De dames die al wat langer wachtten: in verwachting

Mini me Zo herkenbaar die onzekerheid omdat weinig lijkt te voelen. Dat had ik in het begin ook heel erg. Je hoort of leest vrouwen die echt van alles voelen of super misselijk zijn en dat schept een bepaalde verwachting. Bij mij was het ook echt een soort anticlimax gevoel van ok is dit het? Ja ik ben wel wat misselijk en moe maar het is allemaal heel goed te handelen. Ik vergat soms zelf gewoon even dat ik zwanger was haha. Nou werd het inderdaad na 7 a 8 weken qua moeheid wel echt veel erger en ik merkte dat ik ook heel snel buiten adem was tijdens het wandelen met de hond. Ik sprak ook iemand die ik ken die zelf ook moeite heeft om kindjes te krijgen en zelf al meerdere miskramen heeft gehad. Die stelde mij toen heel erg gerust. Zij was op een bepaald moment tegelijk met een vriendin zwanger. Zij voelde zich hondsberoerd en haar vriendin eigenlijk hartstikke fit. Haar vriendin is bevallen, maar zij heeft toen de kleine verloren met 11 weken. Dus kwaaltjes zeggen echt niets. Bij mij was in het begin testen doen en die mooi zien oplopen een soort geruststelling. 
Lapjesendraadjes Vervelend dat je al zo'n last hebt van bandenpijn. Inderdaad overdag gewoon net even ietsje rustiger aan doen. Fijn dat ze je ook verder gerust hebben kunnen stellen over de kwaaltjes. En ja wanneer heb je nou echt positiekleding nodig, geen idee. Ik kan hier dus in principe ook nog wel mn gewone broeken aan met 14 weken. Het is heel grappig 's ochtends als ik wakker wordt en ik kijk naar beneden denk ik nou die buik valt nog wel mee, maar dan in de loop van de middag begint het echt wat meer uit te zetten. Ik zit zelf meer naar jurkjes online te kijken die je ook normaal zou kunnen dragen maar wat wijder zitten. Het wordt straks steeds mooier weer dus dan lekker wat van die heerlijke zomer overslagjurken enz. Maar ben wel blij dat ik in ieder geval 2 broeken al heb mocht ik ze nodig hebben. Niet dat ik een keer wakker wordt en ineens geen broek meer aan kan doen haha. 
 
Zo weer even van mij afschrijven. Wachtweek 1 is officieel voorbij. Over een week mogen we ons weer melden in het Erasmus. Merk dat ik het nu al wel iets spannender begin te vinden dat er weer eens een naald in mijn lichaam geprikt gaat worden. 
Ondanks alles moet ik zeggen dat deze eerste week best snel voorbij is gegaan, maar aan een kant ook een beetje een waas is geweest. Ik voel mij fysiek echt prima, maar merk dat ik mentaal wel echt uitgeput was. Dat is nu gelukkig wel weer ietsje beter. Afgelopen week bestond voor mij heel erg uit afleiding zoeken met vriendinnen die echt allemaal toppers zijn en heel erg met ons meeleven. Ook deze week wordt de week staan er weer wat dingen op de planning om mij af te leiden en bezig te houden. 
Verder bestond mijn week ook uit heel veel googlen en youtube filmpjes kijken over het edwardssyndroom. In mijn geval bracht dit rust en hoop met zich mee. Heel veel symtomen die zich al vroeg kunnen aantonen hebben wij niet op de echo's gezien. Ik weet dat dit helemaal niets hoeft te betekenen, maar het is wel een beetje mijn houvast geworden om hoop te blijven houden dat het gewoon goed zit. Ik heb ook veel filmpjes van vrouwen gezien die hun zwangerschap hebben doorgezet na de diagnose en voor mij is een ding wel heel duidelijk. Dat gaan wij niet doen in geval dat we wel de officiele diagnose krijgen. Een enorm ellendige keuze die gemaakt moet worden, maar het risico dat het eerder al sterft in de buik en dat wetend dat je een kindje draagt wat waarschijnlijk maar een paar uur zal leven lijkt mij echt een hel.
Ik ben hoopvol maar bewust van de eventuele keuzes die er gemaakt moeten worden. Maar bovenal ook enorm dankbaar voor de lieve mensen om ons heen op dit moment die er voor ons zijn op dit moment en met ons meeleven. Laat deze week maar voorbij vliegen:).
 
Hoe gaat het met de andere zwangere dames? Veel last van kwaaltjes of valt het allemaal nog mee? Lukt het wachten tot de eerste of tweede echo een beetje? 
 
Hoi meiden, af en toe lees ik nog even mee hoor, zoals vandaag... En wat lees ik: Lapjesendraadjes zwanger!!! Wow! Gefeliciteerd!!! Wat ontzettend gaaf! Na zo lang wachten groeit er een klein vruchtje in jou ?een mini mensje ? Echt heel leuk om te lezen. (Geen idee of je mijn naam nog kan herinneren? Ik zat vorig jaar bij de dames die al langer wachten en ben precies rond deze tijd gestopt op het forum, precies die maand raakte ik zwanger en heb nu een prachtig kereltje van alweer 12 weken)
Ik wens je een hele bijzondere zwangerschap toe! Voorspoedig en dat je maat vol trots je kwaaltjes mag dragen.
Zwaantje, wat goed om te horen dat het goed gaat met Max!!
Bo-Belle, hoe gaat het nu met jou nu je al weer een tijdje werkt?
En Zwindo, wat een ontzettend naar bericht! Die onzekerheid lijkt me vreselijk. Fijn dat je afleiding hebt kunnen vinden. Ik kan me voorstellen dat je hier mentaal helemaal op van bent. Ik hoop echt ontzettend op die 10%!!! Heel veel sterkte!
 
 
Oh Zwindo, ik heb zo aan je zitten te denken deze week! De Mr en ik hebben al vroeg besloten dat we de nipt gaan doen en wat we doen met een nare uitslag. Wij hebben een kind met een verstandelijke handicap (een van mijn bonusmeiden) ondanks dat ze lichamelijk helemaal gezond is, is de zorg gewoon enorm zwaar. Nog een kindje met een handicap willen we niet. Dat is sneu voor onze oudste en sneu voor de baby, beiden verdienen 100% de beste zorg.
Ik heb alle vingers en tenen voor je gekruist dat t toch gewoon goed zit!!
Ik ben inmiddels gewend aan de steekjes in mijn buik, pak mijn rust en ook de geuren doen mij weinig meer. Ik ben er blij mee, geen idee wat ik over paar weken ga meemaken!
Hoi Daantje, ja jouw naam herken ik nog wel hoor! Wat leuk dat je inmiddels een kindje hebt! Ik vind t nog wel een beetje vreemd om te bedenken dat t na al die tijd gelukt is en dat er dus een kleintje in mij groeit! Ik kijk reikhalzend uit naar de echo over 17 dagen. Als die goed is ben ik klant af bij het fertiliteitscentrum, onvoorstelbaar! Ik heb weinig klachten (of ik ben er aan gewend waardoor ik ze niet meer zo opmerk), dus daar ben ik wel blij mee!
 
Daantjevijfendertig wat heerlijk genieten van je kleine ventje. Ik hoop dat het ons ook gegund is. Het is inderdaad niet het nieuws wat je hoopt te ontvangen, maar er is nog een kans dat het niets is.
Lapjesendraadjes Wat lief, ik snap inderdaad heel goed dat jullie het erover gehad hebben. Wij hebben het van te voren ook goed besproken en waren er ook al snel over uit dat we de nipt wilde doen. Lijkt mij ook heel heftig om een huidhouden te hebben met meerdere kinderen die extra zorg nodig hebben. Fijn dat je nu langzaam aan alle kwaaltjes begint te wennen en dat het goed gaat. Nu nog 16 dagen! Zo spannend en dan daarna gewoon lekker het normale zwanger zijn traject in. Fijn hoor!
Ik moest gisteren nog naar de verloskundige voor de normale checks. Eerste vraag was natuurlijk hoe het met ons ging. Was wel fijn dat ze gewoon echt even de tijd nam. Verder bloeddruk gemeten die was nog steeds wat aan de lage kant, maar dat is normaal en verklaart ook waarom ik nog steeds regelmatig licht in het hoofd wordt bij opstaan of bukken. Ook naar het hartje van de kleine geluisterd en nog even gelachen want die schopte weer lekker om zich heen en dus vol tegen de doppler aan haha. Wat wel echt bijzonder was is dat ze op een gegeven moment mijn hart en het hartje van de kleine op de doppler had. wauw wat was dat een gaaf en bijzonder gehoor en gevoel. Ondanks alles probeer ik wel echt van dit soort momenten te genieten. Ik heb vannacht ook gedroomd dat we het telefoontje kregen van het ziekenhuis met goed nieuws, dus ik hoop dat dit een goed voorteken is van wat ons volgende week te wachten staat. 
 
Zwindo, ik moet echt heel veel aan je denken, hoop zó op positief nieuws! Wat fijn dat je ook wel van de andere mooie momenten kan genieten
 
Ah lief Bo-belle. Nog 1 dagje te gaan merk wel dat deze laatste dagen zwaarder beginnen te worden qua wachten.
Daarnaast help het niet dat we het gisteren toch nog even gezellig wilde maken. Ik voelde me fit en had er echt wel even zin in en mijn man kon deze vorm van ontspanning ook wel even goed gebruiken. Alleen toen dus bloedverlies na het gezellig maken. De schrik zat er goed in. Dus gelijk toch even de verloskundige bellen want werd toch ook wel duizelig. Niet van het bloedverlies want dat viel opzich nog wel mee maar waarschijnlijk gewoon de spanning.
Dus een lekker gebroken nacht gehad. Gelukkig is het nu oud bloed wat ik nog aan het verliezen ben. Maar doe wel even extra rustig aan vandaag aangezien straks ook al die naald mn buik in gaat... pfff... er lijkt geen eind aan te komen zo.
Ik zat laatst ook nog te denken iets wat een hele relaxte onbezorgde zwangerschap had kunnen zijn gezien de kwaaltjes tot nu toe die allemaal in mijn ogen mee vallen en dat ik me juist nu ook weer fitter begin te voelen. Alleen de ene curvebal na de andere komt binnen. Of de resultaten nou goed zijn of niet ik vraag me af of wij ooit echt kunnen genieten van de/een zwangerschap.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan