Hier een updeetje van mij. Ik heb het ontzettend druk gehad, dus ben heel lang neit hier geweest. Bovendien hebben ze op het werk iets met internet veranderd, waardoor ik dar ook niet meer even tussendoor kon kijken.
Vandaag is mijn eerste verlofdag, ben nu 34 weken en een paar dagen. Ik ben ontzettend blij dat ik met verloif ben, want ik kon het op een gegeven moment echt niet meer. Ik was zo vergeetachtig en duffig. En dat is niet handig met een coordinerende baan. Ik was 's avonds soms zo moe, dat ik er rond 9 uur al in lag.
EN dan nog de drukte van Sinterklaas en meerdere verjaardagen inde familie... ben ook blij dat dit geen december-kindje wotdt, als alles goed gaat.
De kids en mijn man zijn allemaal ziek geweest; tegelijk. Dan weet je op een gegeven moment echt niet meer wat je eerst en daarna moet doen.En de enige die dan weer niet echt ziek wordt ben ik. Ik had eigenlijk wel zin in het ouderwetse schooltjeziek. Maar dat doe ik dan nu maar met mijn verlof: lekker niksen met een boekje op de bank, haha.
Met mij gaat het dus eigenlijk nog steeds heel goed, behalve erg moe. Mijn bekken staat nog altijd stevig op zijn plek, al begin ik wel iets te waggelen met die dikke buik. En de laatste nachten ben ik vaker wakker. Deze kleine schopt me af en toe echt wakker. Dat deden die andere 2 niet, voor zover ik me kan herinneren.
ER is onlangs nog een ehco gemaakt om de ligging van de placenta te bekijken. Die zou mogelijk te dicht bij de uitgang liggen. Maar gelukkig zag die echo er prima uit. AL was het wel een inwendige! Had ik nog nooit gehad. Maar dat viel eigenlijk reuze mee, alleen was ik er mentaal niet op voorbereid. DE VK grapte nog: derde kind en nog nooit een inwendige echo; meid je moet alles een keer meegemaakt hebben. ALs ik het zo opschrijf klinkt het helemaal niet leuk, maar al je haar zou kennen, zou je moeten lachen.
Ze had meteen nog een keer gekeken naar het geslacht, op mijn verzoek. Omdat ik het niet precies zag, vergrootte ze het beeld en drukte dat af. Dus nu heb ik een fotootje met een beeldvullend geslahct, haha. Ook zo om gelachen toen ik daarmee thuis kwam. Deze VK was ook bereid een fotootje van het andere geslacht op te zoeken, om daarmee mijn man een beetje te plagen. Echt een super leuk mens. Hopelijk doet zij mijn bevalling.
Ben nu bezig met een lijst te maken van mensen die straks bij de bevalling op de andere 2 kids kunnen passen. Wat een puzzel is dat zeg! Het is me gewoon een compleet rooster geworden. Hoe doen/ deden jullie dat? ONze ouders wonen nl ver weg.
Verder vanochtend het wiegje weer opgezet en weer opgemaakt en de kinderwagenbak gelucht en de dekentjes daarvoor bij elkaar gezocht. Deze week gaat nr 2 naar het stapelbed en kan ik de kommode weer inrichten met maatje mini.
Gister ook een deel van de kleertjes weggegeven, omdat die niet meer nodig zullen zijn. Daar moest ik wel even een traantje om wegpinken, hoor. Het besef dat er nooit meer eentje van dat geslacht zal rondstruinen hier. Manlief wil absoluut niet een vierde, dus hier laten we het bij.
Nou, dat was een heel verhaal. Hopelijk heb ik het nu met mijn verlof een beetje rustiger en kan ik weer lekker vaak hier kletsen.
Groejtes
