Clomid vraag van een onervaren gebruikster

quote: cootje78 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('07-06-2009 09:54:04'));

Hoi FB,

Jammer dat je niet zo'n leuk gesprek hebt gehad. Als ik jou was zou ik gewoon doorgaan met clomid. Je weet maar nooit of het deze maand toch lukt. Zoals al gezegd is dat zaadonderzoek een momentopname en misschien is dat met 't slijmvlies ook wel. Voor hetzelfde geld is rond je eisprong je slijmvlies wel goed en het zaad van je man ook en dan zou je een kans mislopen. Dat zou toch zonde zijn. De hoop en moed niet opgeven hoor! Al begrijp ik dat dat soms moeilijk is, zeker na zo'n gesprek. Ook begrijp ik het als je kortaf bent geweest tegen je dochter. Je voelt je een beetje down en dat reageer je af op je omgeving. Niet eerlijk, maar wel heel begrijpelijk. Het is ook allemaal niet niks zo'n behandeling. Ik merkte dit keer ook dat de behandeling me veel zwaarder viel als bij onze eerste. Of dat komt doordat je ouder bent of omdat je al een kind hebt ik weet het niet, maar het is niet iets van: oh dat doen we even.
Sterkte verder en tot horens.

Groetjes Corina



Hoi Corina.
bedankt voor je steun. Er zijn maar weinig mensen die begrijpen hoe je je voelt. Mijn vriendinnen leven natuurlijk wel mee, maar echt de impact die het op je heeft is moeilijk om in te leven. Morgen weer beginnen met werken na de vakantie. Hopelijk kan ik gewoon mijn ding doen en wordt er niet veel gezeurt tegen me want daar heb ik echt geen zin in. Ben bang dat ik iemand een onterechte "uitbrander" geeft of door een vervelende opmerking in huilen uitbarst. Dat is ook niet wat je wilt op je werk.
Mijn humeur heeft weer effect op het humeur van mijn dochter. Dus  daarom ben ik soms een beetje kort tegen haar. En dat is natuurlijk het laatste wat je wilt.
later meer, manlief komt thuis van squasen.  
 
Even verder met het verhaal.
Volgens manlief ben ik er teveel mee bezig. Zou kunnen. Ik ben ook altijd enigsinds pessimistisch ingesteld dus dan heeft al het nieuws een aardige inpakt op je. Ik vind het ook niet niks om eerst een miskraam te krijgen en daarna te horen krijgen dat je verminderd vruchtbaar bent.  Dit is gewoon niet iets wat je verwacht als je aan een tweede kind begint. Je hebt toch een ander beeld voor ogen.  
As donderdag zou ik ook kraamvisite kunnen naar een collega maar ik heb er even geen zin in. Ik voel me niet helemaal stabiel en heb geen zin om gemaakt blij te doen.
Morgen even met de poli bellen om te vragen of ik gewoon clomid moet gaan slikken en wanneer ik precies terug moet komen.
Hopelijk gaat met jouw wel alles lekker volgens planning. Bijna 20 weken toch?
Groetjes FB
 
Hoi FB,

Dat is zo fijn aan zo'n forum. Je treft er lotgenoten, die echt begrijpen wat je meemaakt omdat ze het zelf ook mee maken of maakten. Het is ook niet zomaar iets. Het vergt zeker van ons vrouwen erg veel emoties en energie. Je bent bijna 24 uur per dag met niet anders bezig dan zwanger worden en dat kan je weleens teveel worden. En zeker als er een hangerig of dreinerig kind om je heen loopt. Dan kun je gewoon weleens uit je slof schieten. En inderdaad, kinderen voelen dat vaak ook aan.
Ben je de vorige 2x wel spontaan zwanger geworden of hebben jullie daarvoor ook hulp gekregen?
Begrijpelijk dat je liever niet op kraamvisite gaat nu. Krijg je geen lastige vragen als je afhaakt?
Heb je al telefonisch contact gehad met het ziekenhuis en weet je nu beter hoe het allemaal gaat lopen?
Met mij gaat het gelukkig prima. A.s. woensdag ben ik 21 weken, dus de 20 weken al gepasseerd. Vanmiddag voor de 20 weken echo geweest en alles bleek gelukkig (!) goed te zijn. Een kind volgens het boekje zei de echoscopiste. Een pak van mijn hart, want ik zag er best wel tegenop.

Groetjes Corina
 
quote: cootje78 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('08-06-2009 16:29:23'));

Hoi FB,

Hoi Corina
Dat is zo fijn aan zo'n forum. Je treft er lotgenoten, die echt begrijpen wat je meemaakt omdat ze het zelf ook mee maken of maakten. Het is ook niet zomaar iets. Het vergt zeker van ons vrouwen erg veel emoties en energie. Je bent bijna 24 uur per dag met niet anders bezig dan zwanger worden en dat kan je weleens teveel worden. En zeker als er een hangerig of dreinerig kind om je heen loopt. Dan kun je gewoon weleens uit je slof schieten. En inderdaad, kinderen voelen dat vaak ook aan. Ik ben er inderdaad aardig mee bezig. Maar het heeft ook even tijd nodig om al het "slechte" nieuws te verwerken.
Ben je de vorige 2x wel spontaan zwanger geworden of hebben jullie daarvoor ook hulp gekregen? De afgelopen keren was ik spontaan zwanger gworden. De eerste keer ben ik na de pil niet meer ongesteld geworden en was ik na ongeveer 2 maanden zwanger. Bij de tweede zwangerschap was ik na 5 maanden zwanger. maar tussen de tijd dat ik was gestopt met de pil en dat ik zwanger was ben ik maar 2 keer ongesteld geworden. Na het stoppen van de pil ben ik dus nooit normaal/regelmatig ongesteld geworden. Ook na de miskraam werd ik niet normaal ongesteld, na 3 maanden was ik nog niet ongesteld geworden. Zo ben ik dus bij de gyn terecht gekomen.
Begrijpelijk dat je liever niet op kraamvisite gaat nu. Krijg je geen lastige vragen als je afhaakt? Er gaat altijd een groepje collega's op visite, ik had me nog niet opgegeven dus het maakt niet uit.
Heb je al telefonisch contact gehad met het ziekenhuis en weet je nu beter hoe het allemaal gaat lopen? Heb het zkh gebeld en de vragen uitgelegd. Zij hebben weer met de gyn overlegd aangezien ze uit mijn dossier niets kon opmaken. Het idee van de gyn was om langs te komen als ik ongesteld was. Dan konden we de uitslag van de progesteron bekijken en verder kijken hoe verder te gaan. Aangezien de clomid een slechte invloed heeft op mijn slijmvlies was hij volgens mij toch van plan om iets anders te proberen. Ik heb nu voor 16 juni een afspraak, ookal ben ik dan nog niet ongesteld. We gaan misschien met pregnyl beginnen en dan moet ik nog leren prikken. De assistente en ik gaan er maar van uit dat ik niet zwanger ben geraakt.. Je kan beter maar op voorhand uitleg krijgen over het gebruik van pregnyl dan dat het ineens hals over kop moet ivm mijn cyclus.
Nu begint ineens mijn man zich "terug te trekken". Of al die hormonen wel nodig zijn. Of we het niet gewoon normaal moeten proberen. Aangezien ik al 2 keer eerder spontaan ben zwanger geraakt. Ik heb het idee dat als ik stop met de hormonen dat  ik weer een zeer onregelmatige/geen cyclus krijg. En dat het dan dus ook niet erg opschiet. Hij probeert volgende week dinsdag ook mee te gaan naar de gyn, dan kan hij vragen hoe het zit.
Met mij gaat het gelukkig prima. A.s. woensdag ben ik 21 weken, dus de 20 weken al gepasseerd. Vanmiddag voor de 20 weken echo geweest en alles bleek gelukkig (!) goed te zijn. Een kind volgens het boekje zei de echoscopiste. Een pak van mijn hart, want ik zag er best wel tegenop. Fijn omte horen dat bij jouw alles goed gaat. Heb je de baby goed kunnen zien op de echo, lag hij/zij er een beetje goed voor?
Ik ga er nu een eind aan breien aangezein morgen de wekker om 5:45 uur weer afloopt.
Groetjes Corina groetjes FB

 
Hoi FB,

Gelukkig maar dat ze nog andere medicijnen achter de hand hebben en maar hopen dat je hier beter op gaat reageren.
Wat een zwangerschap al niet met je lichaam kan doen. 2x spontaan zwanger en dan nu zo moeten tobben. Dat lijkt me best moeilijk te verkroppen.
Hopelijk trekt je man nog bij, want je hebt elkaar wel hard nodig in deze tijd.
Nou op naar volgende week maar weer dan.

Nou het lag er niet erg goed voor, dus het is wel een eigenwijsje. Maar heb wel een paar mooie afdrukken. Voor mijn doen dan, door mijn placenta (die aan de buikwand ligt) zijn ze niet helemaal helder, maar toch erg leuk.

Groetjes Corina
 
Nu heb ik weer pijn onderin mijn buik. Wat moet ik hier nou weer mee  
Nu begint het wachten weer. Vorige keer was ik op dag 31 weer ongesteld. Nu zou dat dus rond 22 juni zijn.
Wachten, wachten en nogeens wachten.
 
Kan het niet zijn dat je ongesteld gaat worden? Dat je nu een kortere cyclus hebt? Wel gelijk naar je gyn bellen als je idd ongesteld wordt hoor.
Ja dat wachten is erg frustrerend dat vond ik ook, maar ja het hoort er wel bij.
 
Ik kan nu nog niet ongesteld worden. Ik heb pas afgelopen vrijdag hoogstwaarschijnlijk pas me eisprong gehad.
Vandaag nergens last van gehad. Zal wel een eenmalige rare neiging zijn geweest.
mijn man gaat as dinsdag ook mee naar de gyn, dat is wel fijn.
Kunnen even goed alles bespreken en alle vragen stellen.

Tot later.
 
Terug
Bovenaan