Grappig hè? Dat het toch allemaal weer zo verschilt. Hier is het gelukkig ook gemakkelijk om te buigen maar omdat hij normaal zo makkelijk is valt het wel op als hij ineens moppert als het niet naar zijn zin in. Alles duurt hier ook lang maar dat is meer omdat meneer een enorme treuzelaar en een observeerdertje is. Dus elke tak, vlieg en steen moet bekeken worden!
Dreumes september 2019
- Onderwerp starter PinkFlower
- Startdatum
Hier wel herkenbaar. Hij wil alles zelf doen, maar als ik vervolgens weg loop is het brullen. 'Mama mij huis bouwen?' Is het dan. Nou gezellig, maar als ik het dan waag een duplo blokje te pakken is het: 'Nee mama, MIJN!!!' Er zit een kop op, laten we het daarop houden.
We zijn er vandaag achter gekomen dat onze kleine man een zusje krijgt. We zijn zo verrast. Ik was ervan overtuigd een echte jongensmama te blijven maar de confetti was toch echt roze. Het moet even bezinken. Maar ik vind het zo leuk!
We zijn er vandaag achter gekomen dat onze kleine man een zusje krijgt. We zijn zo verrast. Ik was ervan overtuigd een echte jongensmama te blijven maar de confetti was toch echt roze. Het moet even bezinken. Maar ik vind het zo leuk!
@Zazou gaat redelijk. Relatief goed hoor ook als we het vergelijken met een klein half jaar geleden. Maar er blijven toch wat dingen voor onrust of onvrede zorgen die mij dan weer kunnen frustreren. Een hoop ervan is gewoon peuter gedrag (dreinen als hij zn zin niet krijgt, soms niet willen eten, huilend wakker worden 's ochtends en een uur lang een rot humeur vasthouden), maar dan merk ik dat ik er slecht tegen kan. Als hij een paar dagen zeurderig of huilerig is zou een ander zeggen 'nare fase/tandjes/ziekjes', maar ik merk toch dat ik sneller angstig ben dat het weer mis is en dat het iets blijvends is.
Zo hebben we hem ruim 2 maanden lang elke avond huilend in bed gehad. Ruim twee maanden elke avond tot drie kwartier staand krijsen in zijn bed. En ineens was het over, maar er leek geen einde aan te komen.
Nou, dat soort dingen. Het gaat nu goed, slaapt oke, eet goed, is vrolijk (behalve sochtends) maar blijft een vroege vogel.
Ik hoop dat nummer 2 een fijnere start in d'r leventje heeft. Maar ik weet nu dat het sowieso goed komt.
Zo hebben we hem ruim 2 maanden lang elke avond huilend in bed gehad. Ruim twee maanden elke avond tot drie kwartier staand krijsen in zijn bed. En ineens was het over, maar er leek geen einde aan te komen.
Nou, dat soort dingen. Het gaat nu goed, slaapt oke, eet goed, is vrolijk (behalve sochtends) maar blijft een vroege vogel.
Ik hoop dat nummer 2 een fijnere start in d'r leventje heeft. Maar ik weet nu dat het sowieso goed komt.
@Zazou, ik denk beide. Hij is echt rustiger sinds de EMDR maar hij is verbaal ook snel dus hij kan ons goed vertellen als hij iets wil.
Wel lopen we er onwijs tegenaan dat hij geen 10 seconde zelfstandig kan spelen. En dat is niet eens overdreven. Hij heeft best wat speelgoed, niet super veel maar echt voldoende en ook genoeg verschillend. Hij is gek op boekjes lezen en bouwen met de Duplo maar alles samen. We hoeven er vaak alleen maar bij te zitten op de grond (ik zit nu ook op de grond naast hem terwijl hij een treinbaan bouwt), maar we kunnen geen seconde opstaan. Als je op staat gaat hij huilen en aan je armen trekken 'mama/papa spelen, mama bouwen, mama kijken' of iets in die trend.
Ik ben twee dagen alleen met hem vrij doordeweeks, en die dagen kan ik dus niets. Geen vaatwasser, geen doekje ergens langs, niet even een kop thee drinken, niet koken, niets. Betekent dat als mijn man thuis komt het huis een puinzooi is en er nog gekookt moet worden. Allemaal geen ramp en vanuit hem alle begrip (en medelijden ?) naar mij toe, maar ik zie het straks hoogzwanger niet zitten om nog hele dagen op de grond naast hem te zitten. En als straks de baby er is al helemaal niet.
Iemand van jullie tips?
Wel lopen we er onwijs tegenaan dat hij geen 10 seconde zelfstandig kan spelen. En dat is niet eens overdreven. Hij heeft best wat speelgoed, niet super veel maar echt voldoende en ook genoeg verschillend. Hij is gek op boekjes lezen en bouwen met de Duplo maar alles samen. We hoeven er vaak alleen maar bij te zitten op de grond (ik zit nu ook op de grond naast hem terwijl hij een treinbaan bouwt), maar we kunnen geen seconde opstaan. Als je op staat gaat hij huilen en aan je armen trekken 'mama/papa spelen, mama bouwen, mama kijken' of iets in die trend.
Ik ben twee dagen alleen met hem vrij doordeweeks, en die dagen kan ik dus niets. Geen vaatwasser, geen doekje ergens langs, niet even een kop thee drinken, niet koken, niets. Betekent dat als mijn man thuis komt het huis een puinzooi is en er nog gekookt moet worden. Allemaal geen ramp en vanuit hem alle begrip (en medelijden ?) naar mij toe, maar ik zie het straks hoogzwanger niet zitten om nog hele dagen op de grond naast hem te zitten. En als straks de baby er is al helemaal niet.
Iemand van jullie tips?
Gefeliciteerd Uitje, wat leuk een dochter. Snap dat je even moest wennen, dat had ik andersom toen ik hoorde dat het een jongetje werd en gedacht had een meisjes mama te blijven?
Logisch ook na alles wat jullie hebben meegemaakt dat je wat eerder angstig bent dat er bepaalde patronen terugkeren. Hoop ook dat jullie tweede een rustigere start krijgt.
Grappig over de vakanties inderdaad, wij ervaren vakanties als heel relaxt. Zijn ook in corona tijd vaak (mid)weekjes weggeweest om even het huis uit te zijn en merken dat doordat wij relaxt zijn het hele vakantieleven ook super chill is. Alleen uit eten gaan was afgelopen zomer af en toe een uitdaging, ze wil nu niet meer in de stoel blijven zitten. Dus soms waren wij de ouders die we nooit wilde worden, namelijk degene die een peppa big filmpje opzettne zodat ze rustig kunnen eten ?
Volgend jaar zomer gaan we met 2 kids met de schoonouders mee naar Italie. Zij hebben een andere smaak qua vakantie (heel toeristische gebieden bij venetie) maar het voordeel is dat zij ons tegen die tijd ook wat kunnen ontzorgen. Heb van vrienden wel gehoord dat vakantie met 2 jonge kids soms echt aanpoten is
ben benieuwd!
Logisch ook na alles wat jullie hebben meegemaakt dat je wat eerder angstig bent dat er bepaalde patronen terugkeren. Hoop ook dat jullie tweede een rustigere start krijgt.
Grappig over de vakanties inderdaad, wij ervaren vakanties als heel relaxt. Zijn ook in corona tijd vaak (mid)weekjes weggeweest om even het huis uit te zijn en merken dat doordat wij relaxt zijn het hele vakantieleven ook super chill is. Alleen uit eten gaan was afgelopen zomer af en toe een uitdaging, ze wil nu niet meer in de stoel blijven zitten. Dus soms waren wij de ouders die we nooit wilde worden, namelijk degene die een peppa big filmpje opzettne zodat ze rustig kunnen eten ?
Volgend jaar zomer gaan we met 2 kids met de schoonouders mee naar Italie. Zij hebben een andere smaak qua vakantie (heel toeristische gebieden bij venetie) maar het voordeel is dat zij ons tegen die tijd ook wat kunnen ontzorgen. Heb van vrienden wel gehoord dat vakantie met 2 jonge kids soms echt aanpoten is
ben benieuwd! Gefeliciteerd Uitje! Ik denk dat er wel meer moeders zijn die hadden verwacht hetzelfde geslacht te krijgen als hun eerste ? ik was er ook van overtuigd dat het weer een meisje zou zijn, maar het wordt echt een jongen! Even schakelen idd ?
Fijn om te horen dat het beter gaat met jullie mannetje! Maar wel vervelend dat je niets kan doen omdat je veel bij hem moet blijven tijdens het spelen.
Hoe boos of verdrietig wordt hij als je hem naast je voeten op de grond zet met spelen en jij zit op dr bank? Kan me voorstellen dat je idd er niet op zit te wachten als je hoogzwanger bent straks en op de grond naast hem moet blijven. Bovendien kan dat straks ook een stuk minder als z’n zusje er is.
Gaat hij naar een opvang? Hoe gaan ze er daar mee om?
Fijn om te horen dat het beter gaat met jullie mannetje! Maar wel vervelend dat je niets kan doen omdat je veel bij hem moet blijven tijdens het spelen.
Hoe boos of verdrietig wordt hij als je hem naast je voeten op de grond zet met spelen en jij zit op dr bank? Kan me voorstellen dat je idd er niet op zit te wachten als je hoogzwanger bent straks en op de grond naast hem moet blijven. Bovendien kan dat straks ook een stuk minder als z’n zusje er is.
Gaat hij naar een opvang? Hoe gaan ze er daar mee om?