3e zs... onverwacht of ongewenst... wat moet ik nou doen?

dit is toch geen discussie over de voors en tegens in het algemeen over abortus...
het is een moeder die onverwachts zwanger is geraakt, hierdoor in de war is en om raad vraagt zodat ze haar gedachten kan ordenen en een weloverwogen beslissing kan nemen.
 
Weet je wat het probleem is? Iedereen benaderd dit probleem vanuit zijn/ haar eigen situatie. Ik weet haast wel zeker dat mijn man en ik het kindje zouden houden. Maar moeder van 2 zit in haar eigen situatie, die wij natuurlijk niet zo goed kunnen inschatten. Daarom is het altijd zo lastig om mensen te vragen wat zij zouden doen.

Ik heb dat laatst met mijn eigen zus gehad, die mij vroeg of ze nog een kindje zou krijgen. Ik heb toen ook gezegd dat ik het best met haar wilde hebben over voors en tegens, maar dat mijn eigen mening niet zou vertellen. Ik kan nooit in haar hoofd en hart kijken.

Moeder van 2, heel veel sterkte en ik hoop dat jullie er uit komen. We denken aan je morgen en hou ons op de hoogte!

Groetjes, Marisa
 
Volgens mij zijn de meeste berichten (eigenlijk allemaal wel) geschreven met goede bedoelingen. Uit de berichtjes van moeder van 2 blijkt gewoon dat ze zelf niet achter een abortus staat. Iedereen hier wil haar dat verdriet besparen dat ze waarschijnlijk krijgt als ze wel kiest voor een abortus, waar ze dan weer spijt van krijgt.

Niemand hier wil haar moedwillig kwetsen.

Miep


 
Mama van twee,
Ik wil gewoon even zeggen dat ik heel blij voor jullie ben dat er gepraat wordt!!
Zo te lezen komen jullie hier wel uit.
Ik feliciteer je bij deze daarom vast met je zwangerschap!!!
En je hoeft je absoluut niet te verontschuldigen omdat je dit hebt aangekaart.
Daar is dit forum toch ook voor? Tuurlijk alles kan altijd erger... Maar voor jou is dit
een heel groot (begrijpelijk) probleem. Dus ik vind het niet meer dan logisch dat je het
op het forum zet!!
Heel veel succes morgen bij de huisarts en ik hoop dat jullie dan lekker kunnen
gaan genieten van dit wonder.
Liefs Melanie
 
Beste moeder van twee,

Allereerst gefeliciteerd met de zwangerschap.
Wat een moeilijke keuze zullen jullie moeten maken! Niet alleen voor nu, maar ook voor later. Je zult altijd herinneren aan deze tijd. De tijd dat je uitgerekend zou zijn etc.

Ikzelf heb een heerlijke dochter van 5 jaar. Voor haar 1 miskraam (15 weken) en vorig jaar een bbz (buitenbaarmoederlijk) met 8 weken. Wat zou het leuk voor haar geweest zijn. Ik zou dolgelukkig zijn met een zwangerschap.

Je ziet: het is en blijft een wonder een kindje. Dus laat je man dit ook zien! Je wilt er samen over eens zijn, maar het ´weg ´ laten halen is iets wat je niet zomaar doet. Praat erover, zeker met deskundigen.   Als jullie de baby houden (te weinig ruimte kom je wel over heen hoor!, mocht je geen spullen meer hebben. ... let op in je vriendenkring is nog van alles!). Wij willen tegenwoordig alles plannen. Zo zie je: het leven is niet altijd te plannen.

Ik hoop dat julllie de keuze maken om de baby te houden, en dat jullie er samen voor kunnen gaan. Veel sterkte met de moeilijke keuze.

Eva
 
hoi lieverd,



laat nooit een abortus /moord plegen;dat is destructief voor je zelf
dus ook voor je man.Je man is egoistich ,dan moet hij zich hier na maar
laten sterilliseren.

maar nu dient hij zijn positie als man in te nemen.bovendien jij moet
het meeste doen.   joh dit schatje kon je wel eens heel dierbaar
worden.   wij hebben ook een geheel onverwacht kindje in moeilijke
situaties, maar ik zou nooit meer terug willen.

Het leven wordt je gegeven. Ik heb een week cures gehad wat abortus
voor gevolgen heeft.Nou heeeel veel .en er zijn mensen en organisaties
die je helpen willen met het behouden van je kindje als er problemen
zijn. ook materieel.maar abortus daar krijg je wroering over.en diepe
afwijzing van je vrouw zijn.en jezelf.. nog een ding ik zat 3 weken
geleden in de wachtkamer en daar zat een vrouw me blij te vertellen dat
dit haar 4 keizersnee en 4 e kindje wordt! haar man zat naast haar.ik
stond verbaast.dat dat kan.maar ze zag er heel gezond en fit uit.en dat
is ze ook.laat je niet door je man verleiden of manipuleren .

aub.

Leven accepteren geeft leven! .doden brengt   dood voort.

veel moed en kracht om je eigen keuze te doen in wijsheid.

groeten mijn man en marja2.

 
nog dit we moest 2 keer verhuizen ,hadden geen geld,kregen maar steeds
geen baan hadden relatie problemen.en toch je kunt het wel hoor.ik weet
dus dat het niet makkelijk is en toch leer je het stap voor stapje te
overwinnen.   ook   meer moeders verhuizen in hun zwangerschap
:ik lees het zoveel. er zijn toch wel helpers?

vast wel iemand. wij moesten soms lang wachten op hulp maar het kwam toch.

noe ik hoop dat je er wat mee kan.. groetjes marja2

 
Hallo lieve mensen,

Ik ben echt ten einde raad... Vanmiddag hebben we een afspraak met de dokter, maar ik weet niet wat ik ervan moet denken.

Mijn man is zo ontzettend hard, ik ken m bijna niet meer terug. Ik heb gister tegen hem gezegd dat ie er maar even met zijn moeder over moet praten (misschien dat dat mij zou helpen, snappie...). Dus hij gebeld en gezegd hoe en wat. Wat denk je??? Ze heeft precies hetzelfde meegemaakt, ook met een derde. En zij hebben het toen weg laten halen... Ze heeft het nooit iemand verteld. Ik werd hier wel zo verdrietig van. Weg is mijn zo gehoopte support. Ik heb haar zelf niet gesproken hoor, had ik geen behoefte aan gisteren.

Mijn man en ik hebben gisteren goed met elkaar gepraat, maar het is net of ik tegen een muur aan zit te praten. Hij is totaal niet toegeeflijk en ik heb echt het gevoel dat ik hier helemaal alleen in sta.

Hij wil het niet. Punt. Ik heb het gevoel dat ik moet kiezen tussen een kindje en mijn man. Hij zegt dat dat onzin is, maar zo voel ik het echt niet. Ik heb vannacht natuurlijk weer wakker gelegen en meneer heeft heerlijk geslapen. Ik ga vandaag niet naar mijn werk, helemaal geen zin in. Kan me toch niet concentreren. En in leuk doen heb ik vandaag al helemaal geen zin.

Ik heb nog niet alle reacties gelezen, ga ik nu doen.

Liefs van mij
 
Terug
Bovenaan