Baby’s geboren mei / juni 2019

Hi ladies,
Vraagje (en ik wil het ook gewoon even van me af schrijven). Herkennen jullie het volgende bij jullie kind?
Onze zoon (17,5 maand) is heel erg, maar dan ook HEEL ERG op mij gefocust. Hij hangt letterlijk aan mijn benen als ik wil rondlopen, zodra ik ergens ga zitten, zit hij al bovenop me te springen en als ik het maar in mijn hoofd haal om weg te lopen is het huis te klein. Dan gaat hij enorm gillen, slaan tegen het traphekje, en zichzelf op de grond werpen. Sowieso zit hij nu in de fase: wanneer ik het er niet mee eens ben dan ga ik keihard gillen! (echt waar zijn de oordopjes als je ze nodig hebt).
Bij mijn man heeft hij dit gedrag amper, sterker, hij loopt de hele dag te kletsen: "papa, papa, papa". Leuk. Hij accepteert het wel om bij mijn man te zijn maar wanneer ik weer in beeld kom wurmt ie net zo lang uit zijn armen tot hij het weer voor elkaar heeft om bij mij te zitten of in mijn buurt te zijn (pak ik hem niet op, weer gillen).

Geef ik hem dan mijn volle aandacht, dan is het soort van goed, maar als ik niet snel genoeg reageer dan word ik gebeten, gekrabt of geslagen. En daar word ik echt helemaal niet goed van. Ik negeer het meestal en loop weg (weer gillen en huilen) of ik pak hem op, zet hem weg en zeg duidelijk NEE, NIET BIJTEN. Om hem na een halve minuut weer te moeten troosten omdat hij dan zó overstuur is.
Het enige rustige moment is wanneer hij aan de borst ligt, maar tegenwoordig heeft hij daar ook de touwtjes in handen (zo lijkt het), want ik mag hem niet aankijken (o wee als ik dat doe, dan wordt mijn gezicht weggeduwd), en verder mept hij me ondertussen.
Ik word echt boos van dit gedrag en verlies de laatste tijd steeds sneller mijn geduld. Hij zit dus geregeld op de gang of apart maar de boodschap lijkt niet over te komen.
En ik baal hiervan want over het algemeen is hij superlief en zoet en komt de hele dag knuffelen.

Ergens weet ik soort van wel dat het uit liefde is (mama blijf bij me, mama geef me aandacht). Maar dit is wel een cirkel die ik graag wil doorbreken.

Ik snap als er geen hapklare oplossing komt hoor, ik wilde het ook gewoon even kwijt. :)
 
Dat gillen heeft ze hier ook ontdekt. Vreselijk, vooral midden in de nacht of in de auto... Wij negeren het zoveel als mogelijk, maar het is nogal een volhouder...
Wanneer mijn vriend en ik er allebei zijn dan zit ze ook het liefst bij mij (vooral s ochtends in bed of op de bank), maar ik kan wel gewoon weg. Ze heeft wel een tijdje gehuild als ik even uit beeld was, maar dat was maar kort. Ik merk wel dat ze bij mij meer de grens op zoekt (staan op de bank, op tafel proberen te klimmen, iets pakken wat niet mag etc) en dan maakt ze er een drama van wanneer ik haar corrigeer. Soms lijkt ze die confrontatie echt op te zoeken als een soort van ontlading ofzo wanneer ze bv moe is. Over het algemeen is ze echt makkelijk en lief, maar wanneer ze moe is of niet lekker dan is het soms hard werken vind ik. Ik heb haar ook al een paar keer voor straf even in het halletje gezet. Dat is het enige wat indruk maak, want als ik haar streng toespreekt begint ze gewoon hard te lachen... Het is lastig hè deze leeftijd. Ze weten donders goed wat wel en niet mag, maar je kunt nog niet echt iets met ze bespreken of afspreken.
 
"....want als ik haar streng toespreekt begint ze gewoon hard te lachen… "
DIT! Precies DIT! Dan haalt hij echt het blóed onder mijn nagels vandaan (ik hou van hem. ik hou van hem. ik hou van hem.) Nee maar echt, dan ben je al boos en dan word je ook nog 'uitgelachen'. 
En het is inderdaad een lastige leeftijd, precies wat je zegt. 
Hoe rot ook, wel fijn dat er een beetje herkenning is... :)
 
Hier is het juist andersom. Als papa weggaat dan wordt er gegild en gekrijst. Op mijn vrije dagen ziet hij papa 's ochtends niet en dan is er ook niets aan de hand. Gelukkig wordt het nu minder. 
Ik heb niet 1,2,3 tips. Ik denk dat geduld, hoe moeilijk dat ook is, wel het belangrijkste is en het ook een fase is. Consequent blijven.
Ons mannetje heeft nu 2 dagen dat hij heel moeilijk loopt en vanochtend toen hij uit bed kwam kon hij eigenlijk geen stap zetten, zei mijn schoonmoeder. Ze vond het heel zielig, want hij was een soort wanhopig en verdrietig dat het niet lukte en hield haar met 2 handen vast. Hebben jullie dit ook wel eens gehad? Hij is de hele week niet fit geweest en was donderdag en vrijdag echt megaverkouden en heeft dus ook een paar dagen heel slecht voor zijn doen geslapen. Zou het een soort spierpijn kunnen zijn?
 
Thanks voor je bericht Jippie, voor wat betreft jullie zoontje, als het nog een dag aanhoudt misschien toch even langs de huisarts? 
 
ik niet snel genoeg reageer dan word ik gebeten, gekrabt of geslagen. 
 
Ja hier ook, zeer irritant en vervelend. Overigens heeft meneer ook hele lieve momenten en kan hij prima zelf spelen hoor! Maar als hij echt wat wil en ik reageer niet... 
 
Naja, geen tips. Ik negeer het of ik zeg 'niet slaan'. En dan zegt meneer nee nee slaan en dan slaat hij weer. En negeren werkt precies zo (niet dus)
 
Oef dat klinkt als een heftige fase bij de meeste kindjes. Mijn situatie is er dan niks bij. 
Vanwege mijn zwangerschap en bijbehorende (bekken) klachten kan ik niet tillen en dat heeft hij goed door en trekt hierdoor mega naar zijn vader toe. Hij duwt mij, als ik hem wil troosten oid, wel weg maar slaan of iets dergelijks doet hij (nog?) niet. Ergens is het fijn dat hij meer naar zijn vader toe trekt, want ik kan hem nu niet bieden wat hij nodig heeft. Als wij te laat zijn met iets of hij krijgt zijn zin niet, zet hij het op het huilen. 
Echte tips heb ik dus niet, behalve dat wij echt proberen positief gedrag te stimuleren en dat dan ook volledig benoemen. En als hij iets doet wat niet mag, ook dan benoemen met wat hij wel zou kunnen doen. Dus bijvoorbeeld als hij een keuken kast open maakt. Die mag jij niet open maken, wil je hem weer dicht maken? En zullen we dan in jouw keuken gaan kijken?
Uiteraard werkt dat echt niet altijd, maar we proberen het. Als hij het blijft doen gaat hij bij ons in de box. In de gang zit de trap en hij kan inmiddels bij de klinken haha dus dat is geen succes. 
 
Terug
Bovenaan