Hallo allemaal!
Ik ben nog niet zo lang op dit forum, en post vooral bij 'zwanger worden of niet', maar nu zag ik dit topic en dat is wel helemaal op mij van toepassing! Ben dan wel niet heel erg jong meer ( 28, das heus nog jong, maar niet meer zo jong als 23....) maar ook ik ga over 17 pillen ( hihi...) stoppen en gaan we proberen om een kleine kruimel te krijgen! Dus ik kan me wel inleven in alles wat jullie schrijven.
De enige negatieve reactie die ik tot op heden heb gehad was "Nu al? Jullie zijn nog maar zo kort bij elkaar!". We waren afgelopen april 2 jaar bij elkaar. Hiervoor hebben we allebei een lange relatie gehad, ik 6 jaar en hij 4 jaar, maar in allebei die relaties hebben we nooit het gevoel gehad dat we kinderen wilden. Juist niet!! En nu JUIST WEL!! Dus, het gevoel is zo anders bij hem, mag zo mezelf zijn, met al mijn twijfels, malligheden en dingen die in mijn geschiedenisrugzakje zitten. Het voelt gewoon van beide kanten zo goed! Dus, waarom wachten! Tuurlijk is 2 1/2 jaar niet lang, maar het is een wel overwogen keuze, dus laat iedereen maar lekker kletsen hoor meiden!
Lees dat jullie er ook zo druk mee zijn, ook dat gevoel ken ik, ik vind zelfs dat ik er een beetje te druk mee ben... Slaap er slecht van! Maar heet natuurlijk niet voor niks Piekerbol! En het van me af schrijven helpt een stuk en lekker sporten, helpt ook! Vannacht voor het eerst in 5 dagen weer heerlijk geslapen! Lang leve Body Balance ( een soort yoga/ pilates/ tai chi).
Ik heb graag de dingen al helder voordat ze gebeuren, ik ben van de lijstjes maken enzo en ben vreselijk georganiseerd, maar dat gaat dus niet bij een zwangerschap... Dus dat is iets wat ik nu ana het proberen ben los te laten! Want wie weet duurt het wel nog een hele tijd voordat ik zwanger ben en loop ik me dus druk te maken voor niks!
Ik lees dat er al veel meiden al een aantal rondes bezig zijn, wat een teleurstelling moet dat elke keer zijn, volhouden hoor! Ergens op dat wolkje in de babyhemel zit een baby te wachten op jullie! Nee...ik ben niet gelovig, maar ik ben wel van de overtuiging dat een baby zijn papa en mama kiest, DIE papa en mama die hem of haar aankunnen qua bagage. Voorbeeld: Mijn neef heeft een Downsyndroom kindje gekregen, dat meisje heeft hen uitgekozen omdat zij denkt dat zij dat aankunnen...
Ik vind dat een mooi idee... Is dat gek? Hoewel ik me ook wel kan voorstellen, wat sommige meiden ook schrijven, dat ze niet begrijpen dat sommigen in 1 x zwanger worden en anderen wel 10 x moeten proberen om zwanger te MOGEN worden... Dus dat is dan weer een beetje tegendraads bij mijn idee...
Nou ja, volhouden meiden, doe ik dat ook, nog 17 pillen... Het liefste zou ik dat ding in de prullenbak gooien! Maar we gaan nog lekker op vakantie en om dan mijn lijf zo op zijn kop te gooien door te stoppen, leek me niet zo handig!.
LIefs, Piekerbol ( 28 jaar, samenwonend, full-time kleuterjuf!)