n  allen gelukkig mogen worden!
Sterkte met de brief en de gesprekken!
 
Lieve Mama van 2.
Wat zit jij in een rot situatie, ik vind het echt heel erg voor jou om zo voor de keuze te worden gezet. Je wilt het graag houden, maar je bent niet alleen met deze keuze dat begrijp ik. Maar ik vind het  niet eerlijk van je man vindt is dat hij zegt "Wat de keuze ook wordt, we praten er niet over" Daar kan ik me echt een beetje kwaad over maken. Stel je voor als je ervoor kiest om het weg te halen (ik hoop het niet) waar is de steun van je man, dat heeft hij je toch belooft toen jullie trouwden?  Jij zit er straks geestelijk en lichamelijk mee en je hebt ook nog 2 kinderen die recht hebben op een  vrolijke, gelukkige moeder een kind voelt heel goed aan hoe een moeder zich voelt. Echt.
Ik wens je super veel sterkte en hoop dat je wat je ook doet  echt zeker weet.  
Heel veel liefs Esther
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan