Baby’s geboren mei / juni 2019

Haha leuk is dat kletsen hè. Hier ook hele verhalen gecombineerd met intonatie en allerlei handgebaren. Af en toe staat ze echt met die armpjes wijd zich druk te maken (alsof het toch echt heel duidelijk is wat ze zegt!!). Ze voert ook telefoongesprekken met een schoen, puzzelstuk of ander speelgoed aan dr oor. Heel veel hallo! hooooi, ja, ja! jaja, ja? Hilarisch is dat, vooral omdat ze er heel serieus bij kijkt!
Hier zegt ze nu papa (dat heeft ze weken tegen iedereen gezegd), mama (eindelijk!), koek, die, ja, nee, hallo, hoi, doei, boem, oh oh, kijk, broek, boe (koe), mau (poes) en ze doet de politie na (ta tu ta tu) en de aap (oe oe oe). Het ALLERliefste doet ze echter de leeuw na (whaaaaaaaaa!) die komt hier honderd keer voorbij op een dag haha. Maandag gaan we naar Blijdorp dus ik ben benieuwd hoe ze dat vindt, ze wordt erg enthousiast van dieren op tv dus hopelijk valt het in de smaak.
 
Ik was hiervoor gebruiker... Nu eindelijk mijn naam aan kunnen passen. Dochtertje van half juni.
Mijn stuiterballetje groeit nog steeds niet hard en is nog altijd geen 75cm en heerlijk bijdehand. Ze loopt en rent en klimt fantastisch, het stukje praten kost nog wat meer moeite. Heel veel is papa, visje(of de variatie zusje/zjasje) en tie! Maar ook de ooohoh als zetelt valt of er iets op de grond valt (al dan niet expres) gaat al goed. Lievelings is UIS! als ze uit haar stoel, kinderwagen, mijn armen of van schoot wil. Ook nee kan ze heel goed, met eten lekker duidelijk. Zodra ze niet meer wilt, schuift ze haar bord weg, schut haar hoofd en zegt nee. Gevolgd door Uis! 
Ballen en boekjes zijn populair om mee te spelen, net als schoonmaakdoekjes en fietsen. Ze schijnt er op de opvang niet voor terug te deinzen om peuters van 3 een fiets af te pakken, waar ze natuurlijk niets mee kan, want ze is veeel te klein. Haar eigen mini loopfiets gaat net, maar die rolt niet heel lekker. Bij mijn ouders heeft ze een iets betere, zodra ze groot genoeg is, krijgt ze er 1 met twee wielen, oefenen we wat extra. 
Slapen is helaas niet haar hobby, geregeld ‘s nachts nog een fles en vaak al voor 6u wakker, dus ben, zeker nu ik 10 weken zwanger ben, gesloopt. Gelukkig boden opa en oma gister aan haar alvast mee te nemen, dus afgelopen nacht beetje bijgeslapen. Ach, ze is zo lief en gezellig, dat ik ook van de vroege ochtenden probeer te genieten. Samen op de bank onder een kleedje nog wat knuffelen, eventueel een boekje lezen en ik probeer vaak nog een beetje te slapen. 
 
Ik lees het al: allemaal kleine dondersteentjes. Grappig om te lezen en heel herkenbaar. Hier knettert het van de achttien maanden sprong. Elke nacht vanaf 3.30 onrustig en slaapt alleen tussenin op het grote bed verder. Ach kom maar hoor moppie. Groot groeien is ook nog al wat hé! Als je alles wat beter begrijpt koop ik je wel om met een mooi beloningsschema ...om ....bijvoorbeeld de hele nacht in je eigen bed te slapen.....
 Naar mijn gevoel is nabijheid, liefde en warmte van je ouders veel belangrijker. 
Dus kom maar lekker bij pappie en mammie. 
 
Even een hulpvraag aan jullie!! Bijten jullie kleine donderstenen jullie ook?? Ons mannetje bijt mij echt regelmatig keihard. Soms uit het niets, maar ook als hij boos is. Als het uit boosheid is, word ik dus ook heel boos en zet hem in zijn bed of in de box en zeg dan je mag mama niet bijten, ook niet als je boos bent en loop dan even weg. Na een kleine minuut ga ik naar hem toe en zeg ik nog een keer je mag niet bijten en geef hem dan een kus. Meestal krijg ik dan wel een knuffel of kus terug. Niet altijd. Soms bijt hij gelijk weer. Maar hij bijt echt vreselijk hard en heb soms echt een paar dagen een blauwe plek. Wat doen jullie hiertegen? Kan het ook komen omdat ik zwanger ben?
 
Hier is dat ook een paar keer gebeurd. Vooral tijdens het knuffelen, alsof ze me dan letterlijk op wil vreten. Ook tijdens het stoeien een keer. Ik word dan idd ook boos (al was het maar van de schrik en de pijn) roep hard ah en zet haar meteen op de grond. Ze schrikt daar dan wel erg van en moet soms ook even huilen. Daarna bespreek ik het kort. "Jij wilde heel hard kroelen hè? Maar je mag niet bijten (niet met de tandjes), dat doet mama pijn!" Daarna geef ik haar een knuffel. Na een aantal keer is het gelukkig gestopt, uit boosheid bijt ze niet, wel heel soms slaan of schoppen en dan doen we hetzelfde. Van ons af duwen en op ooghoogte streng toespreken of wanneer ze door gaat even kort in het halletje en daarna weer uitspreken.
 
Ja het was eerst met stoeien of als papa hem wilde pakken. Dan rende hij op mij af en vloog in mijn armen en beet dan. Dat was meer een soort van angst. Dan was ik ook streng inderdaad, maar nu bijt hij echt ontiegelijk vaak en ik snap vaak waar het vandaan komt en ik benoem het dus ook. Maar ik zit gewoon helemaal onder de plekken en het doet echt pijn dus ben wel een beetje teneinde raad.
 
Je zou sowieso het consultatiebureau even kunnen vragen of ze tips hebben (als je een fijn cb hebt want dat wisselt volgens mij heel sterk per bureau) of eventueel bij de opvang? Daar zullen ze dit ook wel vaker tegenkomen denk ik. Het is vrij normaal gedrag volgens mij voor deze leeftijd, maar ik snap wel dat je er heel snel van af wilt! Het is niet fijn om op je hoede te moeten zijn. Ik merkte dat ik met knuffelen soms gewoon een beetje afstand hield, bang voor die tandjes haha. Dat is echt niet leuk. 
 
Dankje voor de tip. Ik ga het nog even navragen inderdaad. Ook al even gegoogled vandaag en het is inderdaad normaal gedrag rond 1.5 jaar, omdat ze zich dan vaak niet duidelijk kunnen maken met taal. Ons mannetje zegt inderdaad nog weinig echte woorden, maar krijgt alles voor elkaar met gebaren etc. Als hij boos is huilt hij heel hard en dan krijgt hij natuurlijk niet zijn zin. Wel troost, maar dan bijt hij dus inderdaad heel hard uit nijd. Gelukkig gaat hij de laatste 2 weken wel heel veel brabbelen en probeert hij dingen na te zeggen dus hoop maar dat het een fase is.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan