April 2021 uitgerekend

Nou ik val van het 1 in het ander... Guus uit het ziekenhuis, maar vriendlief is vandaag met fietsen gevallen. Hij heeft een spier in zijn schouder afgescheurd dus heeft een mitella en heel veel pijn. Hij kan helemaal niets. Ik weet echt niet hoe ik dit allemaal moet doen, want ik mag de oudste door de keizersnee ook niet tillen. Ik denk dat er niets anders op zit dan het toch doen en hopen dat het geen schade oplevert. Maar men 2 maanden alles in mijn eentje doen.
 
Oooh Jippie wat kl*te! Heb je mensen in de buurt die kunnen bijspringen? Kan de oudste misschien al wel zelf lopen en de trap op? Ik wil mijn zoontje ook nog niet te veel tillen, en dan lopen we samen de trap op, hij voorop.
Ik heb hier ook van alles een set beneden liggen (aankleedkussen en luiers, extra kleren etc) en verschoon mijn zoontje op de grond. Hij gaat dan zelf op het kussen liggen (weet niet hoe goed dat is voor je buik)
Heel veel sterkte! En beterschap voor je vriend!
 
Ja verschonen enzo doe ik beneden op de bank of lage tafel. Het vervelende is dat hij zulke dingen regelmatig niet wil en papa hem dan op een gegeven moment in de houdgreep neemt. Hij is namelijk echt enorm sterk voor zijn leeftijd en zeker als hij boos is. Dan kun je hem niet houden. Gelukkig wilde hij vanavond wel zijn poepbroek verschonen. Mijn ouders en schoonouders willen graag bijspringen. Ik vind het alleen heel lastig want ik wil niet dat de oudste bijvoorbeeld weer elke keer overal mee naar toe moet. Hij wordt maar van die naar die gestuurd. Met de keizersnee natuurlijk en van t weekend en nu kunnen we eigenlijk weer niet goed voor hem zorgen. Ik vind dat zo moeilijk om te zien. Hij wilde van de week niet eens echt bij mij komen. Volgens mij is hij heel bang dat we hem weer alleen laten. Hij kletst heel lang voordat hij in slaap valt en gisteren even heel wanhopig papa?? Mama??
 
@LizaJcbs ze hadden zijn tongriempje eventjes bekeken bij het CB afgelopen dinsdag. Haar bevindingen waren dat hij hem voldoende kon uitsteken en dat het tongriempje dan niet te kort zou zijn. De lactatiekundige was daar ook adviseerde een zijligging met voeden. Hierdoor lijkt het wat minder maar hij krijgt door die houding enorme krampen en moet nog meer spugen. Ik mocht de lactatiekundige weer contacten als het niet zou werken dan zou iemand anders er nog naar kijken waarvan ik de beroepsnaam vergeten ben haha. Misschien dat ik nog een andere fles ga proberen en anders wil ik wel dat er nog een keer goed naar zijn tongriem/lipbandje gekeken wordt.
 
Jippie hoe gaat het vandaag?
Zat nog te denken dat je misschien zou kunnen vragen aan (schoon)ouders of ze bij jullie thuis kunnen helpen. Mijn moeder zou er niet om staan te springen, want die heeft de kinderen het liefst bij jaar thuis zodat ze zelf nog wat kan doen, maar voor mij schoonmoeder zou het geen probleem zijn en die zou nog even het huis poetsen als ik het zou vragen. Als ze bij jou in huis zijn heb je misschien wel wat minder privacy, maar heb je wel je kinderen steeds bij je en kun jij troosten, verhaaltjes voorlezen etc... Zij kunnen dan helpen met tillen, huishouden, boodschappen etc...
Kan me voorstellen dat je het naar vind als je ziet dat je zoontje er moeite mee heeft en onzeker wordt. Hier natuurlijk helemaal geen vergelijkbare situatie, maar wel een zoontje dat af en toe laat merken dat hij het toch ook best wel moeilijk vindt door hard te huilen en zijn mama te roepen vanuit bed. Ik probeer hem steeds uit te leggen wat er gebeurt en herhaal heel vaak hoeveel we van hem houden... Hoop dat hij het begrijpt
 
Guus heeft vannacht gelukkig goed geslapen dus ik heb wel een aantal uur geslapen. Mijn moeder was hier vanochtend om op te starten tot het slaapje van de oudste en mijn schoonmoeder kwam na het slapen om een stuk te fietsen. En 2 vrienden kwamen de klossen onder t bed uithalen en nog wat klusjes te doen. Boodschappen zijn idd gehaald en we hoeven voorlopig niet zelf te koken. Ondanks dat ben ik kapot en heb ik hoofdpijn en nekpijn.
 
Fijn dat je die hulp hebt Jippie! Lief dat iedereen zo bij springt! Misschien nog met de verloskundige of huisarts overleggen wat je kunt doen voor jezelf? Zodat je niet zo op bent aan het einde van de dag en pijn hebt?
 
Ja heel veel hulp gelukkig. Is ook wel nodig, want ik ben zowel lichamelijk als emotioneel nu al op. Maandag heb ik een telefonisch gesprek met de chirurg en ik bel de verloskundige ook nog even voor een na controle van de wond en een eind gesprek. Dinsdag weer naar de fysio dus hoop dat die de pijn weer kan verlichten. Morgen gaat de oudste toch logeren bij zijn neefje en zondagavond slaapt hij zoals altijd bij mijn schoonouders. Tm woensdag is hij dus weinig thuis. Wel zielig maar ik weet niet hoe ik anders een beetje rust moet pakken.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan