Goedemiddag dames, ik mag mezelf eindelijk hier ook voorzichtig komen melden. De laatste terugplaatsing van afgelopen 4 mei blijkt succesvol te zijn.
Even voor de mensen die mij niet kennen een tijdlijn. 2018 begonnen en begin 2019 bij de fertiliteitsarts terecht gekomen. In eerste instantie omdat mijn cyclus alles behalve stabiel was, maar na de eerste onderzoeken bleek vooral mijn vriend problemen te hebben met de kwaliteit en hoeveel zaad. Dus advies icsi. Maar moest eerst minimaal 10% afvallen. Dat ging heel traag en ben op een gegeven moment boos geworden en dacht toen aan overstappen. Toen bedacht de fertiliteitsarts dat we toch mochten beginnen, dus toch doorgegaan. Okt 2019 icsi 1 met slechts 1 terugplaatsing, de rest was niet goed genoeg voor cryo. Februari 2020 icsi 2 die op een drama uitliep en een inwendige bloeding bleek veroorzaakt te hebben. Ook geen bevruchtingen, dus weg poging. Was zo klaar met die artsen dat ik over gestapt ben naar Duitsland, wel met enorme wachttijd, maar in november 2020 mochten we starten in Duitsland, uiteindelijk icsi 3 gehad begin januari 2021 met top resultaten 6 embryo's en uiteindelijk 4 cryo's. Eerste terugplaatsing niet zwanger geworden, dus verzocht om onderzoek te doen. Daaruit kwam dat mijn baarmoederslijmvlies ontstoken was, dus heftige antibiotica gehad, maar daarna was alles goed. Vlak voor de cryo terugplaatsing bloed laten onderzoeken omdat ik plots weer onverklaarbare blauwe plekken had en daaruit bleek na de terugplaatsing dat ik een erfelijke bloedafwijking heb waardoor ik verhoogde kans op trombose heb en dus per direct moest beginnen met bloedverdunners spuiten. Maar ondanks die stress, blijken de bloedverdunners dus ervoor gezorgd te hebben dat in elk geval een van de twee cryo's is blijven zitten. De eerste echo staat inmiddels gepland op 2 juni. Alles is nog zo onwerkelijk, maar dat zal vast wel goed komen.
Even voor de mensen die mij niet kennen een tijdlijn. 2018 begonnen en begin 2019 bij de fertiliteitsarts terecht gekomen. In eerste instantie omdat mijn cyclus alles behalve stabiel was, maar na de eerste onderzoeken bleek vooral mijn vriend problemen te hebben met de kwaliteit en hoeveel zaad. Dus advies icsi. Maar moest eerst minimaal 10% afvallen. Dat ging heel traag en ben op een gegeven moment boos geworden en dacht toen aan overstappen. Toen bedacht de fertiliteitsarts dat we toch mochten beginnen, dus toch doorgegaan. Okt 2019 icsi 1 met slechts 1 terugplaatsing, de rest was niet goed genoeg voor cryo. Februari 2020 icsi 2 die op een drama uitliep en een inwendige bloeding bleek veroorzaakt te hebben. Ook geen bevruchtingen, dus weg poging. Was zo klaar met die artsen dat ik over gestapt ben naar Duitsland, wel met enorme wachttijd, maar in november 2020 mochten we starten in Duitsland, uiteindelijk icsi 3 gehad begin januari 2021 met top resultaten 6 embryo's en uiteindelijk 4 cryo's. Eerste terugplaatsing niet zwanger geworden, dus verzocht om onderzoek te doen. Daaruit kwam dat mijn baarmoederslijmvlies ontstoken was, dus heftige antibiotica gehad, maar daarna was alles goed. Vlak voor de cryo terugplaatsing bloed laten onderzoeken omdat ik plots weer onverklaarbare blauwe plekken had en daaruit bleek na de terugplaatsing dat ik een erfelijke bloedafwijking heb waardoor ik verhoogde kans op trombose heb en dus per direct moest beginnen met bloedverdunners spuiten. Maar ondanks die stress, blijken de bloedverdunners dus ervoor gezorgd te hebben dat in elk geval een van de twee cryo's is blijven zitten. De eerste echo staat inmiddels gepland op 2 juni. Alles is nog zo onwerkelijk, maar dat zal vast wel goed komen.
