Baby’s geboren in september

Leuk al die verhalen over het afgelopen jaar! Ik stond met oud en nieuw ook nog met een fles champagne in mijn hand ?  ik vrees dat hij ook helemaal op is gegaan, dat ga ik nu niet meer doen ivm borstvoeding ? 
Ik had een makkelijke zwangerschap en veel vertrouwen in de bevalling. Nooit gedacht dat er complicaties zouden zijn en dat ik na veel  moeite zelfs nog een keizersnede moest. Ik moet mij nu inhouden om niet iedere zwangere vrouw te zeggen dat die mogelijkheid er ook nog is. Ik had het zelf wel graag gehoord. Ik hou ervan om een realistisch beeld te hebben. 
Daardoor ook de roze/blauwe wolk even gemist. Het waren de zwaarste weken van mijn leven ? gelukkig is Jaap nu over de meeste kwaaltjes heen gegroeid en kunnen we de afgelopen weken steeds meer genieten ?
Prilgeluk, wat zou ik je graag helpen. Ik gun het jullie zo om dat geluk ook te voelen! Heeft je vriend ook iemand om mee te praten hierover? Ik hoop dat jullie elkaar vinden in deze moeilijke tijd ?
 
Wat mooi al die reflecties.. Hier met Kerst 'raak geschoten', in de 1e ronde dat we er echt voor gingen? Op 8 januari hadden wij onze positieve test. Uiteindelijk fysiek een hele goede zwangerschap gehad, enkel wat problemen gehad met mijn bloeddruk maar dit heeft gelukkig door héél vroeg erbij zijn en goede controles geen enkel effect gehad op mijn kleine meisje of zwangerschap. Enige wat ik wel enorm heb onderschat, is het mentale aspect. Ik had van tevoren echt verwacht dat 'als ik eenmaal zwanger zou zijn, ik alleen maar blij zou zijn'. Maar daar ben ik toch wel van terug gekomen... Wat heb ik veel (niet nodige) angsten gehad, zonder dat hier aanleiding voor was. Wat was ik bang dat er tijdens de zwangerschap iets fout zou gaan. Waar ben ik niet bang voor geweest: van miskraam in de 1e weken, zo door naar een slechte NIPT/20 weken echo, vroeggeboorte of dat het ineens de laatste weken toch mis ging?. Wat is het achteraf allemaal niet nodig geweest: een prachtig gezond meisje dat zó ontzettend makkelijk is en zó enorm goed groeit op mijn borstvoeding en heel goed slaapt. Ik ben niet gelovig, maar wat ben ik dankbaar hiervoor..?? Hopelijk als wij ooit een 2e mogen krijgen, ben ik minder angstig.
Mama's waar het nog helaas niet zo goed gaat; heel veel sterkte. Hopelijk gaat het snel beter met jullie kleintjes
 
Hoi allemaal,
ook ik blik terug. Achteraf beseffende dat ik kerst vorig jaar al zwanger was en een paar dagen later een positieve test in mijn handen had. Een hele fijne zwangerschap, bevalling en tevreden kindje met 2 lieve oudere zussen..
Het is wel eens moeilijk dat te typen, want hoe anders moet je ervaring en gevoel zijn als dingen niet vanzelfsprekend zijn verlopen of wanneer je het nu zwaar hebt. Ik leef dan ook mee met iedereen waarbij dat het geval is. In het bijzonder Prilgeluksept.. Alsjeblieft, zorg goed voor jullie zelf en grijp alle hulp aan. Een zo zware situatie als die van jullie kan escaleren omdat het niet meer houdbaar is. Is het mogelijk dat 1 van jullie voor 2 weken ergens anders slaapt als time-out om bij te tanken en de ander een ouder/vriendin/broer/zus heeft die dan in die tijd in huis in de nachten erbij is. En dan wisselen? Is het mogelijk naar een ander ziekenhuis uit te wijken voor een opname? Kunnen jullie met iemand praten? Kan iemand het huishouden overnemen? Een familielid van mij had op een gegeven moment zoveel slaapgebrek dat ze psychotisch aan het worden was. Ik zeg niet dat dit bij jullie gebeurt, maar dit kun je niet meer met z'n tweeën aan, ook niet met 'afentoe hulp' of uitzicht op 'binnenkort'. Als de energie weg is, is deze weg en wordt nu niet aangevuld. Structureel ingrijpen is nodig omdat niet alleen jullie kindje maar ook jullie eigen mentale en fysieke gezondheid op het spel staat. Het raakt je relatie, baan, sociale contacten, je algehele functioneren, je complete leven. Misschien is die hulp er inmiddels.. maar trek aan die bel he! Of meerdere tegelijk!
Liefs vanaf hier.
 
Prikgelukseptember wat vreselijk allemaal. Is er nog iets waar je zelf aan denkt wat het kan zijn? En mag ik vragen wat jullie allemaal hebben ? Ik denk graag met je mee, net als iedereen hier denk ik. Ik kan mij nog heel goed herinneren hoe de eerste 10 weken hier waren en wat ben ik blij dat we erachter zijn gekomen dat hij reflux en kma heeft. Ik gun jullie ook die rust zo! Hopelijk pakken jullie alle hulp aan. Had graag iets voor jullie gedaan.
Hier ook een kleine terugblik. Met oud en nieuw het gevoel dat ik weleens zwanger zou kunnen zijn. Gelijk in de eerste ronde hier ook raak en inderdaad begin januari een positieve test. Een goede zwangerschap gehad die helaas eindigde in een heftige bevalling. Gelukkig ben ik de bevalling weer helemaal te boven en hebben we na 10 weken eindelijk de rust hier in huis met de Nexium en Pepti. Het was een pittig begin, maar wat zijn we nu aan het genieten. Morgen is de kleine man alweer 3 maanden en 6 januari begin ik weer met werken. Ik kijk er nog niet naar uit haha.
Allemaal nog fijne kerstdagen gewenst! En wat fijn is het om deze groep te hebben. Ik heb hier ook veel steun en tips gekregen, waar ik dankbaar voor ben. En idd heel gek maar ook wel grappig dat je een bepaald beeld van iedereen hebt gemaakt, die waarschijnlijk totaal niet klopt haha.
 
Aw hoop dat vandaag weer een beetje de rust is terug gekeerd bij jullie Anemoontje? Wat jammer dat de oppas ervaringen zo zijn gelopen. Snap dat je vreest voor straks als je moet werken. Maar die kleintjes veranderen en ontwikkelen zo snel, misschien is het straks weer anders. Ik hoop het in ieder geval. 
Prilgelukseptember jemig ik wou idd zo graag dat ik iets voor jullie kon doen. Wat klote dat uitgerekend nu de sociale opname niet door kan gaan. Echt elk jaar groot probleem op de IC door RS virus. En wat ontzettend verdrietig om je man zo te zien.. wellicht naar een andere osteopaat gaan als je denkt dat het daar begonnen is? En wat Eefje al zei, nog harder aan bellen trekken waar maar kan. Geen bangmakerij, maar puur uit zorgen deel ik de ervaring die mijn zusje heeft gehad met haar man. Die is door alle stress doorgedraaid en op een gesloten afdeling beland. Achteraf heeft hij een postnatale depressie gehad door alle stress (ja dat kan bij mannen ook..). Wellicht huisartsenpost? Slaapcoach? En om de beurt gaan slapen? Huishoudelijke dienst tijdelijk aannemen? Familie en vrienden inschakelen? Al gaan die maar dagelijks de wandelen of oppassen voor even dan kunnen jullie even uit het gehuil en bij slapen. En zoveel mogelijk als hij overdag slaapt ook slapen? Pfff vind het lastig hoor, misschien word je soms ook een beetje gek van al die adviezen. Maar wat er al eerder werd gezegd: voor jezelf zorgen is echt heel belangrijk. Sterkte, hoop ook dat jullie kerst in een wat rustiger vaarwater is gekomen inmiddels ?
Nou oké hier ook nog mijn terugblik. Vind het leuk om jullie toch wel bijzondere verhalen te lezen. Wat dat is en blijft het ook gewoon, een kindje mogen verwelkomen ? Vorig jaar eind januari gingen mijn vriend en ik backpacken door Sri Lanka. Ik zat voor mijn gevoel al 2 weken tegen een menstruatie aan te hikken, maar die kwam maar niet. Wij waren niet met kindjes maken bezig, want het ging mentaal ff wat minder. Ook heb ik PCOS en had ik een cyclus van 5 maanden. Dus toen wij 1x in the heat of the moment geen condoom hadden gebruikt dachten we er verder niet meer over na dat dat toch raak zou zijn... Ik bedoel wat is de kans met zo een cyclus... Maar er was blijkbaar toch een kindje wat graag bij ons wilde komen want een paar uur voordat wij het vliegtuig ingingen kwam ik erachter dat ik zwanger was. Stomverbaasd, in shock en ook lichtelijke paniek zijn wij op vakantie gegaan om na onze reis een mooie garnaaltje met kloppend hartje te zien op de eerste echo. De rest van de zwangerschap was niet tof. Ik had last van alle kwaaltjes in heftige vormen. Ook met medicatie in het ziekenhuis geslapen. Gelukkig kwam ons meisje 2 weken eerder en had ik een voorspoedige bevalling, zonder knip en scheur? Herstel ging daarom ook vlot ?
 
Leuk om alle reflecties te lezen...hier ook een jaar geleden een positieve test en daarna een goede zwangerschap en bevalling gehad. Gezegend met een heerlijk kereltje en nu een trotse moeder van 3 kids..  
Olivier doet het goed, komt nog wel gerust 2x per nacht voor borstvoeding, maar valt vrijwel gelijk weer i n slaap... het enige is dat Olivier zijn weerstand wat minder is... met 7 weken had hij dubbele ooronteking en vorige week is hij dr hele week ziek geweest met vermoedelijk het rs virus, net een paar dagen koortsvrij en niet meer benauwd, blijkt hij nu weer 38,3 te hebben...morgen maar weer naar de huisarts... ik hoop voor iedereen dat volgens jaar een  mooi en gezond jaar wordt....@ prilgeluksept...ik denk elke keer aan jou als ik hier op het forum lees...Hoop dat er snel wat meer zonneschijn voor jullie komt
 
Leuk om te lezen na een lange dag, mooi al die verhalen.
Lieve prilgeluk wat voel ik met jullie mee. Met tranen in mijn ogen lees ik je verhaal want wat moet het zwaar zijn voor jullie. Hoop dat je niet gek wordt van onze adviezen, maar sluit mij er wel bij aan. Denk dat hulp van buiten af echt nodig is. Wat gun ik jullie een 2020 die beter begint dan het nu eindigt, met een zoontje die hopelijk snel zich wat beter gaat voelen?
Ook voor anemoontje hoop ik dat het inmiddels wat beter gaat, snap dat je er tegenop zit als het bij oma zo verloopt. 


Hoe waren bij jullie de kerstdagen, voor velen de eerste als gezinnetje denk ik? Wij komen net terug van opa en oma. Had er best tegenop gezien vanwege drukte voor haar en ander ritme, maar het ging goed. Gewoon steeds boven op bed gelegd, mijn moeder had nog babybedje. Ze sliep door alle indrukken denk ik snel, moesten haar net wel wakker maken bij het weg gaan. Expres nog klein flesje gegeven toen we thuis kwamen en ze slaapt nu weer. 
 
Helaas nog weinig rust hier. Vanavond maar weer wat nieuwe slaapposities geprobeerd je weet het nooit, maar helaas. 


Heb de stomste kerst ooit gehad, maar helaas pindakaas! Volgend jaar nieuwe ronde nieuwe kansen. Hopelijk krijgen we er weer een keer op de rit want ze slaapt nu al 3 weken slecht snachts. Kan nooit werken zo?
 
Terug
Bovenaan