A
Anoniem
Guest
hallo
jeetje wat een felheid hier!
Bij mij is ht bij de eerste niet gelukt, jammer want hij is erg allergisch en heft aanleg voor astma, waarschijnlijk had dat met de borst minder geweest.....
nu wil ik het gaan proberen terwijl mijn omgeving niet meewerkt.
ik heb me er erg n verdiept ik d8 ook dat het niet veel uitmaakte mar ben wel tot d evolgende conclusies gekomen:
1 het is gewoon beter(daar kun je gewoon niets aan veranderen
2 als het niet lukt jammer dan
3 je borsten zin er om te voeden zo zijn ze bedoeld niet voor je partner's genot (hoewe dat ook fijn is)
4 je kunt een ander niet jouw mening of ideeen opdringen de moeders die geen bv willen geven zullen nooit toegeven dat het beter is en zelfs makkelijker (als het dan lukt)
5 het schijnt zeer rustgevend te zijn dus stress of postnatale depressie is geen reden om het niet te doen maar om het juist wel te doen.
6 neem vooraf geen beslissing hierover laat je leiden op het moment van de geborote ik denk dat als meer moeders dat doen er meer de borst zullen geven, bij de eerste had ik al min of meer besloten dat ik het niet zou doen maar het voelde zo natuurlijk aan dat ik het toch wilde proberen, heb je vooraf besloten dan zul je je tegen een natuurlijk gevoel gaan verzetten zeker als anderen je hebben geprobeerd het tegenovergestelde te besluiten
en vooral laat anderen in hun waarde het is toch eigenlijk te gek voor woorden dat moeders die proborstvoeding zijn voor maffia worden uitgemaak het zegt denk ik meer over de onzekerheid van degene die het niet wil, je zult je niet aangevallen voelen als je ervan overtuigd bent dat wat jij van plan bent (met nadruk op van plan dus als het niet lukt is het wat anders) zo fantastisch is al je jezelf probeert voor te stellen.
laat ook de moeders die er toch voor kiezen het niet te doen in hun waarde zij hebben het zo te zien echt heel goed overwogen en zullen ook fantastische ouders zijn (nou ja de meeste dan maar dat geldt voor iedereen)
groetjes brenda
jeetje wat een felheid hier!
Bij mij is ht bij de eerste niet gelukt, jammer want hij is erg allergisch en heft aanleg voor astma, waarschijnlijk had dat met de borst minder geweest.....
nu wil ik het gaan proberen terwijl mijn omgeving niet meewerkt.
ik heb me er erg n verdiept ik d8 ook dat het niet veel uitmaakte mar ben wel tot d evolgende conclusies gekomen:
1 het is gewoon beter(daar kun je gewoon niets aan veranderen
2 als het niet lukt jammer dan
3 je borsten zin er om te voeden zo zijn ze bedoeld niet voor je partner's genot (hoewe dat ook fijn is)
4 je kunt een ander niet jouw mening of ideeen opdringen de moeders die geen bv willen geven zullen nooit toegeven dat het beter is en zelfs makkelijker (als het dan lukt)
5 het schijnt zeer rustgevend te zijn dus stress of postnatale depressie is geen reden om het niet te doen maar om het juist wel te doen.
6 neem vooraf geen beslissing hierover laat je leiden op het moment van de geborote ik denk dat als meer moeders dat doen er meer de borst zullen geven, bij de eerste had ik al min of meer besloten dat ik het niet zou doen maar het voelde zo natuurlijk aan dat ik het toch wilde proberen, heb je vooraf besloten dan zul je je tegen een natuurlijk gevoel gaan verzetten zeker als anderen je hebben geprobeerd het tegenovergestelde te besluiten
en vooral laat anderen in hun waarde het is toch eigenlijk te gek voor woorden dat moeders die proborstvoeding zijn voor maffia worden uitgemaak het zegt denk ik meer over de onzekerheid van degene die het niet wil, je zult je niet aangevallen voelen als je ervan overtuigd bent dat wat jij van plan bent (met nadruk op van plan dus als het niet lukt is het wat anders) zo fantastisch is al je jezelf probeert voor te stellen.
laat ook de moeders die er toch voor kiezen het niet te doen in hun waarde zij hebben het zo te zien echt heel goed overwogen en zullen ook fantastische ouders zijn (nou ja de meeste dan maar dat geldt voor iedereen)
groetjes brenda