Voor Hunnybun:
Hey hunnybun, ik opende de topic om mijn berichtje van het ziekenhuis bezoek te schrijven en toen zag ik jouw bericht. Mijn mond viel open en ik was even helemaal stil en zei zachtjes: och goschie....och nee..
Wat vind ik dit erg !!! Vanaf de tijd dat ik dit forum bezoek leerde ik jou kennen en via dit forum hebben we toch alweer een aantal maanden contact en leef je met elkaar mee: ergens ontstaat er dan een soort band.
Dit nieuws grijpt me dan ook erg aan. Ik wou dat ik iets voor je kon doen.
Doe je ogen maar even dicht en beeld je in dat ik je een hele hele hele dikke knuffel geef.
Het zonnetje dat buiten schijnt en de eerste bloemetjes die uit komen zijn van mij voor mij.
Lieve Hunybun ik wens je heel erg veel sterkte en ook voor je man. Het is inderdaad misschien ene schrale troost dat het vruchtje niet goed was en dat zwanger worden bij jullie dus lukt. Maar dat neemt niet weg dat je verdrietig bent en dat het heel veel pijn zal doen en daarmee kan je helaas niemand helpen: een rouwproces moet je zelf doorlopen. Maar praten helpt inderdaad en stop je tranen niet weg, das alles wat ik je kan adviseren vanaf deze kant.
Je weet me te vinden hier en als je graag wilt mailen, dan hoor ik het wel: dan geef ik je mijn mailadres.
Liefs en heel veel sterkte !!!
Silvia
Hey hunnybun, ik opende de topic om mijn berichtje van het ziekenhuis bezoek te schrijven en toen zag ik jouw bericht. Mijn mond viel open en ik was even helemaal stil en zei zachtjes: och goschie....och nee..
Wat vind ik dit erg !!! Vanaf de tijd dat ik dit forum bezoek leerde ik jou kennen en via dit forum hebben we toch alweer een aantal maanden contact en leef je met elkaar mee: ergens ontstaat er dan een soort band.
Dit nieuws grijpt me dan ook erg aan. Ik wou dat ik iets voor je kon doen.
Doe je ogen maar even dicht en beeld je in dat ik je een hele hele hele dikke knuffel geef.
Het zonnetje dat buiten schijnt en de eerste bloemetjes die uit komen zijn van mij voor mij.
Lieve Hunybun ik wens je heel erg veel sterkte en ook voor je man. Het is inderdaad misschien ene schrale troost dat het vruchtje niet goed was en dat zwanger worden bij jullie dus lukt. Maar dat neemt niet weg dat je verdrietig bent en dat het heel veel pijn zal doen en daarmee kan je helaas niemand helpen: een rouwproces moet je zelf doorlopen. Maar praten helpt inderdaad en stop je tranen niet weg, das alles wat ik je kan adviseren vanaf deze kant.
Je weet me te vinden hier en als je graag wilt mailen, dan hoor ik het wel: dan geef ik je mijn mailadres.
Liefs en heel veel sterkte !!!
Silvia