''Te'' snel zwanger

dank je wel Rimke en Reisa!

Het is idd zo dat het absoluut niet de bedoeling was om iemands gevoelens als "gezeur" af te doen.  
Maar dat neemt niet weg dat ik dit soort uitspraken belachelijk vind. Maargoed, wat ik al zei, het is natuurlijk ook  MIJN mening.
 
Hoi lynn

Nou het enige wat ik hier op kan zeggen is "dat je helemaal niks gemist heb aan al die spanningen"
Ik ben blij dat je dat bespaart is gebleven, en wees daar  zelf  ook blij om.
Er zijn zoveel meer vrouwen die wel die spanningen hebben, en geloof me, daar word je echt gek van.
Zelf ben ik nu na 6 maanden zwanger, geen klagen zou je zeggen, doe ik ook niet echt hoor, maar vorige maand (dus na 5 maanden gelukt) een miskraam gehad,
Dan ga je toch wel anders naar het zwanger worden en het zwanger zijn kijken.
Gelukkig was het bij ons dus weer binnen 1 maand gelukt, maar genieten zit er bij ons nog niet bij
Ben erg bang en onzeker
Meid geniet ervan, ene wees gewoon super blij dat het zo snel gegaan is.

liefs hunny
 
Ik ben nu 20 weken zwanger van nr. 2 en beide keren binnen 2 weken nadat we hadden besloten ervoor te gaan.

Heel snel dus, maar vond die 2 weken totdat we konden testen al lang genoeg duren, ik wil me er niets eens wat bij voorstellen hoe het moet voelen als je ondanks als je inspanningen keer op keer ongesteld wordt.
Ik ben er alleen maar blij om, we zijn beiden kerngezond.

Aangezien we het bij 2 kindjes willen laten, moeten we in de toekomst wel erg voorzichtig zijn, dat is duidelijk .

Groetjes,
Susan (mv Mila 19-2-2006)



 
Allereerst komen de 'negatieve' reacties over alsof het voor  jullie zo fijn is om even 'te zeuren'. Gewoon even af reageren en even aandacht voor  jullie problemen.
Tuurlijk mag je reageren, maar er wordt hier gevraagd naar reactie van meiden die dit ook zo ervaren hebben, snel zwanger zijn. Dit moet kunnen vind ik, en daar moet je dan niet over vallen en zo op reageren. Ook voor andere ervaringen moet je begrip en respect kunnen tonen, wat voor verschrikkelijke tijd jullie ook door hebben gemaakt.
Een ander z'n gevoel of probleem is namelijk niet per definitie erger, zo kun je niet oordelen.
Want dan zal ik het je sterker vertellen; ik was eigenlijk helemaal niet  blij dat ik zwanger was. het ging me veel te snel,in één keer raak. Maar ik vond het ook wel best als het nog een paar maanden duurde.
 En wat héb ik me schuldig gevoeld, echt waar, tegenover mensen met jullie ervaringen. Want, oh, dat kan ik toch zo niet voelen???? Nou wel dus!  En dat heb ik dan ook maar geaccepteerd op een gegeven moment, want dát was op dat moment gewoon míjn probleem, en dan zal het je allemaal soms even een worst wezen of een ander z'n probleem erger is of niet...want dan telt  alleen jouw probleem. Zo  werkt het  toch, of niet, dat is  toch menselijk.
En tuurlijk ga je later ook relativeren.
Ik heb kort  geleden ook nog  in de  rats gezeten toen ik twee weken over tijd was. Ik ben 8 maanden geleden bevallen van mijn tweede kind, (ook zomaar raak) en wij vonden het goed zo. (althans, zo denken we er nu over) en zowiezo, na 7 á 8 maanden alweer zwanger??? ik moest er niet aan denken, had net mijn lijf terug en was ook de laatste maanden van de zwangerschap niet vergeten, die waren niet fijn.
Dit komt in  jullie ogen erg raar over en erg egoistisch en als iets wat je niet als een probleem moet zien. En dat kan ik ook deels wel  begrijpen. maar het was wel  míjn probleem,  want je krijgt wel een kínd en niet een leuke pop ofzo waar je mee mag spelen...(beetje rare vergelijking, maar  anders weet ik het ook niet).
Ook nu (ik ben ongesteld) kan ik het wel weer relativeren, en denk ik: goh, het is de omgekeerde wereld bij mij als je het vergelijkt met stellen die niet zwanger kunnen worden. En ergens weet je dan ook dat je ook met dit kind gelukkig gaat worden, maar dan gewoon even een tijd ben je níet gelukkig. Heel raar!
Ik wens iedereen succes
 
Hoi meiden,

ff twee reacties, beide kanten op, zeg maar:
Dat je zo snel zwanger bent en dat het ook nog wel even wat langer had mogen duren, dan denk ik ergens: waarom heb je de pil dan nog niet wat langer doorgeslikt? Was je er wel echt aan toe dan? Aan de andere kant merk ik zelf ook, (3e poging raak, nu 8 weken zwanger) dat het af en toe nog erg onwerkelijk is, dat ik dan op de wc zit en denk: hmm, nog steeds niks, :), dat ik echt tegen mezelf moet zeggen: Het zit er echt, :) Wat dat betreft zou ik het ook gewoon als een zegen zien dat je 9 maanden zwanger bent en al die tijd hebt om er naartoe te leven. Het wordt vanzelf wel helemaal echt. In mijn geval zie ik uit naar m'n eerste echo, (zal met een paar weekjes zijn), dat ik kan zien dat er echt wat zit, :)

Over de andere reacties: Ik snap dat het pijn doet als je leest over vrouwen die snel zwanger zijn, helemaal als ze dan zeggen dat ze het daar moeilijk mee hebben. Vanuit jullie ervaring is dat natuurlijk onbegrijpelijk, dat iemand dan gaat zeggen: Ja, het was me eigenlijk een beetje te snel....
Maar zeg nou zelf: als je dat nou zelf had gehad, je stopt met de pil, denkt: over een paar maandjes zal het wel een keer raak zijn, (stiekem heb je dat misschien ook zo wat gepland- we zijn in deze moderne tijd toch wel van die control-freaks die alles onder controle denken te hebben) en dan is het er ineens eerder... Als je maar niet zwanger wordt, denk je: Mazzelkont. Maarja, als je zelf in die schoenen staat, is dat weer heel wat anders en kun je niet zeggen dat een ander het daar maar niet over moet hebben. Ik denk wel dat het gezond is om jullie stuk er tegenover te zetten: dat zet dingen wel weer in een bepaald perspectief, zeg maar, want al met al is het natuurlijk een gigantische zegen als je wel snel zwanger bent.
Daarom: al die meiden die het maar niet lukt nog: sterkte, ik kan het me natuurlijk niet zo goed inleven als snelle zwangere, maar het lijkt me verschrikkelijk, het wachten, onderzoeken, enz. Maar: blijf wel mild naar een ander! Dan krijg je zelf ook weer medeleven terug, in plaats van scherpe reacties!
 
Ik wil nog even weer een keer reageren, ben zelf dus na ruim 9 jaar zwanger geraakt en hoor dus wel bij die groep die niet snel zwanger zijn geworden.
Maar ik kan er wel begrip voor opbrengen dat het je soms te snel gaat, het overvalt je dan waarschijnlijk gewoon.
Je hoort ook andere verhalen, zoals die van mij en mijn man.
Je houd er toch ook geen rekening mee dat het zo snel gaat, dat je stopt met de pil en gelijk zwanger bent.

Dus laten we ophouden elkaar zo aan te vallen en begrip voor elkaar hebben.
Iedereen weet heus wel dat het ook lang kan duren of dat het soms helemaal niet lukt.
Wij zijn hier altijd heel open en eerlijk over geweest en hebben zo veel begrip voor onze situatie gekregen.

Verder wil ik er niet te veel ophef meer over maken en wens ieder fijne paasdagen en een fijne zwangerschap toe.

Groetjes Patricia
 
Hoi Patricia,

helemaal gelijk, :)
Moedig dat je er steeds wel over hebt gepraat: dat geeft inderdaad ruimte voor begrip uit je omgeving... Wat dat betreft zou ik vrouwen wel willen aanmoedigen meer te praten over hoe je erin zit.
Ik ben er zelf ook steeds heel open over geweest: wij verhuisden naar een groter huis, dichter bij de kids van mijn man, maar ik vertelde een boel mensen al wel: asl alles weer een beetje rustig is, willen we gewoon graag kinderen gaan krijgen. Ben er op mijn werk ook steeds open over geweest en veel positieve reacties gehad. En: als het dan allemaal niet zo was gelukt, dan had ik ook steun kunnen krijgen...
 
Hoi meiden,
Allereerst wil ik zeggen dat het absoluut niet de bedoeling was om mensen te kwetsen! Hiervoor mijn excussses.
Ik weet niet hoe het is om heel moeilijk zwanger te raken. Maar ook even ter verdediging, jullie hadden ook niet hoeven te reageren.

Ik vroeg me gewoon af of er ook andere meiden waren die zo snel zwanger raakte. Het leek me leuk om daar ervaringen en gevoelens mee uit te wisselen. Dus de negatieve dingen. Ik weet heel goed dat de meiden die moeilijk zwanger kunnen worden alleen de positieve dingen van snel zwanger worden zien. Daar gaat het natuurlijk ook om! Met de pil stoppen en zwanger raken.... Maar ja dat kan je heel erg overrompelen als je gelijk niet meer ongesteld wordt terwijl je dacht dat je nog rustig alle tijd had om na te denken waar de babykamer moet komen bv.  Maar als je erachter komt dat je zwanger bent ben je  al 2 maanden verder! Dat betekend dus dat je nog maar 7 maanden hebt!!!!

p.s. Mijn dochtertje is nu bijna 10 maanden en ik ben zelf 12 weken zwanger.

Conclussie! Ik ben heel blij met mijn zwangerschap en kan er nu ook van genieten. Het duurde even voordat ik aan het idee kon wennen dat ik echt zwanger ben. De eerste 3 maanden heb ik echt heel erg moeten wennen.
 
Terug
Bovenaan