De dames die al wat langer wachtten: in verwachting

Lieve Zwindo, wat een zware heftige periode moet dit voor jullie zijn. Zeker omdat jullie zo n goed gevoel bij de zwangerschap hadden.  Lijkt me vreselijk om nu afscheid te moeten nemen van jullie kleine meisje.  Ik wens je alle kracht en liefde toe die er bestaat. Woorden schieten in deze sotuatie gewoon echt tekort. Liefs
 
Oh lieve Zwindo, wat een beladen nieuws. Ik voel vanaf het scherm zo met jullie mee. Wat een oneerlijke manier van samen ouders worden en dan meteen afscheid te moeten nemen van jullie meisje. Ik wens jullie heel veel kracht toe de komende tijd!
 
Wilkindje van harte met de geboorte van jullie zoon! Wat een heftige bevalling heb je gehad zeg! Hoe gaat t nu met jullie? Ben je fysiek maar ook mentaal weer wat hersteld?, 
 
Lieve meiden nog een laatste berichtje hier in dit gedeelte van het forum en dan is het helaas weer tijd om terug te gaan richting het zwanger worden gedeelte. Deze week is onze mooie kleine meid geboren. Het is gelukkig allemaal goed verlopen en hoefde niet de ok op voor een curratage van de placenta. Alleen wel veel pijn gehad tot de ruggenprik die uiteindelijk nodig was aangezien ik verder geen medicijnen binnen kon houden en daardoor geen morfine kon krijgen.
Ik heb onze kleine meid kunnen zien en vasthouden. Hebben mooie foto's en voetafdrukjes kregen. De twijfel of we er wel echt goed aan deden om de zwangerschap te beëindigen werd wel weggenomen toen ik de handjes van ons meisje zag. Die paste helaas echt bij de diagnose van het edwardssyndroom ook haar oortjes zaten lager dan zou moeten, maar verder was ze helemaal perfect. Haar mooie lange beentjes en lieve kleine voetjes en mooi gezichtje met zelfs een kleine glimlach op het gezicht. Bijna een lachje van het is goed zo.
Het verdriet is inmens groot en het voelt echt of er een stukje van mezelf is gestorven die dag, maar we hebben het voor haar gedaan om verder leed voor haar te besparen. Nu rest de lange weg van het herstel zowel fysiek als mentaal. Gelukkig hebben we ook fantastische familie en vrienden om ons heen die ons veel helpen en steunen, waar we ontzettend dankbaar voor zijn.
Voor nu tot ziens wie weet komen we elkaar hier weer digitaal tegen. Voor de meiden die zich hier met hun zwangerschap hebben aangemeld heel veel succes! Dat het een hele mooie zwangerschap mag zijn en jullie straks kunnen genieten van jullie kleintjes net als de meiden die hier nog zitten en al bevallen zijn en al aan het genieten zijn van hun kleine wondertjes.
 
Oh Zwindo, de tranen schieten me weer in de ogen, maar wat fijn dat je toch zo'n mooi afscheid hebt kunnen nemen, en ook dat stukje bevestiging hebt gekregen dat ze écht het syndroom had en het dus niet voor niks was. Heel veel sterkte met het herstel en ik hoop je hier straks weer in dit topic te zien!
 
Lieve Zwindo, wat heb je het goed gedaan,wat heftig om te moeten bevallen met de wetenschap dat je lieve kindje niet zal leven,ik moet er echt om huilen. Hebben jullie haar ook een naam gegeven? 
,Goed om te horen dat jij niet de ok op hoefde. Maar , wat kan een mens allemaal hebben hé,  wat zullen jullie verdrietig zijn. Je bent moeder van een prachtig klein meisje en dat zul je altijd blijven, en daar mag je heel trots op zijn. Je noemt zelf al dat het eigenlijk geen keuze is.  Er is die dag ook een stukje van jezelf gestorven, je houdt al zoveel van je kindje en het is al zo n mooi compleet mensje.  Zwindo er zijn gewoon geen woorden voor, ik hoop dat jullie lieve vrienden en familie jullie door dit dal heen steunen, weet in elk geval dat ik aan je denk! 
 
Zwindo meid nog veel sterkte voor jullie beide. Ik wens je ook veel succes in het verdere verloop...
 
Dames ik ben zelf ook wel erg nerveus de laatste dagen. Heb vorige week dinsdag de NIPT gedaan. Daarbij kijken ze bij mij dus naar een extra afwijking in de chromosomen. De afwijking die mijn jongere zusje heeft. Elke dag kijken op de app of de uitslag er nog niet op staat... Ook voor het geslacht natuurlijk.
Hier in België krijg je die automatisch bij de NIPT. Staat wel apart in een document voor als je het niet wilt weten.
Ondertussen begint mijn buikje al aardig op te zetten en worden mijn broeken lastiger om te dragen. Mijn werkbroeken (uniform op het werk) zakken niet langer af en zelf die spannen al een beetje aan de buik.
Wat ik ook heb in de avond als ik mij buig dat net onder mijn buik het een beetje trekt, lijkt net of je buik daar dubbel plooit. ?
Hoe is het bij de rest momenteel gesteld? 
 
Zwindo, je hebt het moeilijkste gedaan wat een ouder maar kan doen. Ik vind het fijn voor je dat je goed afscheid hebt kunnen nemen van je dochtertje. Heel heel veel sterkte de komende tijd!! Ik hoop je hier over een tijdje weer te zien ?
Nroxy oh wat spannend zeg! Ik ga over een paar weken de nipt doen. De handicap van mijn oudste bonusmeiske is (helaas) nog niet genetisch te vinden, maar ik vind het daarom heel belangrijk om te weten of het nieuwe kindje wellicht een afwijking heeft.
Wij hebben vandaag aan mijn ouders verteld dat we zwanger zijn. Die reageerden heel blij! Gewoon lekker nuchter zoals ik ze ken 'gefeliciteerd, wat fijn! Hoe voel je je?'. En ik kan nu niet wachten om het aan mijn oma (97) te vertellen. Mijn ouders vertelden hoe ze geniet van mijn nichtje en hoe ze dan aan het stralen is wanneer ze haar vast houdt. Ik hoop toch zo dat ze er nog is wanneer mijn kindje geboren wordt!
Ik ben nu 9+2 en ik voel mij prima. Het weeë gevoel lijkt wat af te nemen. Mijn broeken zitten oncomfortabel sinds een paar dagen en ik heb wat last van mijn buik (zijn vast de darmen). En ik word af en toe wat licht in mijn hoofd als ik mij buk (hoofd naar beneden). Ik zal wel een beetje lage bloeddruk hebben ofzo.
 
Terug
Bovenaan