''Te'' snel zwanger

Hallo Lynny!

Ik snap je heel goed hoor! Ik heb al eerder gereageerd hier en wil allereerst nogmaals melden dat ik alle dames die heel lang doen over het zwanger worden absoluut niet wil vergeten! Ik ken de verhalen en heb een heel klein idee van hoe vreselijk zenuwslopend en emotioneel  het kan zijn.
Dit neemt echter niet weg dat als je in het omgekeerde schuitje zit, jouw emoties er ook toe doen!

Mijn man zit bij het leger. We weten al een hele poos dat hij dit jaar in maart op uitzending naar Afganistan zou moeten. Ook weten we al een poosje van elkaar dat we heel graag kinderen willen en dat we er samen klaar voor zijn. Hij is 29 en ik ben 28, mooie leeftijd voor een eerste kleintje! Na lang nadenken en praten met elkaar hebben we besloten in december de natuur zijn gang te laten gaan. Hierbij wel alle opties door ons hoofd laten gaan:
- Stel we worden meteen zwanger, hoe dan met de uitzending? Dit was de reden dat we tot december hebben gewacht, mocht het snel lukken, is hij er in het begin nog bij, mist hij de 'goeie' periode voor de moeder ( de tijd waarin verondersteld wordt dat zij zich goed zou voelen ) en is hij er ruim op tijd om de bevalling mee te maken.
- Stel het duurt wat langer, dan gaan we gewoon door nadat hij terug komt en zijn we er in ieder geval al mee bezig. Ons klokje tikt ook en als het ons gegund is willen we wel meer kleintjes...je weet maar nooit hoe snel je zwanger bent, iedereen kent de verhalen, dus je wil er ook niet te laat mee beginnen!
Toen ik in januari de zwangerschapstest deed, was het heel onwerkelijk! Inmiddels ruim 13 weken zwanger ben ik er meer aangewend en wat meer gerustgesteld dat alles goed zal gaan! Ik geniet steeds meer en luister graag thuis naar het hartje van ons kleintje met de angelsounds, die ik overigens iedereen aan kan raden!
Ik begrijp je emoties dus heel goed Lynny en als je er even lekker over wil kletsen, geef je maar een gil, daar is zo'n forum toch voor?

Groetjes Jorike
 
hoihoi,

ik ben sindskort erachter gekomen dat ik zwanger ben. ik was nog aan de ;pil en mijn vriend en ik hadden voor de eerste keer onveilig sex gehad en meteen werd ik niet meer ongesteld nu 3 testen later(waarvan 2 positief) blijk ik echt zwanger te zijn
 
ik ben helemaal vergeten te vertellen dat ik van mijn zoontje ook meteen de eerste maand zwanger was,nu gaan we voor een tweede en duurt het wat langer,maar dat mag de pret natuurlijk niet onderdrukken he.

 
De eerste keer was ik binnen 5 maanden zwanger dit eindigde helaas in een miskraam, na de miskraam was ik binnen 4 maanden weer zwanger dus redelijk vlot beide keren. Ik vond het leuk om proberen zwanger te raken maar na de miskraam was ik veel meer gespannen en hebben er heel wat tranen gevloeid dus echt wel een stuk minder leuk! Van de 2e was ik binnen 2 maanden zwanger dus helemaal supersnel en dat vond ik eigenlijk niet leuk maar dat klinkt weer zo ondankbaar voor vrouwen die al een poosje langer bezig zijn, maar ik heb de voorpret wel gemist hoor (vruchtbare periode berekenen, etc.) Dit is mijn laatste zwangerschap en de gedachte dat ik niet meer met ovulatietesten en zwangerschapstesten bezig zal zijn vind ik best wel moeilijk...zucht wel heel dubbel allemaal hoor!

Groetjes,

Puk
 
wees toch blij dat je vlot zwanger bent...ik heb een dik jaar moeten wachten. Dat ging mis, weer 6 maanden later zou ik nu 6 weken zwanger zijn...
 
Hoi meiden,
Ja als het goed is is dit ook mijn laatste zwangerschap. Mijn  man is al wat ouder en heeft al 2 lieve kindjes dus onze 2de wordt ook de laatste. Ik begrijp wel wat je bedoelt Puk! Ik ben nu net 23 jaar  en al zwanger van mn laatste kindje. Maar ik denk er niet te veel bij na! Je weet maar nooit..
Wat een spannende tijd voor je Jorike! Mijn broertje is ook afgelopen jaar  in Afganistan geweest en een paar jaar daarvoor in Irak. Het is echt een zenuwslopende tijd! Ik was er ook bij met uitzwaaien. Echt verschrikkelijk. Maar het ergste vond ik om al die vriendinnen en vrouwen te zien huilen. Ik dacht toen bij me zelf ik hoop dat mijn man nooit het leger in  zou willen  gaan.

Groetjes, Karin
Moeder van Lynn (10maanden) en 13 weken zwanger
 
Ik snap je helemaal....!
Wij bedachten ook dat we een kindje wilden en ik was meteen zwanger.

Kan het niet uitstaan dat mensen alsmaar zeggen dat je dankbaar moet zijn dat je ook niet wilde dat het anders zou lopen etc. Het is namelijk ook heel raar als je eigenlijk nog met zijn tweetjes aan het idee moet wennen dat je ubperhaupt een kindje wil en dat je dat meteen zwanger bent.
Aan het begin van de zwangerschap heb ik me heel vaak heel vervelend gevoeld....kon hier met niemand naartoe(behalve mijn man natuurlijk) want mensen in de buurt hebben allemaal erg lang moeten wachten op hun eerste kindje en vinden je dan ondankbaar etc....slaat werkelijk echt helemaal nergens op!!!!Je kiest hier ook niet voor net dat je er niet voor kiest dat het niet meteen lukt.

Ik ben nu inmiddels aan het idee gewent en 34 weken zwanger. Maar ik snap je helemaal hoor. Laat je niet gek maken door mensen die zeggen dat je het niet 'te' snel mag vinden....ieder zijn eigen situatie en eigen verhaal.
heb daar allemaal respect voor aub

 
hoihoi,

Als je nog moet wennen aan het idee dat je samen aan een kindje wil beginnen, waarom dan al stoppen met voorbehoedsmiddelen?? Waarom wen je dan niet eerst aan het idee?
Sorry hoor, speel nu misschien een beetje advocaat van de duivel, maar vind dit wel heel makkelijk.........
Je hebt niets, maar dan ook niets gemist aan het feit dat je moet wachten op je eisprong, moet wachten op je ongi en dat maand na maand na maand...............
En ik denk dat je echt heel dankbaar mag zijn dat het bij jullie zo snel gelukt is.
Ookal besef je je dat niet zo..........

Geniet van je zwangerschap!!!!

Rimke
17+4 dagen zwanger
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan