Hi ladies,
Vraagje (en ik wil het ook gewoon even van me af schrijven). Herkennen jullie het volgende bij jullie kind?
Onze zoon (17,5 maand) is heel erg, maar dan ook HEEL ERG op mij gefocust. Hij hangt letterlijk aan mijn benen als ik wil rondlopen, zodra ik ergens ga zitten, zit hij al bovenop me te springen en als ik het maar in mijn hoofd haal om weg te lopen is het huis te klein. Dan gaat hij enorm gillen, slaan tegen het traphekje, en zichzelf op de grond werpen. Sowieso zit hij nu in de fase: wanneer ik het er niet mee eens ben dan ga ik keihard gillen! (echt waar zijn de oordopjes als je ze nodig hebt).
Bij mijn man heeft hij dit gedrag amper, sterker, hij loopt de hele dag te kletsen: "papa, papa, papa". Leuk. Hij accepteert het wel om bij mijn man te zijn maar wanneer ik weer in beeld kom wurmt ie net zo lang uit zijn armen tot hij het weer voor elkaar heeft om bij mij te zitten of in mijn buurt te zijn (pak ik hem niet op, weer gillen).
Geef ik hem dan mijn volle aandacht, dan is het soort van goed, maar als ik niet snel genoeg reageer dan word ik gebeten, gekrabt of geslagen. En daar word ik echt helemaal niet goed van. Ik negeer het meestal en loop weg (weer gillen en huilen) of ik pak hem op, zet hem weg en zeg duidelijk NEE, NIET BIJTEN. Om hem na een halve minuut weer te moeten troosten omdat hij dan zó overstuur is.
Het enige rustige moment is wanneer hij aan de borst ligt, maar tegenwoordig heeft hij daar ook de touwtjes in handen (zo lijkt het), want ik mag hem niet aankijken (o wee als ik dat doe, dan wordt mijn gezicht weggeduwd), en verder mept hij me ondertussen.
Ik word echt boos van dit gedrag en verlies de laatste tijd steeds sneller mijn geduld. Hij zit dus geregeld op de gang of apart maar de boodschap lijkt niet over te komen.
En ik baal hiervan want over het algemeen is hij superlief en zoet en komt de hele dag knuffelen.
Ergens weet ik soort van wel dat het uit liefde is (mama blijf bij me, mama geef me aandacht). Maar dit is wel een cirkel die ik graag wil doorbreken.
Ik snap als er geen hapklare oplossing komt hoor, ik wilde het ook gewoon even kwijt.
Vraagje (en ik wil het ook gewoon even van me af schrijven). Herkennen jullie het volgende bij jullie kind?
Onze zoon (17,5 maand) is heel erg, maar dan ook HEEL ERG op mij gefocust. Hij hangt letterlijk aan mijn benen als ik wil rondlopen, zodra ik ergens ga zitten, zit hij al bovenop me te springen en als ik het maar in mijn hoofd haal om weg te lopen is het huis te klein. Dan gaat hij enorm gillen, slaan tegen het traphekje, en zichzelf op de grond werpen. Sowieso zit hij nu in de fase: wanneer ik het er niet mee eens ben dan ga ik keihard gillen! (echt waar zijn de oordopjes als je ze nodig hebt).
Bij mijn man heeft hij dit gedrag amper, sterker, hij loopt de hele dag te kletsen: "papa, papa, papa". Leuk. Hij accepteert het wel om bij mijn man te zijn maar wanneer ik weer in beeld kom wurmt ie net zo lang uit zijn armen tot hij het weer voor elkaar heeft om bij mij te zitten of in mijn buurt te zijn (pak ik hem niet op, weer gillen).
Geef ik hem dan mijn volle aandacht, dan is het soort van goed, maar als ik niet snel genoeg reageer dan word ik gebeten, gekrabt of geslagen. En daar word ik echt helemaal niet goed van. Ik negeer het meestal en loop weg (weer gillen en huilen) of ik pak hem op, zet hem weg en zeg duidelijk NEE, NIET BIJTEN. Om hem na een halve minuut weer te moeten troosten omdat hij dan zó overstuur is.
Het enige rustige moment is wanneer hij aan de borst ligt, maar tegenwoordig heeft hij daar ook de touwtjes in handen (zo lijkt het), want ik mag hem niet aankijken (o wee als ik dat doe, dan wordt mijn gezicht weggeduwd), en verder mept hij me ondertussen.
Ik word echt boos van dit gedrag en verlies de laatste tijd steeds sneller mijn geduld. Hij zit dus geregeld op de gang of apart maar de boodschap lijkt niet over te komen.
En ik baal hiervan want over het algemeen is hij superlief en zoet en komt de hele dag knuffelen.
Ergens weet ik soort van wel dat het uit liefde is (mama blijf bij me, mama geef me aandacht). Maar dit is wel een cirkel die ik graag wil doorbreken.
Ik snap als er geen hapklare oplossing komt hoor, ik wilde het ook gewoon even kwijt.