Hoi Corina,
Geeft niks hoor, een lang verhaal. Vind ik wel gezellig!
Ik ben vaak ook wat lang van stof ;-)
Dat duurt inderdaad wel erg lang bij jou zoontje. Houd het maar goed in de gaten!
4 dagen koorts is wel lang.
Het is vooral belangrijk dat hij dan wel goed drinkt he!
Maar dat weet je natuurlijk zelf ook wel.
Dus jouw zoontje heeft vorig jaar pfeiffer gehad.
Toevallig dachten ze dat afgelopen jaar van mijn zoontje ook. Ik dacht zelf meer aan de bof. Zulke dikke klieren had hij in zijn nek. Ze waren hier vorig jaar de hele tijd met z'n 2tjes ziek. Was echt niet leuk meer. Uiteindelijk allebei op pfeiffer getest, maar dat bleek het toch niet te zijn.
Helaas hebben ze de zwakke keeltjes van hun mama geerft. Ik had vroeger ook om de haverklap keelontstekingen. Tot mijn 24ste. Toen zijn mijn amandelen (eindelijk) pas verwijderd. En sindsdien nog wel eens een keertje een dikke keel gehad, maar niet meer zoals vroeger. Maar nu de kindjes dus heel vaak dikke keeltjes. Als het dit jaar weer zo is, ga ik er toch op staan de amandelen te laten verwijderen. Want zoveel jaren getob en uiteindelijk een chronische ontsteking, wil ik mijn kinderen niet aandoen.
Maar goed, idd wel prettig dat ze het nu allebei hebben hoor en niet na elkaar! Ben ik er in 1x ook weer vanaf. Daarnaast begint de school maandag weer en hoop ik dat Fleur gewoon kan gaan, dat ze dan genoeg opgeknapt is.
Ik heb heel toevallig al 2x dezelfde vk gehad en de volgende keer heb ik haar weer. Ze vroeg al of ik haar nog niet beu was, hihhihihi. Maakt mij niet zoveel uit hoor!
Nu moet ik zeggen dat mijn eigen gyn wel een lief en warm mens is die ook echt de tijd voor je neemt, maar dat is dan ook meteen het nadeel. Dat doet ze natuurlijk voor iedereen en daardoor loopt het altijd zo uit.
Mijn kindjes zijn beide nooit ingedaald geweest. Achteraf gezien door mijn te smalle bekken. Heb wel die indalingsweeen gehad, maar ze gingen niet.
Mijn kindjes zitten dus ook altijd hoog. Erg lastig, want je kan dan zo moeilijk eten en heb je zoveel last van maagzuur enzo. Mar ja, het is voor het goede doel he!
De misselijkheid wordt helaas nog niks minder. Net weer boven de pot gehangen. Het komt echt uit mijn tenen zeg maar.
Nee, ik ga er maar van uit dat dat nog een poosje gaat duren. Daarna zal ik me (hopelijk) een paar weekjes beter voelen en dan begint het kindje hoog te zitten en krijg ik daar last van.
Wel heel gunstig voor mijn gewicht altijd ;-)
Tja, moet er maar een voordeel van maken, anders valt het af en toe best zwaar.
Het zwanger zijn, is voor mij dus meer een 'het is dat het erbij hoort' ding. Het enige wat ik van zwanger zijn heel mooi vind, is het bewegen en groeien van het kindje in je buik en dan daarna vooral het eindresultaat. De rest mag van mij eigenlijk wel gestolen worden.
Maar ja, wat is nu 9 maanden ziek zijn op een heel leven he ;-) Ik weet waar ik het voor doe.
Maar het is nu wel echt de allerlaatste keer.
(ook omdat het medisch niet verantwoordelijk is om het nog eens te doen, want kriebelen gaat het toch weer, ondanks alles).
Gelukkig gaat het met je stoelgang weer veel beter! En dat slaaptekort, tja, je doet er niks aan he. Het is op het laatst wel erg lastig, dat slapen. En als je dan eindelijk eens slaapt en je moet er dan uit voor je zieke manneke, dan ben je idd niet zomaar weer in slaap.
Hopelijk is hij nu snel opgeknapt en kan jij een beetje slaap inhalen.
Overdag maar even gaan liggen als je zoontje naar school is enzo.
Sorry, nu een ellelang verhaal van mij ;-)
Groetjes Suus
Geeft niks hoor, een lang verhaal. Vind ik wel gezellig!
Ik ben vaak ook wat lang van stof ;-)
Dat duurt inderdaad wel erg lang bij jou zoontje. Houd het maar goed in de gaten!
4 dagen koorts is wel lang.
Het is vooral belangrijk dat hij dan wel goed drinkt he!
Maar dat weet je natuurlijk zelf ook wel.
Dus jouw zoontje heeft vorig jaar pfeiffer gehad.
Toevallig dachten ze dat afgelopen jaar van mijn zoontje ook. Ik dacht zelf meer aan de bof. Zulke dikke klieren had hij in zijn nek. Ze waren hier vorig jaar de hele tijd met z'n 2tjes ziek. Was echt niet leuk meer. Uiteindelijk allebei op pfeiffer getest, maar dat bleek het toch niet te zijn.
Helaas hebben ze de zwakke keeltjes van hun mama geerft. Ik had vroeger ook om de haverklap keelontstekingen. Tot mijn 24ste. Toen zijn mijn amandelen (eindelijk) pas verwijderd. En sindsdien nog wel eens een keertje een dikke keel gehad, maar niet meer zoals vroeger. Maar nu de kindjes dus heel vaak dikke keeltjes. Als het dit jaar weer zo is, ga ik er toch op staan de amandelen te laten verwijderen. Want zoveel jaren getob en uiteindelijk een chronische ontsteking, wil ik mijn kinderen niet aandoen.
Maar goed, idd wel prettig dat ze het nu allebei hebben hoor en niet na elkaar! Ben ik er in 1x ook weer vanaf. Daarnaast begint de school maandag weer en hoop ik dat Fleur gewoon kan gaan, dat ze dan genoeg opgeknapt is.
Ik heb heel toevallig al 2x dezelfde vk gehad en de volgende keer heb ik haar weer. Ze vroeg al of ik haar nog niet beu was, hihhihihi. Maakt mij niet zoveel uit hoor!
Nu moet ik zeggen dat mijn eigen gyn wel een lief en warm mens is die ook echt de tijd voor je neemt, maar dat is dan ook meteen het nadeel. Dat doet ze natuurlijk voor iedereen en daardoor loopt het altijd zo uit.
Mijn kindjes zijn beide nooit ingedaald geweest. Achteraf gezien door mijn te smalle bekken. Heb wel die indalingsweeen gehad, maar ze gingen niet.
Mijn kindjes zitten dus ook altijd hoog. Erg lastig, want je kan dan zo moeilijk eten en heb je zoveel last van maagzuur enzo. Mar ja, het is voor het goede doel he!
De misselijkheid wordt helaas nog niks minder. Net weer boven de pot gehangen. Het komt echt uit mijn tenen zeg maar.
Nee, ik ga er maar van uit dat dat nog een poosje gaat duren. Daarna zal ik me (hopelijk) een paar weekjes beter voelen en dan begint het kindje hoog te zitten en krijg ik daar last van.
Wel heel gunstig voor mijn gewicht altijd ;-)
Tja, moet er maar een voordeel van maken, anders valt het af en toe best zwaar.
Het zwanger zijn, is voor mij dus meer een 'het is dat het erbij hoort' ding. Het enige wat ik van zwanger zijn heel mooi vind, is het bewegen en groeien van het kindje in je buik en dan daarna vooral het eindresultaat. De rest mag van mij eigenlijk wel gestolen worden.
Maar ja, wat is nu 9 maanden ziek zijn op een heel leven he ;-) Ik weet waar ik het voor doe.
Maar het is nu wel echt de allerlaatste keer.
(ook omdat het medisch niet verantwoordelijk is om het nog eens te doen, want kriebelen gaat het toch weer, ondanks alles).
Gelukkig gaat het met je stoelgang weer veel beter! En dat slaaptekort, tja, je doet er niks aan he. Het is op het laatst wel erg lastig, dat slapen. En als je dan eindelijk eens slaapt en je moet er dan uit voor je zieke manneke, dan ben je idd niet zomaar weer in slaap.
Hopelijk is hij nu snel opgeknapt en kan jij een beetje slaap inhalen.
Overdag maar even gaan liggen als je zoontje naar school is enzo.
Sorry, nu een ellelang verhaal van mij ;-)
Groetjes Suus