oooh wat spannend dat jullie het geslacht nog niet weten Daantje! Wat knap dat jullie dat kunnen haha. Het lijkt mij achteraf ook echt heel mooi om je te laten verrassen. Maar denk niet dat ik het een zwangerschap lang zou kunnen volhouden
Ok, hier komt mijn bevallingsverhaal! Stiekem ook wel leuk om even neer te zetten ergens haha:
Ik word om 01.00 's nachts niet zo lekker wakker, geen buikpijn ook niet ziek. Maar een beetje een onbestemd gevoel. Ik val nog even in slaap tot mijn vriend om 02.15 thuiskomt en meteen wil ik uit bed omdat ik liggend teveel buikpijn heb, ik installeer me met een kop thee en een kruikje op de bank. De buikpijn is erg regelmatig en neemt toe in pijn, ik ga even douchen omdat ik al heel wat nachten voorweeën heb gehad maar het neemt niet af; sterker nog: het neemt toe! De weeën komen meteen stipt elke 4 minuten, maar duren 'te kort': maar 50 seconden. Toch bel ik de VK maar even en om 05.00 is ze bij me. Ik heb dan 1cm ontsluiting en krijg dus het advies nog even te gaan slapen. Ik dommel een beetje op de bank maar echt slapen lukt niet meer. Om 6.30 doet het zoveel pijn dat ik mijn vriend toch maar vast wakker maak, ik heb hem nodig om de weeën die nu ook in mijn rug zitten weg te masseren. De weeën komen al die tijd om de 3 a 4 minuten en de VK is er rond 08.00 weer.
Ze is er tevreden met de 2 à 3 cm ontsluiting die ik dan heb. Zelf vind ik het behoorlijk tegenvallen en de pijn is pittig. Ik besluit dan dat ik het niet zonder pijnmedicatie of een bad wil doen en we mogen gelukkig meteen naar het ziekenhuis.
Het is er alleen heel erg druk. Ze komen me na 2 uur pas checken op de kamer, dan heb ik wel inmiddels 5cm. Ik wil het liefste in bad of een pompje. Voor het pompje hebben ze het te druk, een bad kan wel maar zeggen ze: we hebben over 3 kwartier tijd voor een ruggenprik. Ga je eerst in bad, dan moet je daarna eerst een half uur aan de CTG en het is heel druk. De kans dat je dan achteraan de rij komt en langer moet wachten is groot. Plus een bad duurt minimaal een uur om te vullen. Dus ik kies voor de ruggenprik, daar stond ik sowieso niet negatief tegenover en de pijn valt me vies tegen. Helaas duurt het geen 3 kwartier voor ze me komen halen, maar ruim 3 uur.
Ik zit dan op 7cm maar mag de prik alsnog hebben. Die valt me gelukkig alles mee. Weeën liggend op bed opvangen terwijl je door gangen vol bezoek wordt gereden vond ik echt een stuk erger. En: genant haha! De prik werkt helaas maar een uurtje, ik voel daarna mijn buik en rug heviger verkrampen dan ervoor terwijl de CTG niet eens activiteit aangeeft. Het duurt een uur of 2 (heeeeeele lange uren vond ik dit, en het huilen stond me nader dan het lachen) maar de verdoving wordt verhoogt.
Dan vallen wel al mijn weeën weg waardoor ik opwekkers krijg. Daar merk je dan alleen niks meer van dus ik val in slaap. Tot de opwekkers op de max zitten, ik nog steeds geen activiteit heb en dus blijf steken op de 9 cm. Ook krijg ik koorts en gaat het met ons meisje binnen ook niet zo lekker meer. Uiteindelijk word ik rond 20.30 nog 1x gecheckt door de gyn die haar dienst aan het afronden is, als ik dan nog geen volledige ontsluiting heb zal het een keizersnede worden. Mijn grootste nachtmerrie, vraag me niet waarom maar daar was ik heel erg bang voor. Maarr ik ben op mezelf aan het inpraten en leg me er vast bij neer. Godzijdank blijk ik ineens wél 10cm ontsluiting te hebben! Yes!
Ik voel ondertussen ook weer wat activiteit in mijn buik: geen pijn maar wel een behoorlijke druk naar beneden. Persweeën! Om 21.30 start de nieuwe gyn haar shift bij mij en mag ik gaan persen. Dat gaat eigenlijk prima doordat ik lekker uitgerust ben (oprecht, dat slapen heeft me goed gedaan haha!) maar ineens gaat het binnen niet zo lekker met onze dochter en wordt er wat bloed afgenomen van haar hoofd, die uitslag is goed en ik mag zonder knip en tang de 'uitdrijving' voortzetten. Na 3 kwartier persen mag mijn vriend onze dochter aanpakken, oftewel: er zelf uithalen. Ze kijkt hem dan al met grote ogen aan en om 22.15 ligt ze ineens op mijn borst!
Hoewel alles anders ging dan gedacht kijk ik toch echt met heel veel plezier terug op deze ervaring. Het personeel was super lief en ik ben onwijs blij dat ik haar alsnog via een vaginale bevalling op de wereld kon zetten. We moesten een nachtje blijven (in vruchtwater gepoept) maar dat vond ik heerlijk! We werden super goed en heel lief verzorgd.
